| Regiony, miasta, wsie na mapie Białorusi |
|---|
| Baranowicze – miasto w obwodzie brzeskim, siedziba rejonu baranowickiego Białorusi, do 1945 w Polsce, w województwie nowogródzkim, siedziba powiatu baranowickiego. Baranowicze są ośrodkiem przemysłu metalowego i włókiennictwa. |  |
| Barań – miasto w rejonie orszańskim obwodu witebskiego Białorusi, położone nad rzeką Adrou, 9 km na południowy zachód od Orszy. Wchodzi w skład orszańskiego gorsowietu. W roku 2010 liczyło 11,6 tys. mieszkańców. Przez miasto przebiega droga Orsza-Kochanów. Najbliższe stacje kolejowe to Charobrawa i Czerwina (~3 km). W 2003 wzniesiono cerkiew prawosławną, działa też rzymskokatolicka parafia Matki Bożej z Lourdes. Pochodząca z XVIII w. greckokatolicka cerkiew pw. | |
| Bereza, do 1945 Bereza Kartuska – miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, siedziba rejonu bereskiego, do 1945 w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie prużańskim. Linia kolejowa Błudeń-Baranowicze, miasto leży nad rzeką Jasiołdą. | |
| Białooziersk – miasto na Białorusi w rejonie bereskim w obwodzie brzeskim, położone 27 km na południowy zachód od Berezy i 100 km od Brześcia, ok. 12,5 tys. mieszkańców (2010). | |
| Biehomla (dawniej także Bieholin, biał. Бягомль, Biahoml) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, 2,7 tys. mieszkańców (2010). Dawna wieś w granicach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Utracona na rzecz Imperium Rosyjskiego po II rozbiorze Polski w 1793 i poza granicami II Rzeczypospolitej. W XVI w. wymieniana jako wieś, od 1861 miasteczko, w 1886 jako wieś, w 1924 siedziba rejonu, w 1938 otrzymała status osiedla typu miejskiego. Przypisy | |
| Bieszenkowicze - osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie witebskim, centrum administracyjne rejonu bieszenkowickiego, położone 51 km na zachód od Witebska. 7,3 tys. mieszkańców (2010). | |
| Bobrujsk – miasto w środkowej części Białorusi, stolica rejonu bobrujskiego w obwodzie mohylewskim, około 130 km na południowy wschód od Mińska, nad Berezyną, 215,0 tys. mieszkańców (2010). | |
| Boruny (białoruski – Баруны) – miejscowość, w rejonie oszmiańskim, obwodzie grodzieńskim, centrum sielsowietu boruńskiego. | |
| Borysów – miasto na Białorusi położone nad rzeką Berezyną. Centrum administracyjne rejonu borysowskiego. W 2010 liczba mieszkańców wynosiła 147,1 tys. | |
| Brasław – miasto w obwodzie witebskim, siedziba rejonu brasławskiego Białorusi, do 1945 miasteczko w Polsce, w województwie wileńskim, siedziba powiatu brasławskiego i gminy Brasław. Brasław leży na Pojezierzu Brasławskim, nad jeziorem Drywiaty. | |
| Brześć, dawniej Brześć Litewski, Brześć nad Bugiem, – miasto na Polesiu, nad Bugiem, u ujścia Muchawca, stolica obwodu brzeskiego, siedziba rejonu brzeskiego Białorusi, do 1945 w Polsce, od 1921 stolica województwa poleskiego, siedziba powiatu brzeskiego, ośrodek przemysłowy, węzeł kolejowy i drogowy na granicy z Polską, port rzeczny, port lotniczy, uniwersytet (1995), politechnika (1989), ośrodek kultury polskiej na Białorusi, polski konsulat generalny, 310,8 tys. mieszk. (1 stycznia 2010). | |
| Brzostowica Mała (biał. Мала́я Бераставі́ца, Małaja Bierastawica, ros. Малая Берестовица, Małaja Bieriestowica) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, centrum administracyjne sielsowietu małobrzostowickiego. Położona jest przy trasie Grodno – Pograniczny nad rzeką Świsłocz na pograniczu Wysoczyzny Wołkowyskiej i Równiny Nadniemeńskiej. Klimat regionu, gdzie się znajduje Brzostowica Mała jest umiarkowano-kontynentalny. | |
| Brzostowica Wielka (biał. Вялі́кая Бераставі́ца, Wialikaja Bierastawica, ros. Большая Берестовица, Bolszaja Bieriestowica) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, centrum administracyjne rejonu brzostowickiego. Brzostowica Wielka leży nad Brzostowiczanką, u zbiegu dróg republikańskich P-99, P-100 i P-134, 54 km na południe od Grodna, 7,5 km od granicy polsko-białoruskiej. W 1801 Brzostowicy Wielkiej urodził się Józef Kowalewski, w 1973 Andrzej Poczobut. | |
| Budsław – dawne miasteczko, obecnie wieś na Białorusi w rejonie miadziolskim, leży na wysokości 172 m n.p.m. , nad rzeką Serwecz. W 1996 r. liczyło 718 mieszkańców.. Położony w historycznym powiecie oszmiańskim, 150 km na północ od Mińska, 18 km na północ od Dołhinowa, 16 km na północny wschód od Krzywicz, 26 km na północny wschód od Kniahinina, 12 km na północ od autostrady R29, 3 km na wschód od stacji kolejowej w Budsławiu linii kolejowej Królewszczyzna – Mołodeczno. | |
| Czausy - miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu czauskiego, ok. 45 km od Mohylewa. W 2010 liczyło 10,6 tys. mieszkańców. Wzmiankowane w XVI wieku, prawa miejskie od 1777 roku. | |
| Czeryków - miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu czerykowskiego, 77 km od Mohylewa. 8,2 tys. mieszkańców (2010). Przypisy | |
| Dawidgródek – miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie stolińskim, do 1945 w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie stolińskim. Dawidgródek leży nad Horyniem. | |
| Dokszyce – miasto w obwodzie witebskim Białorusi, centrum administracyjne rejonu dokszyckiego. Miasto leży nad rzeką Berezyną. Ok. 6,6 tys. mieszkańców (2010). | |
| Domaczewo - osiedle typu miejskiego w zachodniej części Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie brzeskim, ok. 1,2 tys. mieszkańców (2010). Leży nad Bugiem, na granicy z Polską. Po drugiej stronie rzeki leży polska wieś Sławatycze. W mieście funkcjonuje drogowe przejście graniczne Domaczewo - Sławatycze. Za II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy Domaczewo. Domaczewo do II wojny światowej zamieszkane było przez Żydów. W centrum miasteczka usytuowana jest prawosławna cerkiew św. | |
| Drohiczyn – miasto na Białorusi w obwodzie brzeskim na Polesiu. Około 14,6 tys. mieszkańców (2010). Siedziba władz rejonu drohiczyńskiego. | |
| Druck - wieś ze średniowiecznym zamkiem, jedna z najstarszych osad na Białorusi. Siedziba rodu kniaziów Druckich. Do 1793 w granicach Rzeczypospolitej, 40 km od Mohylewa. Dawne miasto, obecnie wieś. Od XII do XVI wieku stolica księstwa druckiego. | |
| Dzisna – miasto w obwodzie witebskim na Białorusi, położone na lewym brzegu Dźwiny, przy ujściu Dzisny. Była miastem królewskim Wielkiego Księstwa Litewskiego I Rzeczypospolitej. Liczba mieszkańców wynosi 2,0 tys. (2010). | |
| Fanipal, Fanipol – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim w rejonie dzierżyńskim, 12,7 tys. mieszkańców (2010). Pierwsze wzmianki z 1856 roku. W 1984 miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego, a od 1999 miasta na prawach rejonu. | |
| Głębokie – miasto na Białorusi w obwodzie witebskim, centrum administracyjne rejonu głębockiego, 80 km południowy zachód od Połocka. Miasto położone jest na drodze Połock-Wilno i na linii kolejowej Królewszczyzna – Woropajewo. Liczy 18,2 tysięcy mieszkańców (2010). W jego granicach leżą dwa jeziora: Kahalnaje i Wielkie. Z ostatniego wypływa rzeka Brzozówka. | |
| Grodno – miasto obwodowe nad Niemnem na Białorusi, w pobliżu granicy z Polską, 328 000 mieszkańców (2010), gdzie w obwodzie Polacy stanowią 24,8% populacji), ośrodek przemysłowy, port lotniczy, węzeł kolejowy i drogowy, przystań rzeczna, uniwersytet (od 1978), siedziba Związku Polaków na Białorusi i polskiego konsulatu generalnego. Było miastem królewskim Wielkiego Księstwa Litewskiego I Rzeczypospolitej. | |
| Hancewicze – miasto na Białorusi, stolica rejonu w obwodzie brzeskim. 13,9 tys. mieszkańców (2010) W okresie międzywojennym miejscowość znajdowała się w pow. łuninieckim województwa poleskiego (II Rzeczpospolita). Do 17 września 1939 stanowiła garnizon macierzysty szwadronu kawalerii KOP Hancewicze. Od września 1939-1941 znalazła się pod okupacją sowiecką, a później od 1941-1944 pod okupacją niemiecką. W latach 1945-1991 Hancewicze znajdowały się w Białoruskiej SRR. | |
| Homel – miasto obwodowe położone na południowo-wschodniej Białorusi nad rzeką Soż, stolica obwodu i rejonu homelskiego. Drugie co do wielkości miasto w tym kraju. Liczba mieszkańców: 515,3 tys. (2013) | |
| Horki, Gorki, dawniej Hory-Horki - miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu horeckiego, nad Pronią (dorzecze Dniepru). 32,6 tys. mieszkańców (2010). Przemysł materiałów budowlanych, spożywczy, roszarnia lnu, Białoruska Państwowa Akademia Gospodarki Wiejskiej, ogród botaniczny. W czasach zaboru rosyjskiego miejscowość położona była w guberni mohylewskiej Imperium Rosyjskiego. | |
| Horodziej – osiedle typu miejskiego na Białorusi w rejonie nieświeskim obwodu mińskiego, 4,1 tys. mieszkańców (2010). W granicach II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Horodziej. Przypisy | |
| Ilia - wieś na Białorusi, w rejonie wilejskim obwodu mińskiego, położona nad rzeką o tej samej nazwie. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1475 roku. W pewnym okresie posiadała ona prawa miejskie. W XVIII w. w majątku Sołłohubowie założyli hutę szkła. Przed II wojną światową była to wieś gminna w powiecie wilejskim województwa wileńskiego, siedziba wiejskiej gminy Ilia. W 1930 roku postawiono tu kaplicę, mającą spełniać funkcję pomnika powstańców styczniowych. | |
| Iwacewicze – miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, siedziba rejonu iwacewickiego, do 1945 w Polsce, w województwie poleskim, siedziba powiatu iwacewickiego i gminy Iwacewicze. W latach 1920–1935 Iwacewicze były miastem w powiecie kosowskim. Przypisy | |
| Iwie (biał. Іўе, także Iwje) – miasto w obwodzie grodzieńskim Białorusi, 8,1 tys. mieszkańców (2010), 158 km od Grodna. Miejscowość znana jest jako największe na dzisiejszej Białorusi skupisko Tatarów. | |
| Janów – miasto na Białorusi, stolica rejonu janowskiego w obwodzie brzeskim, 16,1 tys. mieszkańców (2010). | |
| Kalinkowicze – miasto na Białorusi, na Polesiu, w obwodzie homelskim, siedziba rejonu kalinkowickiego, 38,4 tys. mieszkańców (2010). Przemysł materiałów budowlanych, drzewny, spożywczy, chemiczny, odzieżowy, węzeł kolejowy i drogowy. Podczas wykopalisk archeologicznych odnaleziono ślady osadnictwa datowane na 26 000 - 24 000 lat wstecz, najstarsze, jakie do tej pory odkryto na Białorusi. Najwcześniejsze wzmianki historyczne na temat miasta Kalinkowicze pochodzą z 1560 roku. | |
| Kamieniec (dawniej Kamieniec Litewski, obecnie – miasto w zachodniej Białorusi, stolica rejonu kamienieckiego, liczące 8,4 tys. mieszkańców . Ośrodek rozwoju przemysłu spożywczego oraz centrum strefy rekreacyjnej. W latach 1921-1939 w II Rzeczypospolitej. | |
| Kirowsk – miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu kirowskiego, 87 km od Mohylewa. 8,8 tys. mieszkańców (2010). Przypisy | |
| Kliczew - miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu kliczewskiego, 91 km od Mohylewa. 7,5 tys. mieszkańców (2010). Przypisy | |
| Kobryń – miasto w zachodniej części Białorusi, do 1945 r. w Polsce, przy połączeniu Kanału Dniepr-Bug z rzeką Muchawiec. Leży obok głównej drogi Warszawa-Mińsk-Moskwa, około 50 km od granicy z Polską. Liczy 51,2 tys. mieszkańców (2010), przemysł precyzyjny, metalowy, mineralny, spożywczy, lekki, meblarski, węzeł drogowy, muzeum. | |
| Kopyl – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, centrum administracyjne rejonu kopylskiego, 9,9 tys. mieszkańców (2010). | |
| Kosów Poleski – miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim, 15 km od Iwacewicz, ok. 2 tys. mieszkańców (2010). | |
| Kościukowicze - miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu kościukowickiego. 15,9 tys. mieszkańców (2010). Przypisy | |
| Krupki - miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu krupskiego, 8,6 tys. mieszkańców (2010). 18 września 1941 roku wszyscy mieszkańcy getta żydowskiego w Krupkach, około 1000 osób, zostali wymordowani przez wojsko niemieckie. | |
| Krzyczew – miasto na wschodniej Białorusi położone nad rzeką Soż, stolica rejonu krzyczewskiego w obwodzie mohylewskim, 27,1 tys. mieszkańców (2010). Miejscowość była w Rzeczypospolitej siedzibą starostwa wydzierżawianego przez najzamożniejsze rody. Rezydencją starosty był drewniany zamek nad rzeka Soż. Po I rozbiorze kraju w 1772 r. miasto znalazło się w zaborze rosyjskim. Cesarzowa Katarzyna II przejęte dobra przekazała księciu Potiomkinowi. | |
| Lachczyce – wieś na Białorusi, w rejonie kobryńskim, obwodu brzeskiego, w sielsowiecie Chydry. Miejscowość położona 15 km od Kobrynia oraz 18 km od Dywina. | |
| Lachowicze – miasto nad rzeką Wiedźmą, stolica rejonu w obwodzie brzeskim Białorusi. 11,0 tys. mieszkańców (2010). | |
| Lepel - miasto białoruskie w obwodzie witebskim nad jeziorami Lepel i Essa oraz rzeką Ulianką, stolica rejonu lepelskiego. W 2010 roku miasto liczyło 17 400 mieszkańców. | |
| Lida – miasto na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, siedziba rejonu lidzkiego, w latach 1921–1939 w Polsce, w województwie nowogródzkim, siedziba powiatu lidzkiego. Niegdyś miasto powiatowe w granicach I Rzeczypospolitej. Była miastem królewskim Wielkiego Księstwa Litewskiego I Rzeczypospolitej. W BSSR i Białorusi centrum rejonu lidzkiego. Przemysł maszynowy, obuwniczy, chemiczny, spożywczy, węzeł kolejowy. Obecnie Lidę zamieszkują w 45% Białorusini, 40% – Polacy, a 15% – Rosjanie. | |
| Lubań – miasto na Białorusi, na Polesiu, nad Oressą, w obwodzie mińskim, siedziba rejonu lubańskiego, muzeum, 11,3 tys. mieszkańców (2010). | |
| Łachwa – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, do 1945 w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie łuninieckim, siedziba gminy Łachwa. W Łachwie urodził się Marian Hutten-Czapski W okresie międzywojennym w Łachwie siedzibę swoją miała Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza Polesie. W czasie II wojny światowej w miejscowym getcie żydowskim wybuchło powstanie, pierwsze tego rodzaju. Przypisy | |
| Łohojsk - miasto na Białorusi, położone ok. 40 km od Mińska, 10,8 tys. mieszkańców (2010). Centrum administracyjne rejonu łohojskiego. Ludność pracująca głównie na roli (w sowchozie), w fabryce traktorów oraz zakładach remontowo-budowlanych. W Łohojsku urodził się i mieszkał Konstanty Tyszkiewicz - polski hrabia, archeolog i krajoznawca, który zgromadził tutaj wielką kolekcję archeologiczną. W Łohojsku urodził się także jego brat Eustachy Tyszkiewicz. | |
| Łuniniec – miasto na Białorusi, stolica rejonu w obwodzie brzeskim. 23,6 tys. mieszkańców (2010). Za II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Łuniniec. W okresie międzywojennym swoją siedzibę miała tutaj Brygada KOP Polesie. | |
| Maczuliszczy, Moczuliszcze – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie mińskim w rejonie mińskim, 7,3 tys. mieszkańców (2010). Znajduje się tu 50 baza lotnicza Sił Powietrznych Białorusi. Przypisy | |
| Małoryta – miasto na Białorusi, stolica rejonu w obwodzie brzeskim. 11,7 tys. mieszkańców (2010). W mieście znajduje się jedyny na Białorusi duży zakład produkujący soki owocowe, musy, przetwory owocowe. | |
| Marina Horka - miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu puchowickiego. 21,4 tys. mieszkańców (2010). Jest miastem partnerskim polskich Świebodzic. | |
| Miadzioł – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, siedziba rejonu miadziolskiego, do 1945 wieś w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie postawskim, siedziba gminy Miadzioł. Miadzioł jest położony na Pojezierzu Święciańskim nieopodal jeziora Miastro wliczanego do grupy największego białoruskiego jeziora - Narocz. W pobliżu miejscowości znajduje się też jezioro Miadzioł. Dawniej miejscowość dzieliła się na Stary Miadzioł, wzmiankowany po raz pierwszy w 1454 r. | |
| Mikaszewicze (czasem błędnie Mikaszewice, biał. Мiкaшэвiчы) - miasto w południowej Białorusi, w Rejonie Łuninieckim, 100 km na wschód od Pińska, ok. 13,0 tys. mieszkańców (2010). W okresie międzywojennym w granicach II Rzeczypospolitej, na jej wschodniej granicy. W grudniu 1919 roku miejsce tajnych negocjacji polsko-bolszewickich. W trakcie rozmów ustalono listę 1574 Polaków więzionych w Rosji i 307 komunistów uwięzionych w Polsce. Po przerwie, 27 listopada 1919 r. | |
| Mińsk, dawniej Mińsk Litewski, – stolica Białorusi, nad Świsłoczą, miasto wydzielone i obwodowe, największy ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy kraju. Sekretariat założonej w 1991 Wspólnoty Niepodległych Państw. Był miastem królewskim Wielkiego Księstwa Litewskiego I Rzeczypospolitej. | |
| Mohylew – miasto nad Dnieprem, stolica obwodu mohylewskiego, położone blisko granicy rosyjskiej. Liczący 354,0 tys. mieszkańców (2010). Mohylew jest trzecim co do wielkości miastem w granicach Białorusi i centrum administracyjnym rejonu mohylewskiego. | |
| Mołodeczno – miasto położone nad Uszą, stolica rejonu w obwodzie mińskim Białorusi. Odległość od Mińska wynosi 75 km, od Wilna – 130 km, 94,2 tys. mieszkańców (2010). Przed 1939 rokiem było siedzibą powiatu w województwie wileńskim w Polsce. | |
| Mozyrz – miasto na Białorusi, na Polesiu, nad Prypecią, w obwodzie homelskim, siedziba rejonu mozyrskiego, port rzeczny, rafineria ropy naftowej, przemysł drzewny i elektrotechniczny, muzeum, 108,8 tys. mieszkańców (2010), liczna mniejszość polska. | |
| Mścisław (biał. Мсціслаў, Амсьціслаў, Mścisłaŭ, Amścisłaŭ, ros. Мстиславль, Mstislawl) – miasto na Białorusi, stolica rejonu mścisławskiego obwodu mohylewskiego. 10,7 mieszkańców (2010). | |
| Nie należy mylić z wsią Wołkowyja Wołkowysk Herb Flaga Herb Wołkowyska Flaga Wołkowyska Państwo 22x20px Białoruś Obwód grodzieński Populacja • liczba ludności 44 000 Nr kierunkowy +375 1512 Kod pocztowy 231900 Położenie na mapie BiałorusiMapa lokalizacyjna BiałorusiWołkowyskWołkowysk 20px 53°10′N 24°28′E / 53.166666666667, 24.466666666667Na mapach: 53°10′N 24°28′E / 53.166666666667, 24.466666666667{{#coordinates:53|10 24|28 type:city primary name= Wołkowysk }} Commons Multimedia w Wikimedia Commons [https://volkovysk. | |
| Nieśwież – miasto w obwodzie mińskim, siedziba rejonu nieświeskiego Białorusi. | |
| Nowogródek – miasto w obwodzie grodzieńskim Białorusi, na Wyżynie Nowogródzkiej. 29,2 tys. mieszkańców (2010). Stolica województwa nowogródzkiego Wielkiego Księstwa Litewskiego i I Rzeczypospolitej (1500-1795), stolica województwa nowogródzkiego II Rzeczypospolitej. | |
| Nowopołock – miasto na Białorusi, w obwodzie witebskim, nad Dźwiną, położone 20 km na zachód od Połocka. Ok. 98,2 tys. mieszkańców (2010). | |
| Obwód brzeski (biał. Брэсцкая вобласць, Bresckaja wobłasć) – obwód Białorusi leżący w jej południowo-zachodniej części przy granicy z Polską i Ukrainą. Stolicą utworzonego w 1939 obwodu jest Brześć. | |
| Obwód grodzieński (biał. Гродзенская вобласць, Hrodzienskaja wobłasć) – obwód będący częścią Białorusi leżący w jej północno-zachodniej części przy granicy z Polską i Litwą. Stolicą obwodu jest Grodno. | |
| Obwód homelski (białor. Гомельская вобласць, Homielskaja wobłasć) – obwód Białorusi leżący w jej południowo-wschodniej części przy granicy z Rosją i Ukrainą. Stolicą obwodu jest Homel. | |
| Obwód miński (biał. Мíнская во́бласць, Minskaja wobłasć, ros. Минская область) – obwód Białorusi leżący w jej centralnej części kraju. Stolicą obwodu jest Mińsk. | |
| Obwód mohylewski (biał. Магілёўская вобласць, Mahilouskaja wobłasć) – obwód Białorusi leżący we wschodniej części przy granicy z Rosją. Stolicą obwodu jest Mohylew. | |
| Obwód witebski (biał. Віцебская вобласць, Ві́цебская во́бласьць, Wiciebskaja wobłasć, Wiciebskaja wobłaść) – obwód Białorusi leżący w jej północnej części przy granicy z Litwą, Łotwą i Rosją. Stolicą obwodu jest Witebsk. | |
| Orsza – miasto na Białorusi, nad Dnieprem, u ujścia Orszycy, w obwodzie witebskim, siedziba rejonu orszańskiego, około 117,2 tys. mieszkańców (2010). | |
| Osipowicze - miasto na Białorusi na Polesiu, położone w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu osipowickiego, 136 km od Mohylewa, nad rzeką Sinią. 32,4 tys. mieszkańców (2010). Węzeł kolejowy, przemysł drzewny, papierniczy, środków transportu, lekki, metalowy, mineralny. Na północ od miasta znajduje się największa na Białorusi elektrownia wodna na rzece Świsłocz. | |
| Ostrowiec – miasto i centrum administracyjne rejonu w obwodzie grodzieńskim Białorusi. Miejscowość położona jest nad rzeką Łoszą, 250 km na północny wschód od Grodna, 4 km od stacji kolejowej Hudahaj na linii Mołodeczno-Wilno, powiązana połączeniami drogowymi z Oszmianą. W roku 2010 liczyła 8300 mieszkańców. | |
| Pińsk – miasto i port na Białorusi, na Polesiu, nad rzeka Piną, u jej ujścia do Prypeci, w odległości 29 km od kanału Dniepr-Bug. Miasto położone jest administracyjnie w obwodzie brzeskim, do 1939 w województwie poleskim (1921 stolica), węzeł drogowy, stolica diecezji pińskiej (1925), seminarium duchowne (1925, 2001), 130 600 mieszkańców (2010). Do 1939 Pińsk był miejscem stacjonowania Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej i 84 Pułku Piechoty Strzelców Poleskich. | |
| Połock – miasto na Białorusi, u ujścia Połoty do Dźwiny, ok. 82,8 tys. mieszkańców (2010). Centrum rejonu połockiego. Przemysł elektromaszynowy (w tym zbrojeniowy), chemiczny, odzieżowy, skórzano-obuwniczy, mineralny, drzewny, spożywczy, węzeł komunikacyjny, port lotniczy, muzea. | |
| Postawy, Pastawy – miasto na Białorusi, centrum administracyjne rejonu postawskiego obwodu witebskiego. Położone w północnej części kraju na Pojezierzu Białoruskim, nad rzeką Miadziołką – dopływem Dzisny, 20 km od granicy z Litwą. Liczba mieszkańców wynosi 19,8 tys. (2010). Od roku 2008 miasto partnerskie Wejherowa. | |
| Prużana – miasto na Białorusi, położone w obwodzie brzeskim, liczące 19,0 tys. mieszkańców (2010). | |
| Rejon październikowy – administracyjny rejon Mińska, stolicy Białorusi, położony w południowej części miasta pomiędzy liniami kolejowymi Mińsk–Brześć i Mińsk–Homel. W jego skład wchodzi węzeł przemysłowy Koladzicze i osiedle Sokół. Powierzchnia 19,27 km, 156 tys. mieszkańców. | |
| Rejon puchowicki – rejon w centralnej Białorusi, w obwodzie mińskim. Nazwa rejonu pochodzi od miejscowości Puchowicze, lecz stolicą rejonu jest Maryjna Górka. | |
| Rohaczów - miasto na Białorusi w obwodzie homelskim, nad Dnieprem. Stolica administracyjna rejonu rohaczewskiego. 33,6 tys. mieszkańców (2010). Przemysł spożywczy, materiałów budowlanych, paszowy, uzdrowisko balneologiczne, przystań rzeczna. | |
| Rudzieńsk - osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie mińskim w rejonie puchowickim, 2,8 tys. mieszkańców (2010), położone ok. 40 km na południowy wschód od Mińska. Przez miejscowość przechodzi linia kolejowa. | |
| Samochwałowicze — wieś na Białorusi w rejonie mińskim obwodu mińskiego, nad Ptyczem, administracyjne centrum rady wiejskiej. Wieś leży przy drodze Mińsk-Słuck (А243), około 10 km na południe od Mińska. Dawniej wspólną nazwą Samochwałowicze określano miasteczko, wieś i folwark. Dobra samochwałowickie należały na początku XVIII wieku do Chaleckich, potem drogą wiana Anny z Chaleckich przeszły w ręce księcia Albrechta Radziwiłła, starosty rzeczyckiego, następnie drogą posagu w ręce Michała Puzyny. | |
| Sławograd – miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu sławogradzkiego. 7,9 tys. mieszkańców (2010). Do 1945 pod nazwa Propojsk. W mieście w 1953 roku urodził się Alaksandr Antonienka – białoruski parlamentarzysta. Przypisy | |
| Słonim – miasto w obwodzie grodzieńskim Białorusi przy ujściu Issy do Szczary. 48,8 tys. mieszkańców (2010), przemysł lekki, papierniczy, meblarski, spożywczy, elektromaszynowy, chemiczny, muzeum. Od 1507 stolica powiatu województwa nowogródzkiego Wielkiego Księstwa Litewskiego, od 1569 I Rzeczypospolitej. | |
| Słuck – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, centrum administracyjne rejonu słuckiego. Leży 105 km na południe od Mińska, nad rzeką Słucz, dawna polska rezydencja magnacka. W 2010 liczył 61,4 tys. mieszkańców. | |
| Smolewicze – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu smolewickiego. 15,1 tys. mieszkańców (2010). | |
| Soligorsk – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, na południe od Słucka, nad Zbiornikiem Soligorskim na Słuczy (lewy dopływ Prypeci). Ludność - 102300 mieszkańców (2010). Centrum administracyjne rejonu soligorskiego. Przemysł chemiczny (nawozy potasowe), spożywczy, elektromaszynowy, mineralny, drzewny, lekki, miasto od 1963. | |
| Stare Dorohi (Stare Drogi, Stare Dorohy, Stare Dorogi, biał. Старыя Дарогі, Staryja Darohi) - miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu starodoroskiego. 11,0 tys. mieszkańców (2010). Przypisy | |
| Stolin – miasto na Polesiu na Białorusi, nad Horyniem, w obwodzie brzeskim, siedziba władz rejonu stolińskiego, około 15 km od granicy z Ukrainą, do 1945 siedziba powiatu stolińskiego w województwie poleskim, 12 400 mieszk. (2010) | |
| Stołpce – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, centrum administracyjne rejonu stołpeckiego, położona przy trasie linii kolejowej Warszawa – Brześć – Baranowicze – Mińsk. Miasto liczy 15,4 tys. mieszkańców (2010). Stołpce położone są około 70 km na południowy zachód od Mińska. | |
| Świsłocz – miasto w obwodzie grodzieńskim w zachodniej części Białorusi, 15 km od granicy z Polską, centrum rejonu świsłockiego. W 2010 roku miało 6,9 tys. ludności. | |
| Uzda – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu uździeńskiego, 9,7 tys. mieszkańców (2010). | |
| Wietka – miasto na Białorusi w obwodzie homelskim. Stolica administracyjna rejonu wietkowskiego. 8 tys. mieszkańców (2010). | |
| Wilejka – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, siedziba rejonu wilejskiego, do 1945 w Polsce, w województwie wileńskim, siedziba powiatu wilejskiego. Wilejka leży nad Wilią. | |
| Witebsk – miasto położone w północno-wschodniej części Białorusi, nad rzeką Dźwiną. Liczba mieszkańców: 348,8 tys. (dane z 2010 r.) | |
| Woronów – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, siedziba rejonu woronowskiego, 32 km od Lidy, 13 km od granicy z Litwą, 6,3 tys. mieszkańców (2010). Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1536. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Werenów. W mieście znajduje się kościół księży pallotynów z 1995 roku, stojący w miejscu drewnianego kościoła zburzonego przez komunistów w 1967 roku oraz niewielka cerkiew. | |
| Wsielub – wieś (dawniej miasteczko) na Białorusi, w rejonie nowogródzkim obwodu grodzieńskiego. Centrum administracyjne sielsowietu. Po raz pierwszy wspomniana w 1422 na pieczęci Jana Niemiry („+ s x iohanis x de x wselub x”). W latach 1921-1939 w powiecie nowogródzkim woj. nowogródzkiego II Rzeczypospolitej, siedziba gminy Wsielub. W 1921 roku miejscowość liczyła 736 mieszkańców. Po II wojnie światowej wieś weszła w skład Białoruskiej SRR. Od 1991 w niepodległej Białorusi. | |
| Wysokie, dawniej: Wysokie Litewskie – miasto na Białorusi w obwodzie brzeskim przy granicy z Polską. 5,4 tys. mieszkańców (2010). Stacja kolejowa na linii do Brześcia. | |
| Zasław – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, 12 km na północny zachód od Mińska nad rzeką Świsłocz, 14,2 tys. mieszkańców (2010). | |
| Zdzięcioł – miasto na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, centrum administracyjne rejonu zdzięciolskiego, 47 km od Lidy. Liczy 7800 mieszkańców (2010). | |
| Żabinka – miasto na Białorusi w obwodzie brzeskim, centrum administracyjne rejonu żabineckiego. Leży przy ujściu rzeki Żabinka do Muchawca. 13,1 tys. mieszkańców (2010). Miasto znajduje się 30 km na południowy wschód od Brześcia. Stanowi węzeł kolejowy. Drogi na Brześć, Kobryń i Kamieniec. | |
| Żodzino – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, 50 km na wschód od Mińska, nad Plisą (prawy dopływ Berezyny). 61,8 tys. mieszkańców (2010). Fabryka samochodów ciężarowych BiełAZ. Przemysł lekki, mineralny, metalowy, elektrotechniczny, drzewny, spożywczy. | |
| Żyrmuny – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie woronowskim, do 1945 w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, siedziba gminy Żyrmuny, kościół, 92 mieszk. (2004). We wsi znajduje się kościół Znalezienia Krzyża Świętego. | |