| Regiony, miasta, wsie na mapie Grecji |
|---|
| Andros – wyspa na Morzu Egejskim, jedna z największych wysp archipelagu Cyklady, pow. 374 km², ok. 9000 mieszkańców. Od Eubei oddzielona jest Cieśniną Kafirejską. Na zachodzie Andros leży pasmo górskie (do 1000 m wysokości), na którego wschodnich zboczach uprawia się winogrona, oliwki i drzewa owocowe (cytrusy), oprócz tego na wyspie rozwinięta jest hodowla owiec. Głównym miastem jest Andros, malowniczo położone na wąskim paśmie lądu na wschodzie wyspy. |  |
| Epir (grecki Ήπειρος – Ipiros, co po polsku oznacza kontynent lub wnętrze dużego lądu) – górzysta kraina położona w północno-zachodniej części Grecji, nad Morzem Jońskim, na północy graniczy z Albanią, na wschodzie z Tesalią, a na południu z Etolią i Akarnanią. Ponadto istnieje także Epir Północny, czyli zamieszkały przez Albańczykow, Greków i Wołochów obszar, położony po albańskiej stronie granicy. | |
| Eurytania - kraina historyczna w Grecji, współcześnie prefektura w regionie administracyjnym Grecja Środkowa, ze stolicą w mieście Karpenisi. Graniczy od wschodu z prefekturą Ftiotyda (także w regionie Grecja Środkowa), od południa i zachodu z Etolią i Akarnanią, od wschodu i północnego wschodu z prefekturą Karditsa, a od północnego zachodu z Artą w regionie Epir. Powierzchnia prefektury Eurytania wynosi 1867 km². W 2005 roku mieszkało tu 34855 osób. | |
| Fokida lub Focyda – kraina w środkowej Grecji nad Zatoką Koryncką, w której wznoszą się góry Parnas i Kirfis. Kraina należała w starożytności do Związku Etolskiego. Głównymi miastami były Elateja i ośrodek religijny Delfy. Według mitologii w tej krainie Prometeusz ulepił człowieka, a Edyp zabił swojego ojca, Lajosa. Obecnie Fokida jest prefekturą ze stolicą w mieście Amfissa, w regionie administracyjnym Grecja Środkowa. | |
| Imatia - prefektura w Grecji w regionie administracyjnym Macedonia Środkowa, ze stolicą w Werii. Graniczy od wschodu z prefekturą Saloniki, od południa z prefekturą Pieria, od północy z prefekturą Pela, od zachodu z prefekturą Kozani. Jej powierzchnia wynosi 1701 km². W 2005 roku mieszkało tu 144 835 osób. | |
| Itaka – wyspa na Morzu Jońskim, która znajduje się na zachód od wybrzeży Peloponezu, wchodzi w skład archipelagu Wysp Jońskich. Na wyspie odkryto ślady kultury mykeńskiej, być może była ośrodkiem handlowym pośredniczącym między różnymi strukturami państwowymi basenu Morza Śródziemnego. Od II w. p.n.e. wyspa była we władaniu Rzymu, a później Bizancjum. W XII i XIII w. przeszła we władanie Normanów, potem przez krótki czas imperium osmańskiego, by w końcu stać się własnością Wenecji. | |
| Jednostka regionalna Argolida - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzi gmina: 1 Nauplion, 2 Argos–Mykines, 3 Epidauros, 4 Ermionida. | |
| Jednostka regionalna Drama - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Doksato, Drama, Newrokopi, Paranesti, Prosotsani. | |
| Jednostka regionalna Elida - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Andrawida–Kyllini, Andritsaina–Krestena, Ilida, Olimpia, Pinejos, Pirgos, Zacharo. | |
| Jednostka regionalna Eubea - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Chalkida, Dirfys–Messapia, Eretria, Istiaia–Aidipsos, Karistos, Kymi–Aliweri, Mantudi–Limni–Aja Anna, Skyros. | |
| Jednostka regionalna Florina - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Amyntaju, Florina, Prespes. | |
| Jednostka regionalna Ftiotyda - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Amfikleia–Elateia, Domokos, Lamia, Lokroi, Makrakomi, Molos–Ajos Konstantinos, Stylida. | |
| Jednostka regionalna Grewena - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Deskati, Grewena. | |
| Jednostka regionalna Heraklion - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Archanes-Asteruzja, Fajstos, Heraklion, Hersonissos, Jortynas, Malewizi, Minoa Pediada, Wiannos. | |
| Jednostka regionalna Karpathos - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Karpathos, Kasos. | |
| Jednostka regionalna Pieria - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Dio-Olimbos, Katerini, Pydna–Kolindros. | |
| Jednostka regionalna Rodopi - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. Szczególne stosunki narodowościowe: Mimo utrzymującej się lokalnej, grecko-tureckiej nieufności, wywoływanej zewnętrzne, tereny prefektur Ksanti, Rodopi i Ewros często wymieniane są jako przykład bardzo zgodnego współżycia i idealnego sąsiedztwa różnych narodowości oraz wyznań. | |
| Jennadi - wieś turystyczna na wschodnim wybrzeżu greckiej wyspy Rodos. Wieś położona jest przy żwirowo-kamienistej plaży, 4 km od Kiotari i 25 km od Prasonisi. | |
| Karies – miejscowość we wschodniej Grecji, stolica Athos. Znajdują się tam siedziby urzędów Athos. Według spisu powszechnego z 2001 roku, liczyła 233 mieszkańców. Jest największą osadą na półwyspie. W katedrze w Karies przechowywana jest cudowna Ikona Matki Bożej Godne Jest. | |
| Kefalinia (gr. Κεφαλονιά - dawniej Kefalonia, Cefalonia, staroż. Kefallenia), wyspa grecka na Morzu Jońskim, największa spośród Wysp Jońskich. Powierzchnia ok. 780 km² (w zależności od źródeł waha się od 730 km² do 800 km²). Krajobraz górzysty (wys. do 1627 m n.p.m. - góra Ainos). Uprawa winorośli, figowców, oliwek, rybołówstwo. Kefalinia jest prefekturą w regionie administracyjnym Wyspy Jońskie, ze stolicą w Argostolionie. | |
| Koryntia - nomos w Grecji, w północno-wschodniej części Peloponezu, ze stolicą w Koryncie. Graniczy od zachodu z Achają, od południowego zachodu z Arkadią, od południa z Argolidą (region Peloponez), od północnego zachodu z Attyką Zachodnią. Od północy prefektura ograniczona jest Zatoką Koryncką, a od wschodu Zatoką Sarońską. Powierzchnia prefektury wynosi 2,290 km² i zamieszkuje ją ok. 154 tys. osób (stan z roku 2001). | |
| Kreta – grecka wyspa położona na Morzu Śródziemnym. Jest ona największą grecką wyspą i piątą co do wielkości wyspą śródziemnomorską. Linia brzegowa ma długość ok. 1040 km. Największym miastem jest Heraklion (Iraklion). Krajobraz wyspy tworzą skaliste wybrzeża przeplatające się z szerokimi, jasnymi plażami. Klimat ma cechy umiarkowane jak i subtropikalne. Średnia roczna opadów wynosi 640 mm. Lato jest gorące i suche, w zimie jest chłodniej. | |
| Lakonia – kraina historyczna w południowej starożytnej Grecji, położona w południowo-wschodniej części Półwyspu Peloponeskiego. Największym miastem była Sparta. Uczono tam mówić i odpowiadać na pytania możliwie jak najkrócej dlatego ten styl nazywany jest lakonicznym sposobem mówienia. Obecnie Lakonia jest prefekturą Republiki Greckiej ze stolicą w nowożytnej Sparcie, w regionie administracyjnym Peloponez. Graniczy od północy z prefekturą Arkadia, od zachodu z Mesenią. | |
| Larisa – jedna z prefektur w Grecji w regionie administracyjnym Tesalia, ze stolicą w mieście Larisa. Graniczy od północy z prefekturami Kozani i Pieria, od północnego zachodu z Greweną (Macedonia Zachodnia), od zachodu z Trikalą i Karditsą (region Tesalia), od południa z Ftiotydą, od południowego wschodu Magnezją (Tesalia). Od wschodu prefekturę ogranicza Morze Egejskie. Powierzchnia prefektury wynosi 5381 km², zamieszkuje ją 282 447 osób (stan z roku 2005). | |
| Lasiti - prefektura (nomos) w Grecji, we wschodniej części Krety, ze stolicą w Ajos Nikolaos. Graniczy od zachodu z prefekturą Heraklion. Powierzchnia nomosu Lasiti wynosi 1823 km². w 2005 roku mieszkało tam 77 917 osób. | |
| Lesbos – jedna z największych wysp na Morzu Egejskim. Należy do Grecji i wchodzi w skład prefektury Lesbos w regionie administracyjnym Wyspy Egejskie Północne. Wyspa położona jest w Azji (na azjatyckim szelfie kontynentalnym) u wybrzeży Turcji, od Azji Mniejszej oddzielają ją cieśniny Muslim na północy i Lesbijska na wschodzie. W południowo-zachodnie wybrzeże wcina się zatoka Kalonis. Stolicą i największym miastem wyspy i prefektury Lesbos jest Mitylena. W starożytności mieszkała tam Safona. | |
| Mesenia, Messenia (gr. Μεσσηνία - Messinia) – kraina geograficzna w starożytnej Grecji w południowo-zachodniej części Półwyspu Peloponeskiego. Słynie z żyznej ziemi oraz ze swej marki oliwek Kalamatas, najwyższej jakości. W starożytności, jej stolicą było rozległe miasto Messini, z zachowanymi do dziś dużymi fragmentami fortyfikacji. | |
| Monolithos to wioska na wyspie Rodos, w Grecji. Jest położona 10 km od Apolakkii i 70 km od stolicy wyspy Rodos. Monolithos znaczy po grecku samotna skała. Nad brzegiem morza, na wysokiej, samotnej skale znajdują się niezwykle malowniczo położone ruiny zbudowanego w 1480 r. zamku joanitów. Ruiny są udostępnione do zwiedzania. | |
| Mykonos – grecka wyspa na Morzu Egejskim, należąca do archipelagu Cyklady, położona między wyspami Tinos, Síros, Naksos oraz Paros. Powierzchnia wyspy wynosi 105,2 km², najwyższy szczyt – 341 m (n.p.m. ), wyspę zamieszkuje ok. 9 320 mieszkańców (dane za 2001 rok). Od wielu lat jest chętnie odwiedzana przez turystów ze względu na swój kosmopolityczny charakter oraz dobrze rozwiniętą bazę hotelową i rekreacyjną. | |
| Półwysep Chalcydycki albo Chalkidiki – półwysep w Grecji, u północnych wybrzeży Morza Egejskiego, na południowy wschód od miasta Saloniki, historyczna kraina Chalkidyka. Powierzchnia półwyspu wynosi 2945 km². | |
| Region Attyka – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na Półwyspie Attyckim i w dużej części na terenie historycznej krainy Attyka. Oprócz tradycyjnych obszarów do współczesnego regionu administracyjnego Attyka włączona jest też północna część Półwyspu Argolidzkiego oraz wyspa Kythira. Region zajmuje obszar około 3 800 km² i graniczy z regionem Grecja Środkowa i regionem Peloponez. Region administracyjny Attyka dzieli się na 4 nomarchie (zob. | |
| Region Grecja Środkowa – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w centralnej części kraju, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego. Obejmuje swoim obszarem krainę historyczną Grecja Środkowa z wyłączeniem jej zachodniej części. Do regionu przynależy również duża wyspa Eubea u jego wschodnich wybrzeży. Region graniczy od południowego wschodu z regionem Attyka, od północy z regionem Tesalia, od zachodu z Grecją Zachodnią. | |
| Region Grecja Zachodnia – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w środkowo zachodniej części kraju. Leży nad Morzem Jońskim po obu stronach Zatoki Patraskiej . Graniczy od południa i południowego wschodu z regionem Peloponez, od północy z regionem Epir, od wschodu z regionem Grecja Środkowa. Od zachodu region ograniczony jest Morzem Jońskim, na północy granica z regionem Epir przebiega częściowo wzdłuż Zatoki Ambrakijskiej. Stolicą regionu jest Patras. | |
| Region Macedonia Środkowa – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji. Położony jest w północnej części kraju i zajmuje środkową część greckiej krainy historycznej Macedonia oraz część krainy historycznej Macedona. Graniczy od zachodu z regionem Macedonia Zachodnia, od południowego zachodu z Regionem Tesalia, od wschodu z regionem Macedonia Wschodnia i Tracja, a od północy z Bułgarią i Republiką Macedonii. Od południa ograniczony jest przez Morze Egejskie. | |
| Region Macedonia Wschodnia i Tracja (nwgr. Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, trl. Anatolikī́ Makedonía kai Thrákī) – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w północno zachodniej części kraju. Obejmuje swoim obszarem fragment greckiej Macedonii oraz tę część Tracji, która należy do Grecji. Region graniczy od zachodu z regionem Macedonia Środkowa, od północy z Bułgarią, od wschodu z Turcją. Od południa ograniczony jest przez Morze Egejskie. Stolicą regionu jest Komotini. | |
| Region Macedonia Zachodnia – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w północnej części kraju. Obejmuje swoim obszarem fragment greckiej Macedonii należącej do Grecji. Region graniczy od zachodu z regionem Epir, od północy z Albanią i Republiką Macedonii, od wschodu z regionem Macedonia Środkowa, a od południa regionem Tesalia. Stolicą regionu jest Kozani. | |
| Region Peloponez – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na południowym krańcu lądowej części kraju. Obejmuje swoim obszarem zasadniczą część Peloponezu z wyjątkiem jego części północno zachodniej i fragmentu Półwyspu Argolickiego. Region graniczy od zachodu z regionem Grecja Zachodnia, od północy przez wody zatok Morza Jońskiego z regionem Grecja Środkowa od wschodu zaś z regionem Attyka. Od południa region ograniczony jest Morzem Jońskim i Morzem Egejskim. | |
| Region Wyspy Egejskie Południowe – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na terenie wysp południowej części Morza Egejskiego bez Krety i Wysp Sarońskich. Region graniczy z innymi jednostkami admistracyjnymi przez morze – od południa z regionem Kreta, od północnego zachodu z regionami Peloponez, Attyka i Grecja Środkowa. Na północy znajduje się region Wyspy Egejskie Północne zaś na wschodzie Turcja. Stolicą regionu jest Ermupolis. | |
| Region Wyspy Egejskie Północne – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji, rozłożony na wyspach północnej części Morza Egejskiego. Region graniczy z innymi jednostkami admistracyjnymi przez morze – od zachodu z regionem Grecja Środkowa i regionem Tesalia, od północy z regionem Macedonia Środkowa oraz regionem Macedonia Wschodnia i Tracja. Na południu znajduje się region Wyspy Egejskie Południowe zaś na wschodzie Turcja. Stolicą regionu jest miasto Mitylena na wyspie Lesbos. | |
| Region Wyspy Jońskie – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na wschodnim krańcu kraju. Obejmuje swoim obszarem większą część archipelagu Wyspy Jońskie bez wysp południowych leżących u południowo-wschodnich wybrzeży Peloponezu jak Kithira Antikithira i Elafonisos. Region graniczy z innymi regionami przez wody Morza Jońskiego: od wschodu z regionem Epir i regionem Grecja Zachodnia, od północy z Albanią a od zachodu z Włochami. Stolicą regionu jest Korfu. | |
| Saloniki, nowogr. Θεσσαλονίκη - Tesaloniki [θɛsalɔˈnici θɛsalɔˈnici] wymowa – miasto w północnej Grecji, nad Zatoką Salonicką. Drugie co do wielkości miasto Grecji. Jednolity zespół miejski składa się z wielu gmin, formalnie stanowiących oddzielne jednostki administracyjne. Formalnie centralna gmina o nazwie Thessaloniki liczy 385 400 mieszkańców, a cały zespół urbanistyczny Salonik 1,084 mln mieszkańców. Rzeczywista liczba mieszkańców może być wyższa o ok. 15%. | |
| Samos - grecka wyspa na Morzu Egejskim u wybrzeży Azji Mniejszej oraz prefektura w regionie administracyjnym Wyspy Egejskie Północne. Prefektura obejmuje samą wyspę Samos i kilka pomniejszych wysp w tym rejonie. Stolicą prefektury i głównym ośrodkiem miejskim wyspy jest miasto Samos. Wyspa Samos to jeden z ważniejszych ośrodków klasycznej sztuki greckiej. Według mitów była miejscem narodzin Hery, którą czczono tu pod imieniem Heraja i Tonea. | |
| Siros, Sira, grecka wyspa w archipelagu Cykladów na Morzu Egejskim, na południowy wschód od Grecji kontynentalnej. Siros ma powierzchnię 85 km² i ponad 20 000 mieszkańców (2004). Głównym miastem wyspy jest Ermupoli, handlowe i od 1833 roku administracyjne centrum Cykladów. Miasto Ermupoli zostało zasiedlone przez uchodźców z Chios i Psary w roku 1821 podczas zakończonej w 1829 roku wojny o niepodległość Grecji. W tym czasie Ermupoli było głównym greckim portem, większym od Pireusu. | |
| Tesalia – kraina historyczna i region administracyjny współczesnej Grecji położona nad Morzem Egejskim na południe od Macedonii. | |
| Thasos, Thassos, Tasos, używane jest również polskie Tazos – grecka wyspa na północy Morza Egejskiego, położona w odległości 8 km od wybrzeża Tracji. Z powierzchnią 390 km² jest dziewiątą co do wielkości wyspą Grecji. Najwyższy jej szczyt to góra Ipsarion o wysokości 1204 m n.p.m. Wokół głównej wyspy położone są trzy wysepki: Thasopoulo na północy, Kynira na wschodzie i Panaghia na południu. Całkowita liczba mieszkańców wynosi około 16000 (rok 2005). Główne miasto nazywa się tak samo jak wyspa. | |
| Tinos - grecka wyspa położona na Morzu Egejskim w archipelagu Cyklady. W starożytnych czasach Tinos był nazywany Ophiussa (od ophis, z greckiego wąż) i Hydroessa {od hydor, z greckiego woda). Najbliższymi wyspami są Andros, Delos i Mykonos. Powierzchnia Tinos wynosi 194 km² a jej populacja około 5 200 mieszkańców. | |
| Zakintos – trzecia co do wielkości wyspa oraz prefektura grecka w archipelagu Wysp Jońskich na Morzu Jońskim, położona na zachód od Peloponezu. Nazwa wyspy pochodzi od imienia syna mitologicznego Dardanosa, króla Arkadii. Powierzchnia ok. 405 km² (według różnych źródeł od 402 km² do 410 km²), ok. 40 tys. mieszkańców (2005). Rybołówstwo, uprawa zbóż, drzew owocowych, rozwinięta turystyka. Główne miasto i port Zakintos. Według Homera wchodziła w skład państwa Odyseusza. | |
| Jeziora i rzeki na mapie Grecji |
|---|
| Alfios (również Alfiọs, Alfeiós, w starożytności Alfejos, gr. Αλφειός, łac. Alpheus) – rzeka w południowej Grecji o długości około 110 km, najdłuższa na półwyspie Peloponez. Posiada źródła w górach Tajget, w południowej Arkadii niedaleko miasta Megalopolis, uchodzi do Morza Jońskiego. Nad Alfios leży Olimpia – w starożytności sławne sanktuarium Zeusa i najważniejsze miejsce igrzysk sportowych w starożytnej Grecji. Nazwa rzeki pochodzi od greckiego boga rzeki Alfejosa. | |
| Aliakmon gr. Αλιάκμονας - Aliakmonas, a dla południowych Słowian: Бистрица Wistrica (Bystrzyca), – rzeka w Grecji. Źródło w górach Pindos, 297 km długości, ujście w Zatoce Salonickiej, w delcie, stanowiącej wspólny, prawnie chroniony obszar zalewowy z rzekami Wardar (gr. Aksios) i Ludias (gr. Λουδίας ποταμός). Dzięki rozległej sieci irygacyjnej i zbiornikom retencyjnym, wody wszystkich tych rzek są intensywnie wykorzystywane rolniczo. | |
| Aspropotamos (także Acheloos, gr. Ασπροπόταμος Aspropótamos, ‘Biała Rzeka’, gr. Αχελώος Achelṓos, łac. Achelous) – druga pod względem wielkości rzeka w Grecji po Aliakmon o długości 217 km. Oddziela Akarnanię od Etolii. Źródła znajdują się w Epirze, w górach Pindos. Przepływa przez prefektury Trikala, Karditsa, Arta, Eurytania, Etolia i Akarnania, uchodzi do Morza Jońskiego. | |
| Ewrotas, dawniej Eurotas, – główna rzeka Lakonii, krainy w południowej Grecji, o długości 82 km. Wypływa z góry Chelmos, przepływa przez Spartę i wpada do Morza Egejskiego poprzez Zatokę Lakońską na wschód od Githio. Według starożytnych Greków oddzielała podziemie od Alfejosu. | |
| Kanał Koryncki – kanał wodny żeglugi morskiej w Grecji, łączący Morze Egejskie z Morzem Jońskim. Kanał ten przecina Przesmyk Koryncki, oddzielając tym samym półwysep Peloponez od głównej części Grecji, czyniąc go faktycznie wyspą. Niemal u wylotu Kanału Korynckiego leży miasto Korynt. Dzięki niemu niektóre statki mogą zaoszczędzić 400 km podróży, którą musiałyby odbyć wokół Peloponezu. Jego szerokość sprawia, że jest on zbyt wąski dla nowoczesnych dużych jednostek. | |
| Marica - rzeka na Półwyspie Bałkańskim, w Bułgarii, w Grecji i w Turcji. Długość - 544 km, powierzchnia zlewni - 54 tys. km². Marica wypływa na stokach gór Riła, później płynie na wschód Niziną Tracką, a następnie na wysokości miasta Edirne skręca gwałtownie na południe, by szeroką i stanowiącą rezerwat przyrody deltą, połączyć się z Morzem Egejskim, w pobliżu starożytnego Traianupolis oraz greckiego miasta Aleksandropolis. Dolny bieg Maricy stanowi granicę pomiędzy Grecją i Turcją. | |
| Pinios (nowogr. Πηνειός, łac. Peneius, w czasach poklasycznych znany jako Salambria) – największa rzeka Tesalii, wypływająca z Gór Pindos na wschód od Metsowa i uchodząca do Morza Egejskiego. Całkowita długość wynosi 216 km. Przepływa pomiędzy masywami najwyższych gór Grecji, Olimpu i Ossy. Nad górnym biegiem rzeki leżała żyzna tetrada tesalska Histiajotis. W dolinie Piniosu leży także region Meteorów i miast Larisa i Trikala. | |
| Struma, starożytny Strymon (bułg. Струма, gr. Στρυμόνας – Strimonas) – rzeka w zachodniej Bułgarii i w północnej Grecji, w zlewisku Morza Egejskiego. Długość – 415 km (290 km w Bułgarii, 125 km w Grecji), powierzchnia zlewni – 10 797 km² (w Bułgarii, oprócz tego niewielkie obszary Grecji i Macedonii), średni przepływ 76,167 m³/s. Źródła Strumy znajdują się na wysokości 2180 m n.p.m. na południowych stokach masywu Witoszy (na południe od Sofii). | |
| Wardar (maced. Вардар – Wardar, gr. Αξιός – Aksiós) – rzeka w Republice Macedonii i regionie Macedonia północnej Grecji. Długość – 388 km (301 km w Republice Macedonii, 87 km w Grecji), powierzchnia zlewni – 23 747 km² (20 535 km² w Republice Macedonii, 3.212 km² w Grecji), średni przepływ – 135,96 m³/s, głębokość rzeki sięga 4 metrów. | |
| Wąwóz Lusios (gr. φαράγγι του Λούσιου - faragi tu Lusiu) - wąwóz rzeki Lusios (Λούσιος pοταμός - Lusios potamos), dopływu rzeki Alfios, w zachodniej Arkadii, na Peloponezie. Źródła strumienia znajdują się w okolicach Likochori, zaś jego ujście do Alfios 2,5 kilometra poniżej Kariteny. Wąwóz o długości około 15 km i szerokości 2 km rozciąga się południkowo od miejscowości Karitena na południu do Dimitsany na północy. W najwęższym miejscu ma ponad 300 m głębokości. | |
| Zatoka Koryncka – głęboka, wąska zatoka, wschodnia odnoga Morza Jońskiego, od którego oddziela ją na zachodzie Zatoka Patraska. Położona wewnątrz Grecji, rozdziela Peloponez (na południu) od kontynentu (na północy). Rozciąga się od cieśniny Riońskiej na zachodzie, po Przesmyk Koryncki na wschodzie. Długość akwenu 130 km, szerokość 8,4–32,0 km, głębokość do 935 m. Wody zatoki bogate w ryby. Na północno-zachodnim skraju zatoki, miasto portowe Naupaktos,. | |
| Zatoka Patraska (nowogr. Πατραικóς Κóλπος, Patraikos Kolpos) – wschodnia część Morza Jońskiego u zachodniego wybrzeża Grecji. Rozciąga się od linii wyspa Oksja-przylądek Araksos na zachodzie, po cieśninę Riońską na wschodzie. Długość akwenu: 40–50 km, szerokość 10–20 km, powierzchnia 350–400 km². Przez cieśninę Riońską przerzucony jest most Rion-Antirion (długość 2,88 km), oddany do użytku w 2004, znacznie skracający podróż pomiędzy kontynentem a Peloponezem. | |