| Regiony, miasta, wsie na mapie Polski (pierwsze 250 pozycji) |
|---|
| Adamowizna – wieś w Polsce położona nad rzeką Mrowną w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Grodzisk Mazowiecki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego. Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Rokitnica, dopływ Utraty. Zabytki dworek dr Mateusza Chełmońskiego będący wybitnym przykładem stylu dworkowego (tzw. dwór nad stawem), nawiązuje do typowych siedzib szlacheckich okolic Grodziska Mazowieckiego. Wybudowany ok. |  |
| Andrespol – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie łódzkim wschodnim, siedziba gminy Andrespol. W 1809 roku dnia 29 grudnia aktem notarialnym sporządzonym u notariusza okręgu zgierskiego została założona na prawie olęderskim osada Andrespol, ziemia pod przyszłą osadę wydzielona została z majątku Bedoń-Wieś. Znajdowała się tu duża wytwórnia kafli. Obecnie jej teren został przejęty przez prywatnego inwestora, który stworzył tutaj cały kompleks budowlanego centrum handlowego. | |
| Barciszewo (niem. Bartelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś, nosząca wówczas nazwę Bertoldishof, wymieniana w dokumentach z 1414 r. , przy okazji spisu strat poniesionych w wojnie polsko-krzyżackiej. W tym czasie była to wieś szlachecka, licząca 36 włók. W roku 1889 r. wymieniana jest jako majątek szlachecki o obszarze 558 ha. | |
| Bielice – wieś gminna, sołectwo w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Bielice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Bielice. We wsi znajduje się kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski. Do 1996 roku na północ od wsi Bielice znajdowała się stacja Bielice-Parsów na istniejącej od 1898 r. linii kolejowej z Chwarstnicy do Pyrzyc. Obecnie linia ta jest nieczynna. | |
| Bielin – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Moryń. We wsi znajduje się stadnina koni, która specjalizuje się w hodowli koni szlachetnej półkrwi, na bazie ras hanowerskiej i holsztyńskiej. Wcześniej funkcjonowała jako Państwowe Gospodarstwo Rolne pod nazwą Stadnina Koni Bielin. Od 1994, po przekształceniu, jako Stadnina Koni Skarbu Państwa Bielin. Następnie jako Stadnina Koni Bielin Sp. z o.o.. | |
| Bierna – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Łodygowice, nad Wilczym Potokiem. Powierzchnia sołectwa wynosi 316,7 ha, a liczba ludności 933, co daje gęstość zaludnienia równą 294,6 os. /km². W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego. Bierna położona jest w Kotlinie Żywieckiej otoczonej pasmami gór Beskidu Śląskiego, Małego i Żywieckiego m. in. otoczona takimi górami jak Skrzyczne, Magurka i inne. | |
| Bieszkowice – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo na obszarze leśnym Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego przy drodze wojewódzkiej nr 218. Wieś jest siedzibą sołectwa Bieszkowice, w którego skład wchodzą również miejscowości Cierżnia, Piekiełko, Piecewo, Pińskie i Krystkowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. W kierunku zachodnim od Bieszkowic znajdują się jeziora Bieszkowickie i Zawiad. | |
| Bobin – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Proszowice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Pod koniec XIX wieku według Słownika geograficznego Bobin należał do powiatu pińczowskiego, w gminie Kościelec (parafia Bobin - dekanat pińczowski). Posiadał piękny dworski park na rzeką, murowany kościół oraz najprawdopodobniej znajdował się tutaj dom schronienia dla starców i kalek oraz szkoła początkowa. | |
| Bobrowa – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Rudniki. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie częstochowskim. Bobrowa liczy ok. 295 mieszkańców. Na przełomie czerwca i lipca w Bobrowie odbywają się Międzynarodowe Zawody Drwali. Pierwsza (regionalna) edycja zawodów odbyła się w roku 2000. Poza drwalami z Polski w zawodach biorą udział też zawodnicy z Czech, Francji, Niemiec, Słowacji, Szwecji, Ukrainy oraz, od 2007 r. Estonii. | |
| Bobrowisko – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Suwałki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. Bobrowisko jest to jedyna wieś w Polsce nosząca taka nazwę. Położona jest w pobliżu drogi Suwałki - Kaletnik - Puńsk. Oddalona jest o ok. 15 km od miasta Suwałki. Wieś znajduje sie w otulinie Wigierskiego Parku Narodowego. Jej nazwa wywodzi się od zwierząt zamieszkujących licznie tereny wsi. | |
| Bogatka (przed 1945 nieoficjalnie Rychemberk, niem. Reichenberg) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański na obszarze Żuław Gdańskich. Wieś jest siedzibą sołectwa Bogatka. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Do 1945 we wsi znajdował się kościół gotycki, który uległ spaleniu po wkroczeniu Armii Czerwonej. Na jego wieży znajdowały się znaki wysokiej wody z lat 1658, 1691, 1747 i 1829. | |
| Bogatynia – miasto w południowo-zachodniej Polsce, leżące na Łużycach Górnych, w woj. dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Bogatynia. Położone na Obniżeniu Żytawsko-Zgorzeleckim, nad potokiem Miedzianką, w polskiej części Łużyc Górnych. Według danych z 31 marca 2011 roku miasto miało 18 894 mieszkańców. Jest to jedna z najbogatszych gmin w Polsce, na jej terenie znajdują się Kopalnia Węgla Brunatnego Turów oraz Elektrownia Turów zatrudniające łącznie ok. | |
| Bojano – duża wieś w Polsce na Kaszubach, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Szemud, przy drodze wojewódzkiej nr 218 w pasie Wzgórz Chwaszczyńskich. Od kilku lat wieś przeżywa okres rozkwitu. Swoje domy budują tutaj mieszkańcy Gdyni, co jest przyczyną utrwalania się nazwy sypialnia Gdyni. Połączenie z Gdynią umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej. W ostatnim czasie zbudowane zostały tutaj przedszkole, gimnazjum i okręgowa stacja kontroli pojazdów. | |
| Bolewice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo. Bolewice to jedna z największych miejscowości w gminie Miedzichowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. Wieś wymieniana po raz pierwszy w 1257 roku w dokumencie księcia Przemysława I, który był wydany ówczesnym właścicielom wsi - zakonowi cystersów z Paradyża. We wsi na uwagę zasługuje: kościół parafialny pw. | |
| Borkowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Mosina. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. Borkowice są niewielką wsią sołecką leżącą około 7 km od Mosiny. Wieś jest typową ulicówką, powstała jako osada olęderska w 1750 roku. We wsi rośnie pomnikowy dąb o obwodzie około 5 m. Zabudowa mieszkalna i gospodarcza Borkowic pochodzi z XIX wieku i w większości są to konstrukcje drewniano-szachulcowe (np. | |
| Borowa – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Miedźno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Wieś położona jest nad rzekami Liswartą i Białą Okszą. Na północ od wsi znajduje się ujście Białej Okszy do Liswarty. Pomiędzy miejscowościami Borowa i Ostrowy nad Okszą rozciąga się sztuczny zbiornik wodny, Zalew Ostrowy, utworzony na rzece Białej Okszy. Jest on wielką atrakcją turystyczną okolicy. | |
| Borowe – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Wręczyca Wielka. Borowe znajduje się na obszarze Lokalnej Grupy Działania „Zielony Wierzchołek Śląska” We wsi znajduje się szkoła, straż pożarna, stadion piłkarski, mała kaplica oraz kilka sklepów. Położona jest 6 km od Wręczycy Wielkiej,13 km od miasta Kłobucka. OSP w Borowem została założona w roku 1918. W marcu 2010 roku została reaktywowana drużyna starszych trampkarzy LKS Płomień Borowe . | |
| Borowina – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Przywidz przy drodze wojewódzkiej nr 233. W czasie II wojny światowej na terenie Borowiny miał powstać pas startowy przy szkole szybowcowej, która zachowała się do dziś. W tym celu wysuszono znajdujące się nieopodal leśne jezioro. Pas startowy nie powstał, ponieważ spod ziemi wybijała woda. Powstało bagno. Borowina leży około 1 km od wyciągu we wsi Trzepowo i około 4 km od wyciągu w Przywidzu. | |
| Borucino – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Okonek. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego. Aktualnie znajduje się w nim jedna z największych firm zajmujących się produkcją pieczarek i podkładów pod ich hodowlę, które zatrudnia około 1100 pracowników z terenów w powiecie Złotowskim i Szczecineckim. We wsi znajduje się niewielki kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. | |
| Borucino – wieś w północnej Polsce w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca. Położona na Kaszubach, na Pojezierzu Kaszubskim, na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego w bliskim sąsiedztwie szlaku wodnego Kółko Raduńskie i nad Boruckim Jeziorem. Wieś jest siedzibą sołectwa Borucino w którego skład wchodzi również nazwana część wsi Kamienny Dół. Borucino 31 grudnia 2011 r. miało 341 stałych mieszkańców, z których 332 osób mieszkało w głównej części wsi. | |
| Bratowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Żórawina, należąca do sołectwa Bratowice-Zagródki. Pierwsza zachowana wzmianka na temat wsi pochodzi z 1337 roku. Pierwotna nazwa to Barotowicz, później zmieniona przez Niemców na Barottwitz, następnie 26 stycznia 1937 roku zmieniona przez hitlerowców na Schmücken (od nazwy karczmy jaka stała przy wiązowskiej drodze). Od średniowiecza do 1810 roku wieś pozostawała w rękach właścicieli prywatnych. | |
| Brody – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Tuchola. Miejscowość jest częścią składową sołectwa Legbąd. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 237. W XVIII wieku posiedzicielami królewskiego pustkowia Brody była szlachecka rodzina Malechińskich pochodząca z Malechina (dziś Malachin) w parafii Czersk- zob. akta metrykalne parafii Czersk oraz Śliwice W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. | |
| Brzozowa – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Gromnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego. We wsi znajduje się kościół pw. św. Mikołaja Biskupa z XV w. zaliczany do Szlaku Architektury drewnianej. Wieś jest atrakcyjna pod względem turystycznym, przebiega przez nią wiele szlaków pieszych i rowerowych, leży w połowie na terenie Ciężkowicko-Rożnowskiego Parku Krajobrazowego. | |
| Bubel-Granna – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Janów Podlaski. Położona malowniczo na terenie Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu. Wieś znajduje się ok. 7 km na pn-zach. od siedziby gminy - Janowa Podlaskiego. Bubel-Granna rozciąga się na długości ok. 2 km. Swój początek wieś bierze przy drodze wojewódzkiej nr 698, a kończy się przy lasach konstantynowskich. Na terenie wsi istnieje zabytkowa zabudowa XX i XIX w. Liczba mieszkańców to ok. | |
| Budziszyn – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Chynów. 1384 – wsie Budziszyn Mały i Budziszyn Wielki należą do rodziny Zawiszów i parafii Drwalew. 1603 – dziesięcina kmieca ze wsi należy do wikarego z Drwalewa. 1645 – właścicielem Budziszyna jest Andrzej Gozdzki. XIX w. – powstał zachowany do dziś zespół dworsko-parkowy. Dwór z 1825 roku zbudowany dla F. Komierowskiego, przebudowany został ok. 1880 w stylu klasycystycznym. | |
| Bukowiec – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Korzenna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka Parafia Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Bukowcu Na terenie miejscowości znajduje się zabytkowy drewniany kościół Niepokalanego Serca NMP. Został on zbudowany w 1805 r. we wsi Kamianna koło Krynicy jako cerkiew greckokatolicka. W 1949 r. | |
| Burzyn – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Tuchów, na prawym brzegu rzeki Biała na Pogórzu Ciężkowickim. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego. Wieś liczy ok. 1300 mieszkańców. Działają tu: szkoła podstawowa oraz gimnazjum, dwa kościoły – drewniany pod wezwaniem św. Józefa, a od 1996 roku nowy kościół, pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego, klub sportowy KS Burzyn oraz dwa sklepy. | |
| Bystra – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Wilkowice. Powierzchnia sołectwa wynosi 1379 ha, a liczba ludności 3887, co daje gęstość zaludnienia równą 281,9 os. /km². Dawniej były to dwie odrębne wsie – Bystra Śląska (niem. Bistrai) i Bystra Krakowska, połączone administracyjnie w 1956 z równoczesną zmianą nazwy na Bystra. Miejscowość położona jest nad potokiem Białka w Beskidzie Śląskim, lewym dopływem Białej, na południe od Bielska-Białej. | |
| Bystra (niem. Scharfenberg) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański na obszarze Żuław Gdańskich przy dawnej drodze krajowej nr 7, w pobliżu węzła Gdańsk Wschód (1,5 km) Południowej Obwodnicy Gdańska. Wieś dzielona była dawniej na dwie części: położoną przy drodze Gdańsk - Koszwały Bystrą (niem. Gross Scharfenberg) oraz znajdującą się między Wiśliną a Lędowem Bystrą - Wieś (względnie Bystrą Małą, niem. Scharfenberg lub Klein Scharfenberg). | |
| Bystrzyca Stara – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Strzyżewice, nad rzeką Bystrzycą. Jedna z najstarszych wsi w gminie Strzyżewice. Pierwsze wzmianki o Bystrzycy pochodzą z 1399 r. Radnym wsi jest Janina Wiechnik reprezentująca Komitet Prawo i Rodzina Gminy Strzyżewice. Znajduje się tu budynek szkoły, wybudowany w okresie międzywojennym wspólnym wysiłkiem okolicznych mieszkańców i przy pomocy właściciela majątku Piotrowice - Witolda Łosia. | |
| Cerkwica (hist. Cerekwica, do 1945 niem. Zirkwitz) – wieś w północno-zachodniej Polsce, na Równinie Gryfickiej, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Karnice. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. W 2004 roku we wsi było zameldowanych 1261 osób. W miejscowości ma siedzibę jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej włączona do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Przy zachodniej części wsi przebiega rów Liwka. | |
| Chalin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Dobrzyń nad Wisłą, nad jeziorem Chalińskim leżąca przy trasie Włocławek – Sierpc, w odległości 30 km od Włocławka. Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Chalin. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Jest jedną z najstarszych osad ziemi dobrzyńskiej i największą wsią w gminie. Wzmianka o Chalinie znajduje się w dokumencie z 1282 r. | |
| Chmielnik – miasto w powiecie kieleckim, w województwie świętokrzyskim, położone na skrzyżowaniu tras Kielce – Tarnów i Staszów – Jędrzejów, nad rzeką Wschodnią, na pograniczu Niecki Połanieckiej i Pogórza Szydłowskiego. Jest siedzibą miejsko-wiejskiej gminy Chmielnik. Ośrodek handlowo-usługowy. Przemysł materiałów budowlanych i spożywczy. Stacja kolejowa. Zachowany szesnastowieczny układ urbanistyczny, wytyczony przez czworoboczny rynek i sieć prostopadłych ulic. Od połowy XVI w. do 1689 r. | |
| Chrzanowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. We wsi Chrzanowo znajduje sie Cerkiew Greckokatolicka pw. św. Piotra i Pawła w której co roku 12 lipca odbywa się uroczyste nabożeństwo z udziałem wyższego duchowieństwa. Cerkiew funkcjonuje od 1947 roku w wyremontowanym budynku szkoły przedwojennej w Chrzanowie. Zobacz też: Chrzanowo, Chrzanowo-Bronisze, | |
| Chyby – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. Mała, południowo-wschodnia część Chyb (z zespołem dworsko-parkowym, kaplicą św. Stanisława i przystanią żeglarską) należy do Poznania. Wieś położona nad jeziorem Kierskim otoczona polami. W bezpośrednim sąsiedztwie jeziora znajdują się domy letniskowe i jednorodzinne wkomponowane w zieleń. | |
| Ciche – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czarny Dunajec. Do 1954 roku istniała gmina Ciche. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Położona jest na granicy regionów Kotlina Nowotarska i Pogórze Gubałowskie, pod względem historyczno-etnograficznym zaś należy do Podhala. Ciche to wieś lokowana w 1593 roku przez Tomasza Miętusa. Wzięła nazwę od potoku Cichego. Dzisiaj stanowi bardzo duże sołectwo. | |
| Cieszyn – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, którego władz jest siedzibą. Leży na Pogórzu Śląskim, nad Olzą. Współczesne administracyjne pojęcie „miasto Cieszyn” odnosi się do prawobrzeżnej części, stanowiącego pod względem przestrzennym i społecznym jedną całość, ośrodka miejskiego, którego część lewobrzeżna należy do Czech i nosi oficjalną nazwę „Czeski Cieszyn”. Dzieje Cieszyna sięgają IX wieku i wiążą się z grodem słowiańskiego plemienia Golęszyców. | |
| Cieszyn (do 1945 r. niem. Tessin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Biesiekierz. Położone między Parnowskim Jeziorem a wzniesieniem Kikut. Według danych z 31 grudnia 2005 r. wieś miała 100 mieszkańców. We wsi znajduje się zespół dworsko-parkowy na który składa się wybudowany w 1900 r. dwór otoczony parkiem krajobrazowym z II poł. XIX w. o pow. 1,2 ha. , przylegającym bezpośrednio do Parnowskiego Jeziora, będącego rezerwatem ptactwa. | |
| Ciochowice (niem. Ciochowitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Toszek. W okresie II wojny światowej w granicach III Rzeszy. Jako ziemie odzyskane przyłączone do Polski w 1945. W latach 1945-1950 w granicach województwa śląskiego, 1950-1953 katowickiego, 1953-1956 stalinogrodzkiego, 1956-1999 katowickiego, a od 1999 śląskiego. W latach 1946-1954 wchodziły w skład Gminy Pławniowice, natomiast od 1 stycznia 1973 stały się częścią Gminy Toszek. | |
| Cychry (niem. do 1945 r. Zicher) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Dębno. Według danych z 2011 r. miejscowość liczyła 974 mieszkańców. Wieś znajdowała się od 1 połowy XIII w. na uposażeniu chwarszczańskich templariuszy i następnie joannitów, od ok. 1250 r. na terytorium powstałej Nowej Marchii. Od 1540 r. Cychry wchodziły w skład domeny elektora brandenburskiego w Chwarszczanach, następnie stanowiły majątek państwowy do 1945 r. | |
| Czaple (d. Czapla Góra) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Świeszyno, przy wschodnim podnóżu Czaplej Góry. Na północ od wsi znajduje się lotnisko Koszalin-Zegrze Pomorskie. Wieś wchodzi w skład sołectwa Zegrze Pomorskie. Według danych z końca grudnia 1999 r. osada miała 53 mieszkańców. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Czapla Góra. | |
| Czarnolas – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie zwoleńskim, w gminie Policzna na Równinie Radomskiej. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego. W Czarnolesie mieszkał i tworzył Jan Kochanowski. Na miejscu jego posiadłości znajduje się park z neogotycką kaplicą (1826-1846). Dworek Jana Kochanowskiego spłonął w 1720 r. W 2. połowie XVIII w. Czarnolas został kupiony przez księcia Józefa Aleksandra Jabłonowskiego. | |
| Czernica – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Gaszowice, w północno-wschodniej części Płaskowyżu Rybnickiego. Nazwa wsi pochodzi od nazwy rzeki płynącej przez Czernicę - Czarne wody. Po raz pierwszy nazwa wsi pojawiła się w dokumencie z 17 marca 1317 roku, wystawionym przez żonę pierwszego poświadczonego właściciela wsi, Tomisława. Następnie miejscowość przechodziła na kolejnych właścicieli, z których ostatnim była baronowa Albina von Roth. | |
| Czerniki – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn. W latach 1975-1998 miejscowość należała do województwa olsztyńskiego. Przez wieś przebiega trasa turystyczna ciągnąca się od drogi Kętrzyn – Giżycko przez Karolewo, Czerniki, Gierłoż do Wilczego Szańca. We wsi jest sklep spożywczy, punkt skupu ziół, trzy warsztaty samochodowe i gospodarstwo agroturystyczne. Przez Czerniki swój przebieg ma linia kolejowa nr 259 (obecnie nieczynna). | |
| Czmoniec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kórnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. Na Szlaku Bobrowym przebiegającym przez okoliczne starorzecze Warty znajduje się wieża widokowa. Inicjatorem jej budowy był sołtys Czmońca − Zbigniew Tomaszewski. Obiekt o wysokości 14 metrów otwarto w roku 2010. Platforma widokowa mieści jednorazowo do 20 osób. zdjęcia panorama z wieży w 3D o historii wieży | |
| Dalewo – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. Położona jest na Pojezierzu Krzywińskim, nad zachodnim brzegiem móreckiego jeziora. Większość zabudowań mieści się wzdłuż drogi do Mełpina (4068) oraz przy bezimiennych ulicach dochodzących. Przez wieś przebiega również droga wojewódzka nr 432 około 11. kilometra od centrum Śremu. Dalewo założone zostało prawdopodobnie na przełomie XI i XII wieku, kiedy podlegało setnikowi z miejscowości Kuszkowo pod Krzywiniem. | |
| Deksyty (nie. Dixen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Przez miejscowość przepływa rzeka Elma, lewy dopływ Łyny. W 1978 r. w Dekstach było 14 indywidualnych gospodarstw rolnych, gospodarujących na łącznym areale 145 ha. Ulice miały oświetlenie elektryczne i działał punkt biblioteczny. W 1983 we wsi było 17 domów z 83 mieszkańcami. | |
| Dobieszyn – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Jedlicze. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. Graniczący z Jedliczem, położony jest w odległości 3 km na południowy wschód od miasta, przy drodze do Krosna-Polanki. Jest to rozległa wieś, położona między dwoma miastami, licząca nieco ponad 1500 mieszkańców. Miejscowość liczy ponad 300 domów gospodarujących na blisko 500 ha. | |
| Dobra – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Stryków. Wieś położona jest w dolinie rzeki Kiełmiczanki, lewego dopływu Moszczenicy. Pierwsze informacje o wsi pochodzą z 1386. W tym roku wieś znalazła się w spisie parafii płacących świętopietrze. W 1525 Jan i Dorota Dobrscy ufundowali obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który teraz znajduje się w tutejszej parafii rzymskokatolickiej. W 1827 Dobra stanowiła wieś i folwark, było tu 28 domów i ok. | |
| Dobrocinek (niem. Neu Bestendorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1945-1946 miejscowość nosiła nazwę Bastkowo. Wieś wzmiankowana w dokumentach z XVIII w. , jako wieś szlachecka na 13 włókach. W roku 1782 we wsi odnotowano 11 domów (dymów), natomiast w 1858 w 19 gospodarstwach domowych było 174 mieszkańców. | |
| Dobrzyca – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Będzino. Odległość do morza bałtyckiego w prostej linii - 7 km. W latach 1946-1954 i 1973-1976 miejscowość była siedzibą gminy Dobrzyca. W Dobrzycy znajduje się zabytkowy kościół Świętej Trójcy z 1867 roku. W miejscowości ma siedzibę jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej włączona do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Ze wsi pochodzi poseł Samoobrony RP w IV i V kadencji Sejmu Jan Łączny. | |
| Doliwy (niem. Doliwen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. Wieś powstała na prawie lennym w wyniku osadnictwa niemieckich rodzin szlacheckich. Zasadźca był Krzysztofow Glaubitzo, któremu w 1558 r. książę Albrecht nadał 100 włók boru oraz jeziora: Długie, Grodziskie i Kociołek. Z tego nadania powstały Doliwy i Chełchy. | |
| Dolsk (niem. do 1945 r. Dölzig) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Dębno. Według danych z 2011 r. miejscowość liczyła 210 mieszkańców. Miejscowość znajdowała się od ok. 1250 r. na terytorium powstałej Nowej Marchii, do XVII w. w posiadaniu rodu von Schönebeck (dobra w ziemi golenickiej, chojeńskiej, myśliborskiej oraz gorzowskiej), następnie kilkukrotnie zmieniała właścicieli. W XIX w. Dolsk był jednym z największych majątków w okolicy. | |
| Dorohusk (dawna nazwa Drohiczyn Chełmski) – wieś w Polsce położona w Obniżeniu Dubieńskim, w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dorohusk. Wieś leży przy granicy z Ukrainą przebiegającej na rzece Bug. W sąsiedztwie wsi znajduje się drogowe i kolejowe przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin. W latach 1867-1954 miejscowość była siedzibą gminy Turka. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego. Miejscowość jest siedzibą władz gminy Dorohusk. | |
| Drochlin – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Lelów. Miejscowość leży na trasie Lelów – Koniecpol. W Królestwie Polskim istniała gmina Drochlin. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Najstarsza wzmianka o tej wsi pochodzi z 1373-74 roku. W średniowieczu należała do kapituły krakowskiej. Znajduje się tu kościół parafialny pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej. Pierwotny drewniany kościół p. | |
| Dzikowiec (niem. Ebersdorf bei Neurode) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Wieś w dolinie Dzika, pomiędzy Garbem Dzikowca a Górami Sowimi. Osada powstała jako w XIV wieku jako wieś królewska. Po roku 1390 część miejscowości zakupili augustianie (po 1597 r. jezuici) i była ona ich własnością do 1776 r. , kiedy to majątek zakonu uległ kasacie. | |
| Dzisna – (niem. Dischenhagen) wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Przybiernów, nad Gowienicą. We wsi znajduje się jeden z najstarszych na Pomorzu kościołów o konstrukcji ryglowej z cennymi malowidłami o charakterze ludowym (XVII w.). 15px Osobny artykuł: Kościół św. Stanisława BM w Dzisnej. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. Nazwa wsi pochodzi od imienia, żyjącego w XIII w. | |
| Dzwonek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Czerwin. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie ostrołęckim. Dzwonek to dość duża wieś rolnicza, licząca blisko 100 domów i ok. 320 mieszkańców, leżąca nad rzeką Orz, będącą lewym dopływem Narwi. Wieś położona jest przy bocznej drodze odchodzącej na zachód od drogi wojewódzkiej nr 627, łączącej Ostrołękę z Ostrowią Mazowiecką, w odległości ok. 3 km od tej trasy. | |
| Frydek (niem. Siegfriedsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Miedźna. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego. Frydek jest jedną z sześciu miejscowości wchodzących w skład gminy Miedźna. Znajduje się w północno-wschodniej części gminy. Od strony północnej miejscowość otoczona jest lasem wolskim. Od wschodu miejscowość sąsiaduje z wsią Gilowice. Miejscowości te tworzą wspólny obwód szkolny i parafię. | |
| Gawroniec – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Połczyn-Zdrój. We wsi znajdują się zabytki architektury: pałac klasycystyczny z końca XVIII wieku, kościół filialny pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus należący do parafii Wniebowzięcia NMP w Toporzyku z 1828. Obiekt nietypowy dla regionu, w kształcie granitowej rotundy, przekrytej kopułą. W podziemiach istnieją krypty ze szczątkami dawnych właścicieli okolic - rodziny Borcke (Borków). | |
| Gniewowo – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo. Na południu od Gniewowa znajduje się otoczone lasami jezioro Wyspowo. Wieś jest siedzibą sołectwa Gniewowo w którego skład wchodzą również miejscowości Młynki i Nowiny. We wsi znajdują się liczne pomniki przyrody. Wieś położona jest na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. W wsi rozwija się budownictwo mieszkaniowe jednorodzine. Ma dobre połączenia komunikacyjne z Wejherowem. | |
| Gorzyczki – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Gorzyce, przy granicy z Czechami. Historia miejscowości ściśle wiąże się z dziejami odległego o około 10 km Wodzisławia i ziemi wodzisławskiej. Gorzyczki są dość dużą wsią i liczą obecnie około 2000 mieszkańców. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego. W roku 1866 na terenie wsi, w pobliżu granicy z Czechami, miała miejsce bitwa pod Gorzyczkami. | |
| Gostomia – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz. We wsi krzyżuje się droga wojewódzka nr 178 oraz droga wojewódzka nr 179. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego. We wsi znajduje się kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela o stylu neoromańskim, który wybudowano w 1820 roku. Wieś stanowi sołectwo, które obejmuje jedynie Gostomię. Rada sołecka może się składać z 3–6 członków. | |
| Gostomin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Radowo Małe. W latach 1818 - 1945 miejscowość administracyjnie należała do Landkreis Regenwalde (Powiat Resko) z siedzibą do roku 1860 w Resku, a nastęnie w Łobzie. W latach 1946-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. Ok. 0,6 km na zachód od miejscowości znajduje się Jezioro Gostomińskie. Od nazwy wsi pochodzi także nazwa strugi Gostominka. | |
| Gozdy – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Mochowo. Nazwa miejscowości odnosi się do staropolskiego słowa gozd, które oznacza gęsty nieprzebyty las, a zarazem pustkę osadniczą, miejsce odludne i zapomniane. Początkowo tereny te nie były zamieszkiwane. Dopiero w XVIII wieku, gdy sprowadzono tu kolonistów niemieckich rozpoczęło się karczowanie lasów oraz wykorzystywanie nieużytków do miejsc na nowe gospodarstwa. Nazwa miejscowości jednak pozostała. | |
| Grabarka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja. Wieś jest siedzibą sołectwa Grabarka w którego skład wchodzą również miejscowości Szumiłówka i Wakułowicze. Góra Grabarka położona obok wsi jest znanym miejscem kultu religijnego dla wyznawców prawosławia w Polsce. Znajdują się tam: żeński monaster Świętych Marty i Marii oraz 3 cerkwie klasztorne. Główna cerkiew (pw. Przemienienia Pańskiego) jest jednocześnie świątynią parafialną. | |
| Grabarze – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Lipie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Na terenie wsi, przy drodze do Parzymiech, znajduje się pomnik ofiar niemieckiego obozu pracy przymusowej. 23 VII 1946 r. w Grabarzach miała miejsce potyczka oddziału Konspiracyjnego Wojska Polskiego SOS „Jastrzębie” (45 ludzi) z grupą operacyjną KBW-UB-MO (50 ludzi). W walce z oddziałem komunistów zginął – kpr. | |
| Grabowiec – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie lipskim, w gminie Rzeczniów. Do 1975 miejscowość należała do powiatu iłżeckiego w województwie kieleckim, w latach 1975-1998 administracyjnie do województwa radomskiego. Ulokowany jako miasto w 1601 przez Krzysztofa Krzyżanowskiego na gruntach ówczesnej wsi Oszczywilk. Prawa miejskie utracił na skutek ukazu carskiego w 1869. We wsi znajduje się zabytkowy kościół św. Mikołaja z 1629. Zobacz też: Grabowiec, Grabowiec-Góra | |
| Grodno (do 2010 r. Jaromin) – osada w północno-zachodniej Polsce, położona na wyspie Wolin, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Międzyzdroje, 6 km na północny wschód od Międzyzdrojów, 3 km na zachód od Wisełki. Miejscowość położona jest nad Zatoką Pomorską, na wyspie Wolin, na Pasmie Wolińskim, nad jeziorem Gardno. Na północy Grodna znajduje się obniżona krawędź nadmorskiego klifu i zejście na plażę, na zachodzie obszar ochrony ścisłej im. prof. | |
| Grodzisk Mazowiecki (do 1928 Grodzisk) – miasto na Równinie Łowicko-Błońskiej, w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Grodzisk Mazowiecki. Miasto posiada połączenia drogowe z Warszawą, Żyrardowem, Błoniem i Mszczonowem. Przez miasto przebiega linia warszawsko-wiedeńska, Centralna Magistrala Kolejowa i Warszawska Kolej Dojazdowa. W zachodniej części miasta przepływa rzeka Mrowna. Według danych z 31 marca 2011 miasto liczyło 29 363 mieszkańców. | |
| Grodzisko Dolne – wieś w gminie Grodzisko Dolne, powiecie leżajskim w województwie podkarpackim, w niewielkiej odległości od miast: Leżajsk, Sieniawa, Przeworsk, Łańcut. Miejscowość usytuowana jest na skraju regionów etnograficznych: lasowickiego, łańcuckiego i przeworskiego. Takie położenie wytworzyło specyficzny folklor grodziski, odmienny w obrzędowości, muzyce, a przede wszystkim w stroju kobiecym. Miejscowość jest siedzibą gminy Grodzisko Dolne. Gmina liczy ok. 8 500 mieszkańców (ok. | |
| Groszki – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Rybno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego. Podczas plebiscytu, który odbył się latem 1920 roku na terenach Warmii, Mazur za przynależnością do Polski opowiedzieli się jedynie mieszkańcy 5 wsi — między innymi wsi Groszki, wsi Lubstynek (120 mieszk. ), a także wsi Napromek, zlokalizowanych w byłym powiecie ostródzkim. | |
| Grzywna – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. We wsi znajduje się gotycki kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej pochodzący z przełomu XIII i XIV wieku. Kościół jest jednonawowy, kamienno-ceglany, z kruchtami: gotycką od zachodu (stanowiącą przyziemie planowanej i niezrealizowanej wieży) i barokową od południa. W 1906 r. | |
| Hamernia - wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Józefów. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim. Miejscowość została założona na początku XVII wieku i początkowo nosiła nazwę Ruda Sopocka. W połowie XVIII wieku Zamojscy zbudowali tu kuźnię (hamernię) od której wywodzona jest dzisiejsza nazwa wsi. Działała tutaj karczma i młyn. W 1729 Zamojscy wybudowali niedaleko papiernię, która działała jako dzierżawa (m. in. | |
| Iwno – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kostrzyn przy drodze wojewódzkiej nr 434 W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. We wsi znajduje się znana stadnina koni, oraz barokowy kościół z XVIII wieku. W XIV w. wieś należała do rodu Grzymalitów, w XV w. do Tomickich, następnie do Iwińskich. W XVII w. należała do Cieleckich i Ponińskich, w XVIII w. do Krzyckich, a od XIX wieku do 1939 do Mielżyńskich. | |
| Jadachy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, w gminie Nowa Dęba. Przez Jadachy przepływa rzeka Trześniówka - dopływ Wisły. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. W Jadachach ma siedzibę piłkarski Ludowy Zespół Sportowy LZS Jadachy, grający obecnie w A klasie. Znajduje się tam także kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbe, szkoła podstawowa oraz gimnazjum, które istnieje od 2003. Szkoła ta nosi imię ks. | |
| Jagodzin – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Węgliniec. Integralnymi częściami miejscowości są: Piaski, Kuźnica, Kieszków i Łężek. Jagodzin leży w Borach Dolnośląskich nad rzeką Czerną Małą, na skrzyżowaniu dróg DW296 i DW351. W kwietniu 1945 okolice wsi były miejscem koncentracji wojsk, głównie sił pancernych: niemieckich i polskich. W tym okresie we wsi mieścił się sztab 2 Armii Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Karola Świerczewskiego. | |
| Jaksice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Inowrocław. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. W Jaksicach urodził się Bartłomiej Nowak - przywódca chłopski powstania styczniowego na Kujawach. Parafia jaksicka pw. św. Marcina Biskupa skupia mieszkańców Borkowa, Jaksic, Jaksiczek, Oporówka, Pławina, Radłówka, Stefanowa i częściowo Strzemkowa. Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1325 r. | |
| Jamno – wieś kaszubska w Polsce na zachodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Parchowo przy drodze wojewódzkiej nr 228. Wieś jest siedzibą sołectwa Jamno w którego skład wchodzi również Jamnowski Młyn, znajduje się tu również placówka Ochotniczej Straży Pożarnej. W odległości niecałego kilometra na północy znajduje się Jezioro Żukówko. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego. | |
| Janiszew – wieś w Polsce, w gminie Brudzew, w powiecie tureckim, w województwie wielkopolskim, ok. 10 km od Turku. W 2005 roku wieś zamieszkiwało 286 osób. W Janiszewie znajduje się kościół pw. św. Jadwigi Śląskiej i Matki Boskiej Szkaplerznej oraz cmentarz z początku XX wieku. Wieś położona jest w centralnej części gminy Brudzew, nad wkopem Kopalni Węgla Brunatnego Adamów odkrywka Koźmin, nad rzeczką, tzw. Strugą Janiszewską. Położony jest przy drodze gminnej z Brudzewa do Koźmina, ok. | |
| Janowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Bestwina. Powierzchnia sołectwa wynosi 709 ha, a liczba ludności 1667, co daje gęstość zaludnienia równą 235,1 os. /km². Graniczy od północy i zachodu z Bestwiną, od wschodu z Pisarzowicami i Starą Wsią, a od południa z miastem Bielsko-Biała. Według austriackiego spisu ludności z 1900 w Janowicach w 119 budynkach na obszarze 708 hektarów mieszkało 773 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 109,2 os. | |
| Janowiczki – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Racławice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. 4 kwietnia 1794 roku Janowiczki przemieniły się w pole bitewne, to tam miała miejsce bitwa pod Racławicami. Miejsce upamiętniające bitwę znajduje się u stóp wzgórza zwanego Zamczyskiem, na którym w 1934 roku usypano kopiec Kościuszki. W sypaniu kopca brała udział okoliczna ludność i wojsko. | |
| Jaromierz – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja przy drodze wojewódzkiej nr 522 i nad północnowschodnim brzegiem jeziora Kucki. Miejscowość jest bardzo popularna wśród wczasowiczów. Znajdują się w niej dwa ośrodki wypoczynkowe, oraz bardzo duża liczba prywatnych domków letniskowych, których liczebność znacznie przewyższa liczbę stałych mieszkańców. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. | |
| Jasiel – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w południowo-zachodniej części gminy Gryfice. Dzieci ze miejscowości dowożone są do Szkoły Podstawowej w Trzygłowie. Wieś przed wypadkami i pożarami zabezpiecza remiza Ochotniczej Straży Pożarnnej z pobliskiego Ościęcina. Jasiel posiada sieć wodociągową wraz przyłączami domowymi, zasilaną z ujęcia wody w Ościęcinie. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z XV w. | |
| Jasiel lub Jasełka – nieistniejąca wieś w powiecie sanockim, gm. Komańcza, w woj. podkarpackim. Wieś u zbiegu źródłowych potoków rzeki Jasiołki, pod granicznym grzbietem Beskidu Niskiego, powstała w 1559 r. Iasziel, wyesz na wierzchowinie rzeki Iasła ... tha wyesz od sesczi lyath poczeła się szadzicz (1561), Jasieł 1591, wieś Jasiel alias Jasło 1665, łem. Jasełko (1860). W okresie I Rzeczypospolitej Jasiel należała do dóbr koronnych, klucz beski. Po 1772 r. dobra kameralne rządu austriackiego. | |
| Jawiszowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Brzeszcze. Powierzchnia sołectwa wynosi 1529 ha, a liczba ludności 6794, co daje gęstość zaludnienia równą 444,3 os. /km². Leży nad rzeką Wisłą i jej dopływem Dankówką. Jawiszowice graniczą od północy z Brzeszczami i Przecieszynem, od wschodu ze Skidziniem i Zasolem, od południa z Zasolem Bielańskim, Wilamowicami i Dankowicami, a od zachodu z Górą. Południowo-zachodnia część wsi nosi nazwę Jaźnik. | |
| Jelna – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Nowa Sarzyna. Wieś założona w połowie XVI w. , od początku istnienia należąca bezpośrednio do króla Rzeczypospolitej. Do 1939 roku istniała gmina Jelna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego. W Jelnej działają: Klub Sportowy PUKS Francesco Jelna Ochotnicza Straż Pożarna Koło Gospodyń Wiejskich Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Wsi Jelna „Złoty Potok” | |
| Jeziorzany – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Miejscowość leży nad rzeką Wisłą. Od północy wieś Jeziorzany graniczy z sołectwami Rączna i Ściejowice, od zachodu z wsią Wołowice, południową i zachodnią granice wyznacza rzeka Wisła. Miejscowość wchodzi w skład Aglomeracji krakowskiej. Wieś nie jest podzielona na ulice. Numeracja domów jest przypadkowa. | |
| Julianka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Przyrów. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. We wsi znajduje się stacja kolejowa Julianka. 3 listopada 1976 w katastrofie kolejowej zginęło tam 25 osób, a 79 było rannych. Kiedy pociąg do Wrocławia wjechał na położoną ok. 5 km od Julianki górkę, drużyna trakcyjna pociągu - będąca najpewniej pod wpływem alkoholu - zasnęła i pociąg zjechał w dół. | |
| Jurgi – (dawniej Georgensguth, Jürgenguth) wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Pasym. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś mazurska o zwartej zabudowie z murowanymi domami z końca XIX i początku XX w. Dawna jednoklasowa szkoła obecnie użytkowana jest jako budynek mieszkalny. Za wsią znajduje się dawny cmentarz ewangelicki. Wieś lokowana w 1384 r. na prawie chełmińskim. | |
| Kalina – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Warka. Wieś położona na północ od Warki. Na początku swego istnienia obecna wieś była folwarkiem, który przynależał do Starej Warki. W roku 1867 folwark miał powierzchnię 282 mórg w tym 279 mórg uprawnych i 3 morgi nieużytków. Prowadzono w nim 12 polowy płodozmian. Jako wieś jest notowana po raz pierwszy w roku 1912. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego. | |
| Kaliszki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim, w gminie Czosnów. Wieś założona w 1 poł. XIX w. na północnym obrzeżu Puszczy Kampinoskiej. W pobliżu obszar ochrony ścisłej o tej samej nazwie na powierzchni 103 hektarów chroniący 150-letnie drzewostany sosnowe. W obrębie wsi znajduje się Zespół Szkół Publicznych słynący w powiecie z edukacji pro-ekologicznej. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego. Zobacz też: | |
| Kalna – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Buczkowice. Powierzchnia sołectwa wynosi 130 ha, a liczba ludności 775, co daje gęstość zaludnienia równą 596,2 os. /km². Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 60 budynkach w Kalnej na obszarze 83 hektarów mieszkało 393 osób (gęstość zaludnienia 473,5 os. /km²), z czego wszyscy byli polskojęzycznymi katolikami. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego. | |
| Kalwaria Zebrzydowska – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kalwaria Zebrzydowska, założone w pierwszej poł. XVII w. przez wojewodę krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego. Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 4493 mieszkańców. Jest jednym z ośrodków miejskich aglomeracji krakowskiej. Kalwaria Zebrzydowska jest ośrodkiem ruchu pielgrzymkowego do sanktuarium pasyjno-maryjnego oo. bernardynów, które w 1999 r. | |
| Kanie – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Brwinów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego. Miejscowość leży na gruntach należących dawniej do rodziny hrabiów Potockich. W 1847 roku Potoccy zdecydowali o przeniesieniu kilku rodzin z zamianą gruntów z Gąsina i przesiedlenia ich w inne miejsce. Powstała w ten sposób wieś przyjęła nazwę Kanie. W 1827 roku wieś liczyła 11 domów i 90 mieszkańców. | |
| Karczewiec (do 1945 r. Neusorge) – mała wieś mazurska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity przy drodze wojewódzkiej nr 600. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Dawny folwark, istniał przed 1900 r. Przed 1939 r. była tu owczarnia ze spacjalizacja rasy Merino. Po 1945 był tu PGR, należący administracyjnie do sołectwa Rybno Inne miejscowości o nazwie Karczewiec: Karczewiec | |
| Karwiny – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Wilczęta. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. We wsi znajduje się oficyna pałacu rodziny Dohna-Karwinden. Pałac wybudowany w latach 1713-1715, piętrowy budynek pałacowy z prawym skrzydłem został zniszczony w 1945 r. Zachowała się tylko oficyna. Przy wjeździe na dawny dziedziniec zachowała się ruina kaplicy dworskiej z lat 1623-1626. | |
| Kaszuba – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Brusy nad rzeką Zbrzycą. Wieś jest częścią składową sołectwa Leśno. Historycznie Kaszuba widnieje jako posiadłość Korony jako młyn z otaczającą go osadą. Z biegiem czasu jednak parcela została przekazana rodzinie Kossak-Główczewskich, która w 1912 r. zbudowała tu dwór. Podziwiać go można do dziś, choć został on podzielony przez Lasy Państwowe po objęciu majątku przez Skarb Państwa. | |
| Kierzkowo – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Choczewo na obszarze Pobrzeża Kaszubskiego. Wieś jest siedzibą sołectwa Kierzkowo, w którego skład wchodzą również miejscowości Osieki Lęborskie, Jabłonowice, Kierzkówek (Kierzkowo Małe), Błachówko (Blachówko lub Brachówko) i Karczemka Kierzkowska. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gdańskiego. Inne miejscowości o nazwie zbliżonej do Kierzkowo: Kierzków. | |
| Kikowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy na trasie zawieszonej obecnie na nie uczęszczanej już linii kolejowej Szamotuły-Międzychód. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. Wieś sołecka, położona około 20 km na zachód od Szamotuł. Wzmiankowana po raz pierwszy w 1387 r. Przez wiele lat była własnością szlachecką. Znajdujący się we wsi pałac pochodzi z przełomu XIX i XX w. | |
| Klewki – licząca około 1 500 mieszkańców wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda, 8 km od Olsztyna, na trasie Olsztyn-Szczytno, w pobliżu jezior: Linowskiego i Klebarskiego, połączonych rzeczką Ayerną (potocznie Klewkówka). W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś zyskała sławę w roku 2001 za sprawą Bogdana Gasińskiego, który twierdził, że w Klewkach przebywali Talibowie. | |
| Kobylanka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Gorlice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Miejscowość jest siedzibą parafii św. Jana Chrzciciela, należącej do dekanatu Gorlice, diecezji rzeszowskiej. Nazwa Kobylanka pojawiła się około 1363 roku. Właścicielami tych terenów od XIV w. do roku 1611 była rodzina Gładyszów, założycielem miejscowości w 1681 roku była rodzina Pieniążków. W XVII w. | |
| Kobylnica – wieś położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica, 18 km do morza, graniczy z miastem Słupsk. Leży przy drodze krajowej nr 21 oraz na północnym zachodzie przy drodze krajowej nr 6. Połączenie z centrum Słupska umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej(nr 5, 12). W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Kobylnica Słupska. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Kobylnica. | |
| Komorowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Kondratowice. Wieś Komorowice położona jest na terenie Wzgórz Lipowych w jednej z wielu kotlin pomiędzy wzgórzami, w malowniczym zakątku Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich, w południowej części gminy Kondratowice. Wzgórza Lipowe należą do mezoregionu Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich, które wchodzą w skład makroregionu Przedgórze Sudeckie. W Komorowicach zamieszkuje obecnie 159 osób. | |
| Konaty – wieś położona w gminie Galewice. | |
| Konopki (dawniej Gr. Konopken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Konopki to pierwotnie wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa, z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej). Osada wymieniana w dokumentach z 1424 r. | |
| Kopanica – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Siedlec. Była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. W latach 1934-1954 istniała zbiorowa gmina Kopanica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego. Do 1934 roku Kopanica posiadała prawa miejskie. Była najmniejszym miastem II RP, licząc w 1931 roku zaledwie 640 mieszkańców. Prawa miejskie utraciła 13 czerwca 1934 roku. | |
| Krasne – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Krasne (siedziba władz gminy). Za II RP siedziba wiejskiej gminy Zalesie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego. Tutaj urodził się Franciszek Krasiński, biskup krakowski, podkanclerzy koronny, sekretarz królewski. Krasne posiada też najdłuższą aleję grabową w Polsce, cmentarz rzymskokatolicki, niemiecki (najstarszy nagrobek pochodzi z roku 1848). | |
| Krasnystaw – miasto w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, przy ujściu rzeki Żółkiewki do Wieprza. Położone na terenie Działów Grabowieckich i Wyniosłości Giełczewskiej. Herb miasta przedstawia dwie ryby, które znajdują się na niebieskim tle. Umiejscowione one są naprzemianlegle, jedna nad drugą. Natomiast flaga Krasnegostawu jest prostokątną, żółtą tkaniną z umieszczonym na środku herbem miasta. Miejscowość posiada swój hejnał. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. | |
| Kraszewice – wieś w Polsce położona w Kotlinie Grabowskiej, w południowej części województwa wielkopolskiego, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Kraszewice. Do 1953 roku miejscowość była siedzibą gminy Skrzynki w województwie łódzkim. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Kraszewice. Przez miejscowość przepływa rzeka Łużyca, dopływ Prosny. We wsi znajduje się urząd pocztowy, Gimnazjum im. | |
| Krzekowo-Bezrzecze – osiedle administracyjne w Szczecinie, będące jednostką pomocniczą miasta, położone w rejonie Zachód. Według danych z Urzędu Miasta w osiedlu na pobyt stały zameldowanych jest 3709 osób. Osiedle składa się z części miasta: Bezrzecze oraz Krzekowo. Od północy osiedle graniczy z osiedlem Głębokie-Pilchowo, od wschodu z osiedlami Zawadzkiego-Klonowica i Pogodno, od południa na wąskim odcinku graniczy z osiedlem Gumieńce. Rada Osiedla Krzekowo-Bezrzecze liczy 15 członków. | |
| Kulice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Nowogard. Miejscowość położona jest na Równinie Nowogardzkiej, na terenie nieco pagórkowatym, przy drodze wojewódzkiej nr 144. Nieopodal znajduje się dolina rzeki Sąpólnej. Okolice wsi to tereny doskonałe do uprawiania turystyki rowerowej, przez wieś przebiega szlak rowerowy „Równina Nowogardzka”. Kulice były od XVIII wieku własnością rodziny von Bismarck, z której pochodził m. in. | |
| Kulice Państwo 22x20px Polska Województwo pomorskie Powiat tczewski Gmina Pelplin Liczba ludności 860 Strefa numeracyjna (+48) 58 Kod pocztowy 83-130 (p-ta Pelplin) Tablice rejestracyjne GTC Położenie na mapie województwa pomorskiegoMapa lokalizacyjna województwa pomorskiegoKuliceKulice Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiKuliceKulice 20px 53°53′02″N 18°41′46″E / 53.883888888889, 18.696111111111Na mapach: 53°53′02″N 18°41′46″E / 53.883888888889, 18.696111111111{{#coordinates:53|53|02|N|18|41|46|E|type:city primary name= Kulice (województwo pomorskie) }} [https://kulice. | |
| Laska Droga we wsiDroga we wsi Państwo 22x20px Polska Województwo zachodniopomorskie Powiat kamieński Gmina Wolin Liczba ludności (2006) 173 Strefa numeracyjna (+48) 91 Kod pocztowy 72-510 Wolin Tablice rejestracyjne ZKA Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiLaskaLaska 20px 53°52′5.4″N 14°39′3.1″E / 53.868166666667, 14.650861111111Na mapach: 53°52′5.4″N 14°39′3.1″E / 53.868166666667, 14.650861111111{{#coordinates:53|52|05.4|N|14|39|03.1|E|type:city primary name= Laska (województwo zachodniopomorskie) }} Commons Multimedia w Wikimedia Commons Laska – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin. | |
| Leszczyniec (przed 1945 niem. Haselbach) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Kamienna Góra, na pograniczu Rudaw Janowickich w Sudetach Zachodnich i Wzgórz Bramy Lubawskiej w Sudetach Środkowych nad Świdnikiem. Wieś położona w głębokiej dolinie Świdnika, wzdłuż drogi z Kamiennej Góry do Jeleniej Góry przez Przełęcz Kowarską. Leszczyniec może stanowić dobrą bazę wypadową do zwiedzania stosunkowo licznych atrakcji. | |
| Lipnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie kolbuszowskim, w gminie Dzikowiec. Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii pw. Matki Bożej Pocieszenia należącej do dekanatu Raniżów w diecezji sandomierskiej. Posiada dwa przysiółki: Zagrody i Koniec. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego. W Lipnicy urodzili się Jan Sudoł (1882-1964) - poseł na Sejm oraz jego syn Adam (1920-2012) - duchowny rzymskokatolicki. | |
| Lipnica (kaszub. Lëpince lub też Lëpienice, Lëpienica, niem. Liepnitz, dawn. Lipienica) – wieś kaszubska w Polsce na Równinie Charzykowskiej w regionie Kaszub zwanym Gochami położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Lipnica przy trasie drogi wojewódzkiej nr 212. Wieś jest siedzibą sołectwa Lipnica w którego skład wchodzą również miejscowości Smołdziny, Trzebielsk, Warszawa i Wygoda. Sołtysem jest Wojciech Gierszewski. Lipnica jest placówką Ochotniczej Straży Pożarnej. | |
| Lipsk – miasto w woj. podlaskim, w powiecie augustowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lipsk. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. suwalskiego. Według danych z 30 czerwca 2012 miasto miało 2490 mieszkańców. Położone nad rzeką Biebrzą. Lokalny ośrodek handlowy i usługowy. Gmina Lipsk sąsiaduje z granicą polsko-białoruską oraz gminami Sztabin, Dąbrowa Białostocka, Nowy Dwór, Augustów i Płaska. Ośrodkiem sztuki ludowej – pisankarstwo, tkactwo, Zespół Regionalny Lipsk. | |
| Lisek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Fabianki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Na uwagę zasługuje specyficzne położenie administracyjne wsi. Jest ona eksklawą gminy Fabianki, położoną około 2 km w linii prostej od granicy gminy i otoczoną całkowicie sołectwami gmin Lipno i Bobrowniki. Lisek to inaczej enklawa powiatu włocławskiego na terenie powiatu lipnowskiego. | |
| Lisie Jamy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Lubaczów. Do 1954 roku istniała gmina Lisie Jamy. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego. Nazwa Lisie Jamy związana jest królem Janem III Sobieskim. Według legendy, podczas polowania w okolicach Lubaczowa natrafił na miejsce, w którym mieszkało mnóstwo lisów. A co to za lisie jamy?, powiedział wtedy król i tym samym nadał nazwę tej miejscowości. | |
| Lubrza – wieś w zachodniej Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim. Siedziba gminy Lubrza. Według danych z 31 grudnia 2012 roku, wieś miała 1049 mieszkańców. Dodatkowo do sołectwa w Lubrzy należą dwa przysiółki Romanówek z 43 mieszkańcami, oraz Chałupczyn z 11 mieszkańcami. Miejscowość o charakterze turystycznym. Położona nad jeziorami Goszcza, Lubie oraz Lubrza, w pobliżu licznych obiektów południowego odcinka MRU, zwanego umownie Pętlą Boryszyńską. | |
| Lusina – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Mogilany. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Miejscowość ta usytuowana jest od południowej strony Krakowa, na wschodniej stronie trasy Kraków–Zakopane, na wzgórzu, z którego roztacza się panorama Krakowa. Dobrze widoczne są Łagiewniki i Kliny Borkowskie. Wieś znajduje się w aglomeracji krakowskiej. Wielu mieszkańców Lusiny pracuje i uczy się w Krakowie. | |
| Maciejowice – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów. Do Maciejowic należy przysiółek Grodziszcze. W latach 1945-54 siedziba gminy Maciejowice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego. W latach 1945-1970 Maciejowice były siedzibą urzędu gminnego. Do 1950 r do gminy należało dziewięć wsi, a od 1950 do 1970 pięć wsi. Były to: Janowa, Starowice, Maciejowice, Ogonów i Białowieża. | |
| Maksymilianowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Osielsko. Wieś liczy ponad 1400 mieszkańców i jest ważnym węzłem kolejowym. W miejscowości znajduje się szkoła podstawowa, ośrodek zdrowia, punkt apteczny, 5 sklepów, kościół i cmentarz, obok którego znajduje się drugi ewangelicki. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. W Maksymilianowie w dniach od 27 do 30 stycznia 1945 r. | |
| Marcinkowice (niem. Märzdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Oława. W latach 1945-54 siedziba gminy Marcinkowice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego. W Marcinkowicach funkcjonuje Szkoła Podstawowa, drużyna piłkarska Sokół Marcinkowice, przychodnia zdrowia, biblioteka publiczna, apteka, działa także kilka sklepów spożywczo-przemysłowych, w tym dwa samoobsługowe oraz dwa puby. | |
| Marwica – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki przy drodze wojewódzkiej nr 527. W Marwicy znajduje się Dom Dziecka Orle Gniazdo mieszczący się w dwupiętrowym pałacu wybudowanym przez Waltera Kriega w XIX wieku. W roku 1929 posiadłość przeszła w posiadanie państwa. Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Marwicka Młynówka, nad którą niegdyś znajdował się młyn Ernsta Schön´a z niewielką siłownią wodną. | |
| Mazanki (niem. Mosens) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1945-46 miejscowość nosiła nazwę Mosiądz Wieś wzmiankowana w dokumentach z roku 1326, jako wieś pruska na 12 włókach. Pierwotna nazwa wsi - Mosancz. W roku 1782 we wsi odnotowano 11 domów (dymów), natomiast w 1858 w 7 gospodarstwach domowych było 89 mieszkańców. | |
| Mechlin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. Wieś położona wśród lasów i starorzeczy Warty, 5 km na północny wschód od Śremu, przy drodze powiatowej nr 4072 przez Dąbrowę. Pierwsza wzmianka o Mechlinie (Mechinevo) pochodzi z roku 1181, kiedy wieś należała do klasztoru Benedyktynów z Lubinia. W następnych latach była własnością rycerską Sepińskich z Mchów. | |
| Mechowo – wieś sołecka w Polsce położona województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Płoty. Przez wieś przepływa struga Wołowa. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Wieś jest siedzibą parafii pw. św. Andrzeja Boboli. Znajduje się tu kościół gotycki z kamienia z XV wieku z drewnianą wieżą. W Mechowi mieści się także pałac z XIX wieku. Miejscowość posiada agencję pocztową. Przysiółkiem wsi jest Gardomino. Przypisy | |
| Miedzno – wieś kociewska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Osie na obszarze Wdeckiego Parku Krajobrazowego. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Na północ od miejscowości znajduje się ornitologiczny rezerwat przyrody Miedzno. We wsi znajduje się budynek dawnej szkoły z 1900 roku, murowana, neogotycka kapliczka z XIX w. w kształcie słupa z rzeźbami ludowymi, jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. | |
| Minkowice (kaszb. Mienkòjce lub też Minkòjce, niem. Menkowitz, dawniej Minkowice) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa przy drodze wojewódzkiej nr . Minkowice wraz z sąsiednią Krokową i innymi miejscowościami ościennymi: Goszczynem i Sławoszynem tworzy zwarty obszar zabudowany o charakterze małomiasteczkowym. W najbliższej okolicy znajdują się rezerwaty przyrody Moroszka Bielawskiego Błota i Woskownica Bielawskiego Błota. | |
| Mnichowice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kępińskim, w gminie Bralin. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego. Wieś ta posiada bogatą przeszłość. Wieś należała od 1220 r. do klasztoru Augustynów we Wrocławiu na Piasku, stąd też pochodzi nazwa Mnichowice – od Mnichów. Darował je wówczas klasztorowi Henryk Brodaty pn. Chosnewe, Chosnow. Aktem z 1276 r. Książę Henryk IV zezwolił na lokację wsi na prawie niemieckim. | |
| Moczary – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. We wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka św. Mikołaja. Została wzniesiona w 1903 r. Obecnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. Niepokalanego Serca NMP należący do parafii Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu-Ustrzykach Dolnych. Budowla orientowana, o konstrukcji zrębowej, oszalowana. | |
| Mokrzyca Wielka Mokrzyca Wielka Państwo 22x20px Polska Województwo zachodniopomorskie Powiat kamieński Gmina Wolin Liczba ludności (2006) 155 Strefa numeracyjna (+48) 91 Kod pocztowy 72-510 Wolin Tablice rejestracyjne ZKA Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiMokrzyca WielkaMokrzyca Wielka 20px 53°52′51″N 14°34′36″E / 53.880833333333, 14.576666666667Na mapach: 53°52′51″N 14°34′36″E / 53.880833333333, 14.576666666667{{#coordinates:53|52|51|N|14|34|36|E|type:city primary name= Mokrzyca Wielka }} Mokrzyca Wielka – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin. | |
| Mosina – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Szczecinek. Na wschód od wsi biegnie Kanał Mosiński. Odprowadza on wody z okalających wieś zmeliorowanych terenów i Bagna Mosińskiego (niegdyś jezioro). We wsi zachowała się zabudowa przedwojenna. Z ważniejszych budynków można wymienić gmach szkoły (obecnie funkcja mieszkaniowa i sakralna), młyn (w bardzo złym stanie technicznym) oraz budynek gospody (obecnie świetlica wiejska i mieszkania). | |
| Mosty (do 1945 niem. Speck) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów. W latach 1945-54 istniała gmina Mosty. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim. Największa wieś w gminie Goleniów, położona na Równinie Nowogardzkiej, na terenie pagórkowatym, otoczona stawami i jeziorem parkowym, a od wschodniej strony fragmentami leśnymi, stanowiącymi wschodnie rubieże Puszczy Goleniowskiej. | |
| Mszanka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Łużna. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Mszanka powstała w 1364 roku, na mocy dokumentu wydanego przez Kazimierza III Wielkiego. Jako jedyna wieś w dzisiejszej gminie Łużna była własnością królewską, pozostając nią aż do I rozbioru w 1772 roku. Od 1950 w Mszance istnieje rzymskokatolicka parafia świętych Apostołów Piotra i Pawła. Zobacz też: | |
| Murowaniec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii św. Rafała Kalinowskiego. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii gnieźnieńskiej, diecezji bydgoskiej, dekanatu Białe Błota. Na terenie wsi zlokalizowany jest nieczynny cmentarz ewangelicki. | |
| Niewistka – mała wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim nad lewym brzegiem rzeki San, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. Mieszkańcy dzielą miejscowość na: Wieś i Huty . We Wsi znajdują się dwa kościoły: zabytkowy, drewniany kościół pw. Matki Bożej Anielskiej z 1872 r. (obecnie nie użytkowany), oraz nowy, murowany, pod tym samym wezwaniem, poświęcony 1.08.2004 r. przez abp. Józefa Michalika. | |
| Nosy-Poniatki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Mszczonów. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego. Większość terenów wsi zajmują sady owocowe. Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych Krajów Slowiańskich (tom VII, Warszawa 1886, str 187) Nosy Poniatki w 1880 roku były wsią i folwarkiem w powiecie grójeckim, gminie Konie, parafii Lutkówka. Liczba mieszkańców wynosiła 176. | |
| Nowe Brusno Nowe Brusno Państwo 22x20px Polska Województwo podkarpackie Powiat lubaczowski Gmina Horyniec-Zdrój Strefa numeracyjna (+48) 16 Tablice rejestracyjne RLU Położenie na mapie województwa podkarpackiegoMapa lokalizacyjna województwa podkarpackiegoNowe BrusnoNowe Brusno Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiNowe BrusnoNowe Brusno 20px 50°14′50″N 23°18′21″E / 50.247222222222, 23.305833333333Na mapach: 50°14′50″N 23°18′21″E / 50.247222222222, 23.305833333333{{#coordinates:50|14|50|N|23|18|21|E|type:city primary name= Nowe Brusno }} Commons Multimedia w Wikimedia Commons Nowe Brusno – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój, nad Brusienką. | |
| Objezierze – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim. W Objezierzu znajduje się Ludowy Klub Sportowy Orkan Objezierze. W miejscowości tej urodził się Antoni Małecki – polski historyk literatury, mediewista, filolog klasyczny, heraldyk, rektor Uniwersytetu Lwowskiego, profesor uniwersytetów: Jagiellońskiego, Lwowskiego, oraz w Innsbrucku. | |
| Oborzany (niem. do 1945 r. Nabern) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Dębno. Według danych z 2011 r. miejscowość liczyła 529 mieszkańców. Wieś znajdowała się od 1 połowy XIII w. na uposażeniu chwarszczańskich templariuszy i następnie joannitów, od ok. 1250 r. na terytorium powstałej Nowej Marchii. Od 1540 r. Oborzany wchodziły w skład domeny elektora brandenburskiego w Dębnie, następnie stanowiły majątek państwowy do 1945 r. Od 1945 r. | |
| Okunie (niem. Wuckensee) – niewielka wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Barlinek, położona na terenie Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego, nad jeziorem Okunino. Na drugim końcu jeziora biwak i kąpielisko oraz leśniczówka Okno, administracyjnie należąca do Okuń. Wieś posiada ok. 50 mieszkańców. Okolica typowo leśna z przewagą lasów liściastych i torfowisk. Zabudowę stanowią w większości przedwojenne murowane domy z obejściami gospodarczymi. | |
| Opoka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Końskowola. W tej wsi znajduje się remiza Ochotniczej Straży Pożarnej OSP Opoka, a także orkiestra przy OSP Opoka. Na polach znajduje się kopiec-wał z kamienia wapiennego, prawdopodobnie pozostałości wczesnośredniowiecznego grodziska słowiańskiego oraz cmentarzysko kultury przeworskiej. Opoka sąsiaduje z Witowicami (od, których oddziela ją rzeka Kurówka), Końskowolą, Pulkami, Chrząchówkiem i Puławami. | |
| Osetnik – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś założona w 1289 przez braci biskupa Henryka Fleminga. Od 1539 r. stanowiła w części własność kapituły warmińskiej, a od 1772 r. skarbu pruskiego. We wsi zachowały się ruiny kościoła parafialnego (pw. sw. Jakuba Starszego) z XV w. Świątynia była przebudowana w 1582 r. | |
| Osetnik (kaszub. Osétnëk, nazwa historyczna i oboczna Stilo) – kolonia wsi Sasino w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Choczewo na obszarze Pobrzeża Kaszubskiego w sąsiedztwie latarni morskiej Stilo, nad rzeką Chełst. Brzeg bałtycki jest oddalony o 1 500 m od Osetnika. Na zachód od osady znajduje się rezerwat Mierzeja Sarbska. Kolonia jest częścią składową sołectwa Sasino. Początki osady wokół latarni morskiej datuje się na koniec XVIII wieku. | |
| Ostatni Grosz (niem. Neupfund - Krug) – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Cedry Wielkie na obszarze Żuław Gdańskich. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Obecnie osada jest częścią składową miejscowości Koszwały, obejmując zabudowania leżące w widłach Kanału Wielkiego i Kanału Ślepego. Na terenie osady znajdują się dwie ulice: Modrzewiowa Kasztanowa Inne miejscowości o nazwie Ostatni Grosz: Ostatni Grosz | |
| Ostromice Droga krajowa nr 3 biegnąca przez wieśDroga krajowa nr 3 biegnąca przez wieś Państwo 22x20px Polska Województwo zachodniopomorskie Powiat kamieński Gmina Wolin Liczba ludności (2006) 469 Strefa numeracyjna (+48) 91 Kod pocztowy 72-510 Wolin Tablice rejestracyjne ZKA Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiegoMapa lokalizacyjna województwa zachodniopomorskiegoOstromiceOstromice Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiOstromiceOstromice 20px 53°49′09″N 14°45′40″E / 53.819166666667, 14.761111111111Na mapach: 53°49′09″N 14°45′40″E / 53.819166666667, 14.761111111111{{#coordinates:53|49|09|N|14|45|40|E|type:city primary name= Ostromice }} Commons Multimedia w Wikimedia Commons Ostromice (do 1945 niem. | |
| Otorowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Solec Kujawski. Od końca XVI w. zaznacza swoją obecność osadnictwo olęderskie. Jedną z pozostałości jest chata pomennonicka z 1768 roku. Jesienią 1939 r. okupanci niemieccy zamordowali w lesie pod Otorowem kilkuset Polaków - mieszkańców Bydgoszczy oraz okolicznych wsi. 15px Osobny artykuł: Zbrodnia w Otorowie. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie bydgoskim. Zobacz też: | |
| Owczary (niem. Ötscher lub Detscher) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Górzyca. Wieś leży na krawędzi pradoliny Odry, ok. 1 km na południe od Górzycy, przy drodze do Słubic. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie gorzowskim. Miejscowość leży przy drodze krajowej nr 31 Słubice-Szczecin. W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne podległe pod jednostkę nadrzędną – Państwowe Gospodarstwo Rolne Górzyca. | |
| Palczewo – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Ostaszewo na obszarze Żuław Wiślanych. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie elbląskim. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1321 r. Prawa chełmińskie nadał wsi Wielki Mistrz Krzyżacki Ludolf König von Watteau w 1344 roku osadzając na 40 włókach ziemi Dythericha Schoteisa wraz z towarzyszami. Przez Palczewo biegł w XIV wieku trakt handlowo- Komunikacyjny z Gdańska do Elbląga. | |
| Piaski Szlacheckie – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Gorzków. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim. Posiada dwa sklepy, niegdyś punkt zbiorczy mleka oraz szkołę podstawową działającą do roku 2001. W miejscowości znajduje się kaplica należąca do parafii św. Zofii w Tarnogórze będąca przed II wojny światowej kuźnią należąca do Jakowickich i oddana na użytek kościoła po rozstrzelaniu w niej grupki Żydów. | |
| Piaski Wielkie Hotel PiaskiHotel Piaski Państwo 22x20px Polska Województwo zachodniopomorskie Powiat kamieński Gmina Wolin Sołectwo Dramino-Piaski Liczba ludności (2010) 286 Strefa numeracyjna (+48) 91 Kod pocztowy 72-510 Wolin Tablice rejestracyjne ZKA Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiPiaski WielkiePiaski Wielkie 20px 53°51′15.2″N 14°42′14.8″E / 53.854222222222, 14.704111111111Na mapach: 53°51′15.2″N 14°42′14.8″E / 53.854222222222, 14.704111111111{{#coordinates:53|51|15.2|N|14|42|14.8|E|type:city primary name= Piaski Wielkie (województwo zachodniopomorskie) }} Commons Multimedia w Wikimedia Commons Piaski Wielkie (niem. | |
| Piecewo – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Tarnówka w odległości 5 kilometrów od siedziby gminy. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie pilskim. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1432 roku. Zbudowana na planie dwudrogowym, z trójkątnym placem przy głównej drodze. Pierwszy kościół zbudowano w Piecewie w 1579 roku. Obecny kościół szachulcowy pochodzi z 1800 roku (restaurowany w 1893 roku). | |
| Plewki – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie suwalskim. Wieś założona 6 maja 1562 roku przez księcia Albrechta w wyniku nadania 150 włók Jerzemu von Diebesowi. Wraz z Białą Olecką i Drozdowem stanowiły całość ziemską lokowaną na prawie lennym. W XVI wieku wybudowano w Plewkach młyn. W XVII i XVIII wieku dwór znajdował się w rękach szlacheckiej rodziny Czechańskich. | |
| Pluty – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Skrzatusz. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego. Przez wieś biegnie droga lokalna łącząca Skrzatusz z Dobinem używana przez mieszkańców okolicznych miejscowości jako skrót drogi krajowej numer 11 na odcinku Piła - Wałcz. W budynkach po zamkniętym PGRze znajduje się obecnie siedziba firmy Sjorup Traktor Polska Sp. | |
| Pnie – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim, w gminie Promna. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego. Wieś powstała na przełomie XIX i XX w. (zapiski z spisie powszechnym z 1921 r. ) Nazwa pochodzi od słowa „pień”. Osada ta powstała na dawnych grunatch folwarcznych i w 1921 roku liczyła 15 domów i 104 mieszkańców. Współcześnie wieś posiada remizę strażacką z ponad 50 letnia tradycją, wyposażoną w dwa samochody. | |
| Podamirowo – osada wsi Dobiesławiec położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Będzino, nad południowo-zachodnim brzegiem jeziora Jamno. Dawniej osada rolnicza, obecnie ośrodek turystyczny i agroturystyczny. Oddalona o ok. 3 km od głównej drogi, połączenia wodne do pobliskiego Mielna i Unieścia. Rozbudowane przystanie i kanały żeglarskie oraz pomosty wędkarskie. Teren Podamirowa znajduje się w obszarze chronionego krajobrazu Koszalińskiego Pasa Nadmorskiego. | |
| Podegrodzie – wieś gminna, położona w południowej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, siedziba gminy Podegrodzie. Wieś o charakterze krajoznawczo-wypoczynkowym, leży na południowy-zachód od Nowego Sącza, na lewym brzegu Dunajca. Jedna z najstarszych miejscowości w Małopolsce. Mieściła się tu najstarsza i największa parafia, powołana za panowania Bolesława Chrobrego w 1014 r. Obecnie wieś należy do parafii św. Jakuba Apostoła. Podegrodzie jest miejscem urodzenia Bł. | |
| Podole – wieś w Polsce znajdująca się w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Przecław. Miejscowość położona jest na Płaskowyżu Tarnowskim, nad rzeką Wisłoką, w odległości 2km od Przecławia, 12 km od Mielca i 42km od Rzeszowa. Przysiółkiem Podola jest Wólka Podolska. We wsi znajduje się zabytkowy kirkut (cmentarz żydowski). W sporcie miejscowość jest reprezentowana przez klub piłkarski Wisłoka Podole, rozgrywający mecze w klasie B w grupie mieleckiej. | |
| Podszkle, Podszkle Bukowina– wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czarny Dunajec. Leży w zlewisku Morza Czarnego. Wieś przez stulecia stanowiła część Królestwa Węgier. Była jednak zamieszkiwana przez ludność polską. Do Polski wieś została włączona dopiero po rozpadzie Austro-Węgier w 1918. W latach 1939-1945 stanowiła część Słowacji. Jest to jedna z najstarszych wsi orawskich, lokowana ok. 1580 roku. Malowniczo usadowiona na beskidzkich wzgórzach. | |
| Podzamcze – osada w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Maciejowice. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie siedleckim. Przez miejscowość przepływa Okrzejka, dopływ Wisły. W Podzamczu znajduje się zabytkowy pałac – siedziba Zamoyskich, powstały w miejscu szesnastowiecznego zamku. W pobliżu znajdują się ruiny neogotyckiej baszty z 1. połowy XIX wieku i stajni. We wsi znajduje się także zabytkowy młyn wodny. | |
| Porzecze (niem. Lodehnen) – mała osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Dzierzgoń nad rzeką Dzierzgoń. Osada wchodzi w skład sołectwa Lipiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś wzmiankowana w dokumentach z roku 1329, jako wieś pruska na 15 włókach, pod nazwą Ladeyne. W roku 1782 we wsi odnotowano 9 domów (dymów), natomiast w 1858 w 7 gospodarstwach domowych było 106 mieszkańców. | |
| Przewodnik – wieś kociewska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Warlubie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. 28 października 1939 r. na terenie leśnictwa Płochocin hitlerowcy rozstrzelali nadleśniczego z Przewodnika – Witolda Bielowskiego członka Grunwaldu. W 44 rocznicę śmierci, w miejscu tragedii odsłonięto głaz pamiątkowy z marmurową tablicą ku czci zamordowanego. | |
| Przylep – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Zielona Góra nad rzeką Łącza. Jest największą wsią leżącą na terenie gminy Zielona Góra. W Przylepie znajduje się lotnisko Zielona Góra-Przylep z siedzibą Aeroklubu Ziemi Lubuskiej. We wsi funkcjonuje Publiczna Szkoła Podstawowa im. Jana Brzechwy, Publiczne Gimnazjum im. Króla Bolesława Chrobrego oraz parafia św. Antoniego. Na terenie Przylepu działają liczne zakłady produkcyjne z różnych branż. | |
| Przystronie – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Sompolno. Część Przystronia stanowi miejscowość Piaski. W latach 1975-1998 wieś położona była w województwie konińskim. W roku 2009 liczyła 135 mieszkańców. Mieszkańcy wsi wyznania katolickiego przynależą do parafii św. Andrzeja Apostoła w Mąkolnie. Według gminnej ewidencji zabytków we wsi znajdują się zabytkowy gliniany dom z ok. 1900 roku oraz cmentarz ewangelicko-augsburski z końca XIX wieku. | |
| Przystronie (niem. Breitental, przed rokiem 1937 Pristram in Schlesien) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie wrocławskim. We wsi znajduje się kaplica mszalna pw. św. Krzysztofa zbudowana w latach 1993-1994. Należy do parafii św. Antoniego w Ratajnie. Na wzgórzu na północ znajdowały się ruiny wiatraka holenderskiego z XIX wieku. Wieś położona jest nad potokiem Krzywula. | |
| Psary - wieś sołecka w gminie Woźniki w powiecie lublinieckim. Liczy ponad 1000 mieszkańców. W latach 1973-76 istniała gminy Psary. W pobliżu miejscowości znajduje się Góra Grojec. Przez miejscowość przebiegała linia kolejowa nr 197 łaczącą Woźniki z magistralą węglową, która eksploatowana była do lat 90. XX wieku. Miejscowość graniczy bezpośrednio z sołectwem Babienica. W roku 1996 w Psarach otwarte zostało liceum ogólnokształcące. Pierwszym dyrektorem tej placówki był Józef Breguła. | |
| Rabsztyn – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz. W miejscowości znajdują się ruiny zamku. Właścicielem zamku był tu Spytko II, który w wieku lat 18 został wojewodą krakowskim, następnie od Władysława Jagiełły otrzymał tytuł zarządcy Podola, zginął 12 lub 16 sierpnia 1399 nad Worsklą, walcząc z Tatarami. Jego synowie Jan i Spytek byli politycznymi przeciwnikami Zbigniewa Oleśnickiego. Spytek kasztelan Biecki prócz Rabsztyna był właścicielem min. | |
| Radomin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Radomin, przy drodze wojewódzkiej nr 534. W okresie II RP miejscowość była siedzibą gminy Płonne. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie toruńskim. Obecnie siedziba gminy Radomin. We wsi znajduje się parafia pw. św. Mikołaja. W miejscowości mieści się gminny stadion, na którym swe mecze rozgrywają drużyny seniorów i juniorów klubu KS Sokół Radomin. | |
| Raszewy – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Żerków. Wieś jest siedzibą sołectwa Raszewy, w którego skład wchodzi również miejscowość Podlesie. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego. Przez Raszewy przebiega czarny szlak rowerowy, łączący Żerków przez Brzóstków, Śmiełów, Nową Wieś Podgórną, Czeszewo i Winną Górę z Miłosławiem. Wieś położona jest na terenie Żerkowsko-Czeszewskiego Parku Krajobrazowego. | |
| Rewa – wieś rybacka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Kosakowo, na Kaszubach. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Nad morzem za cyplem w kierunku Pucka wyznaczono letnie kąpielisko Rewa Północ o długości 100 m. Natomiast za cyplem w kierunku Gdańska wyznaczono kąpielisko Rewa Południe o długości 100 m. Miejscowość o charakterze rybackim . Leży u ujścia Mostowych Błot, między Gdynią a Puckiem. | |
| Rogowo – dawne miasto w powiecie mogilnickim, w rejencji bydgoskiej, a następnie w powiecie żnińskim, w województwie poznańskim (do 1934). Obecnie wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Rogowo. Leży na południowym krańcu Pałuk, na Pojezierzu Gnieźnieńskim, po zachodniej stronie drogi krajowej nr 5, w sąsiedztwie wielu jezior, z których największe to Rogowskie i Zioło. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego. | |
| Rokita (do maja 1945 niem. Rackitt) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Przybiernów, 4 km na wschód od Przybiernowa. Wieś ulicówka, o luźnej zabudowie. W naturalistycznym parku eklektyczny pałac z początku XX w.. Do pałacu prowadzi aleja lipowa. Na fasadach ryzality zwieńczone tympanonami, nad wejściem herb. Nadleśnictwo Rokita gospodaruje na terenie 20 262 ha, w tym powierzchnia leśna stanowi 18,9 tys. ha. | |
| Rokitki – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Tczew na zachód od Tczewa nad Kanałem Młyńskim. Miejscowość leży przy strategicznie ważnej do 1945 r. magistralii kolejowej Berlin-Królewiec. Transport publiczny jest obsługiwany między innymi przez komunikację miejską Tczewa. W skład sołectwa wchodzi również miejscowość Małe Rokitki. Wieś posiada 522 mieszkańców. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gdańskiego. | |
| Rokitnica (niem. Müggenhahl, kaszb. Rokitnëca) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański na obszarze Żuław Gdańskich. Wieś stanowi właściwie północno-wschodnie przedmieście Pruszcza Gdańskiego. Dzięki położeniu przy granicach Gdańska i Pruszcza Gdańskiego we wsi rozwija się podmiejska zabudowa mieszkaniowa. Dojazd z Gdańska do miejscowości zapewnia droga wojewódzka nr 226. Rokitnica została lokowana w 1363 r. jako wieś owalnicowa. | |
| Rostkowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Czernice Borowe, w sołectwie Rostkowo. Sanktuarium św. Stanisława Kostki. Miejscowość liczy około 380 osób. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego. Rostkowo posiada własną jednostkę Ochotniczej Straży Pożarnej, szkołę, kościół, oraz cmentarz. W 1550 urodził się tu i spędził w miejscowym dworku dzieciństwo św. Stanisław Kostka, patron dzieci i młodzieży. | |
| Roztoka – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Przywidz. Wieś jest częścią składową sołectwa Nowa Wieś Przywidzka. Obecna urzędowa nazwa miejscowości to nazwa sztuczna utworzona przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Przed 1918 r. wieś była częścią powiatu kartuskiego. Dawniej wieś występowała pod nazwami Depenthal oraz Dypendal. | |
| Ruda Pilczycka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Słupia. Znajduje się tu Dom Pomocy Społecznej „Etola” w którym mieszka około 200 mieszkańców. Budynek ten jest rozbudowany i wyremontowany. Także w tej wsi jest uruchomiony Ośrodek kultury wiejskiej. Zrodził się pomysł, aby z pobliskiej remizy OSP utworzyć właśnie ten ośrodek, w którym prowadzone były i także nadal są ciekawe zajęcia i warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych mieszkańców wsi. | |
| Rudna Wielka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Świlcza. Miejscowość jest siedzibą parafii Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, należącej do dekanatu Głogów Małopolski, diecezji rzeszowskiej. Wieś założona przez hrabiego Stanisława Dąmbskiego, który spoczywa wraz z całą rodziną na tutejszym cmentarzu. W wiosce znajduje się także zabytkowy park oraz pałac rodziny Dąmbskich. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim. | |
| Rudnik nad Sanem (do końca 1997 Rudnik) – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie niżańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rudnik nad Sanem, położone nad Sanem u ujścia rzeki Rudna. Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickich parafii Trójcy Przenajświętszej oraz Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła należących do dekanatu Rudnik nad Sanem w diecezji sandomierskiej. Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 6753 mieszkańców. Rudnik nad Sanem jest ośrodkiem wikliniarstwa w Polsce. | |
| Rudno – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Krzeszowice, ok. 745 mieszkańców, powierzchnia 657,39 ha. W Rudnie mieści się publiczna szkoła podstawowa, kaplica rzymskokatolicka oraz Sala Królestwa Świadków Jehowy. Zespół regionalny Rudnianie powstały w 1980 roku, kultywuje lokalne zwyczaje. Na terenie wsi znajduje się też gospodarstwo agroturystyczne. Oprócz wyznawców kościoła rzymskokatolickiego, są również członkowie wyznania Świadków Jehowy (ok. | |
| Rusko (do 1945 niem. Rußhagen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Darłowo przy drodze krajowej nr 37. Według danych z 28 września 2009 roku wieś miała 238 stałych mieszkańców. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie koszalińskim. W Rusku znajduje sie cmentarz żydowski z XIX w. Funkcjonuje tu przedsiębiorstwo zajmujące się przetwórstwem ryb. We wsi gra drużyna piłkarska LZS Zieloni Rusko w B-klasie grupa Koszalin I. | |
| Rusocin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim. Duża wieś położona 6 km na północny wschód od Dolska, przy drodze powiatowej nr 4078 z Drzonku do Dobczyna. We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogami do: Wieszczyczyna i Feliksowa. Pierwsze wiadomości o wsi w dokumentach pojawiły się w roku 1405 pod nazwą Russoczino. Należała wówczas do Sędziwoja Zaborowskiego. | |
| Rzesznikowo (do 1945 r. niem. Reselkow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Rymań przy drodze krajowej nr 6. Przez Resznikowo przepływa struga Rzecznica, do której wpada tutaj potok Węgorka. Na zachód od wsi płynie rzeka Mołstowa. Rzesznikowo 31 grudnia 2009 r. miało 224 mieszkańców. Wieś jest siedzibą sołectwa Rzesznikowo w którego skład wchodzą również miejscowości: Czartkowo, Jaglino, Kamień Rymański, Płonino, Rzesznikówko, Skrzydłowo. | |
| Serock – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz, oddalony o 26 km koleją a 32 km szosą na północ od Bydgoszczy. Położona w otoczeniu pól uprawnych i lasów stanowiących skraj Borów Tucholskich nad jeziorem Księże, a w pobliżu jeziora Świętego i Pluszno wchodzących w skład jezior Świekatowskich. Wieś obejmuje także osady: Wątrobowo, Kurpiszewo, Szukaj, Pod Brzeźno, Pod Lipiny i Pod Piaseczno. Liczba mieszkańców: 1339 (dane na rok 2008). | |
| Siedlisko (niem. Stieglitz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Trzcianka, przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 153 z drogą wojewódzką nr 180 i przy trasie linii kolejowej Piła - Gorzów Wielkopolski. Siedlisko zostało założone w 1561 roku. W 1667 r. we wsi stanął pierwszy kościół. Była to ewangelicka świątynia, ufundowana przez ród Czarnkowskich. Wieś stała się własnością Stanisława Poniatowskiego w 1738 r. | |
| Sierakowice – duża wieś w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Sierakowice, położona na Pojezierzu Kaszubskim, na zachodnim obrzeżu Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, na Kaszubach. Według danych z 2007 wieś liczyła 7 068 mieszkańców ze stałym zameldowaniem. Powierzchnia wsi wynosi 783,86 ha. Wieś przypomina swoim charakterem miasteczko (patrz zdjęcie). Jest ośrodkiem handlowo-usługowym i kulturalnym dla mieszkańców pobliskich wsi. | |
| Skawica – wieś w południowej Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Zawoja. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego. Skawica jest miejscowością turystyczną, położoną w dolinie Skawicy,, na granicy dwóch pasm górskich: Pasma Babiogórskiego i Pasma Przedbabiogórskiego. Jej początki sięgają XVI wieku. Początkowo Skawica obejmowała także obszar dzisiejszej Zawoi, która nazywana była niegdyś Górną Skawicą. | |
| Skowronki – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Sztutowo na Mierzei Wiślanej przy drodze wojewódzkiej nr 501. Wieś wchodzi w skład sołectwa Kąty Rybackie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Do 1945 miejscowość znajdowała się na trasie Żuławskiej Kolei Dojazdowej prowadzącej do Krynicy Morskiej. W okolicy miejscowości projektowany był przekop Mierzei Wiślanej, mający ułatwić dostęp do portu w Elblągu. | |
| Skrzeszewo – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Sierakowice na północno-zachodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego. Wieś jest częścią składową sołectwa Załakowo. W pobliżu, nad Jeziorem Świętym znajduje się ośrodek wypoczynkowy PKP Załakowo a w kierunku zachodnim, w Siemirowicach lotnisko wojskowe. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie gdańskim. Inne miejscowości o nazwie Skrzeszewo: Skrzeszewo, Skrzeszewo Żukowskie | |
| Skrzynice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jabłonna. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego. W miejscowości znajduje się: Ochotnicza straż pożarna szkoła podstawowa Biblioteka publiczna Miejscowość należy do Parafii Czerniejów Przez Skrzynice przepływa rzeka Skrzyniczanka, która wpada do rzeki Czerniejówki. Miejscowość rolnicza, z dużym udziałem owoców miękkich, zwłaszcza truskawek. | |
| Skrzypiec – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Lubrza, u północno-wschodniego podnóża Gór Opawskich, nad rzeką Prudnik. Wcześniejsze nazwy Skrzypca: Greywitz, Kreiwitz, Skrzypiec, Krzypice. Nazwa miejscowości wywodzi się od skrzypu, rośliny w przeszłości bujnie rosnącej w okolicy. Na początku swojego istnienia Skrzypiec podlegał Prudnikowi. Mniej więcej w tamtych czasach zbudowano młyn wodny. Była to wieś kmieciowa budowana równolegle do rzeki. | |
| Smardzewice – wieś w Polsce położone w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Mazowiecki nad Zalewem Sulejowskim. W okolicy położony jest Ośrodek Hodowli Żubrów znajdujący się pod zarządem Kampinoskiego Parku Narodowego. Znane jest także Sanktuarium św. Anny oraz miejsce jej objawienia (ulica Wesoła, koło „sadzawki” - niedaleko kaplicy). W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego, zaś przed 1975 r. do województwa kieleckiego. | |
| Smerek – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Cisna. Wieś graniczy ze Strzebowiskami oraz z Wetliną. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. Wieś położona jest 644 m n.p.m. , przy ujściu potoku Smerek (dawniej Smrek) do Wetliny. Nazwa wsi Smerek pochodzi od słowackiej nazwy świerka (smrek). W 1881 wieś liczyła 557 mieszkańców, własność większościowa należała do Adelajdy hr. Dawidów. | |
| Sobole – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie suwalskim. Wieś lokowana na prawie magdeburskim w 1471 r. (najstarsza lokalizacja wsi w okolicy). Komtur z Pokarmina nadał Stanisławowi Litwinowi 15 włók w miejscu zwanym Pohybel, z obowiązkiem jednej służby konnnej. Posiadłość tę nazwano później Sobolami i nazwa ta utrzymała się - nawet w wersji urzędowej - aż do 1938 roku. | |
| Sokule – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Wiskitki. Ma charakter typowo rolniczy. We wsi znajduje się dwór z XVIII wieku. W czasie II wojny światowej ukrywali się w nim żołnierze AK. Budynek wielokrotnie wykorzystywano jako scenerię do produkcji filmowych, takich jak Noce i Dnie, i telewizyjnych. We wsi znajduje się też przydrożna kapliczka słupowa z XIX wieku. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie skierniewickim. | |
| Solinka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Cisna, nad rzeką Solinką. Do roku 1772 województwo ruskie, ziemia sanocka. Od 1772 należał do cyrkułu leskiego, a następnie sanockiego w Galicji. Parafia łacińska w Bukowsku do roku 1947. Po II wojnie światowej wszyscy mieszkańcy zostali wysiedleni. Obecnie znajduje się tu niewielka osada leśna. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. | |
| Srebrna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Szumowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego. Obok miejscowości przepływa rzeczka Łętówka, dopływ Broku Małego. Sąsiadują z nią wsie takie jak: Paproć Mała, Paproć Duża, Łętownica, Ostrożne, Srebrny Borek oraz Szumowo. Główna droga biegnąca przez wieś ma ok. 6 km. Ze względu na rozległy obszar, mieszkańcy podzielili Srebrną na „dzielnice” m. in. | |
| Stacewicze – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Wyszki. W chwili obecnej Stacewicze to jedna z wielu wsi na Podlasiu, gdzie obok siebie mieszkają Białorusini i Polacy, prawosławni i katolicy. Zarazem jest jedną z niewielu takich miejscowości w gminie Wyszki. Historia tej wsi sięga XVI wieku. Prawdopodobnie została założona jako osada bojarów, broniących zamku bielskiego. Podobne zadania były przypisane do mieszkańców wsi Hryniewicze, Bańki, Woronie. | |
| Stara Bystrzyca – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka, nad rzeką Bystrzycą Łomnicką. Zabudowa miejscowości ma charakter łańcuchówki. W Starej Bystrzycy znajdują się m. in. : piekarnia, należąca do Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Bystrzycy Kłodzkiej, 2 sklepy spożywcze, nieczynny kamieniołom (kopalnia odkrywkowa kamienia nieopodal piekarni) i kilka przedsiębiorstw usługowych, służących głównie społeczności lokalnej. | |
| Stare Juchy (niem. Alt Jucha) – wieś mazurska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Stare Juchy, przy trasie linii kolejowej Giżycko-Ełk - Stare Juchy (stacja kolejowa). W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Stare Juchy. Położona jest nad rzeką Gawlik, na przesmyku między jeziorami: Jędzelewo, Rekąty i Ułówki. Obecnie to miejscowość letniskowa. Lokacja ponowiona w 1461 r. | |
| Stare Miasto – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Leżajsk. Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Boboli należącej do dekanatu Leżajsk I w archidiecezji przemyskiej. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim. Na jej miejscu do 1524 r. znajdował się Leżajsk, wzmiankowany w 1354 i lokowany w 1397 r. , przeniesiony później w inne miejsce. W XVI w. port rzeczny na Sanie. | |
| Stary Folwark – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim. Wieś wzmiankowana w 1793 jako własność Maksymiliana Mielżyńskiego z Trzciela. Wieś położona tylko 3 km od Trzciela, należąca jednak do gminy Miedzichowo. Liczy 120 mieszkańców. Dawna nazwa: Starofolwarskie Holendry (po niemiecku zw. Altvorwerk). Wieś położona nad Strugą, istniała już w 1793 r. | |
| Staw – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Szczytniki. Do 1954 roku siedziba gminy Staw. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego. Na terenie miejscowości działa gimnazjum, szkoła podstawowa oraz przedszkole. Staw jest siedzibą parafii, w której skład wchodzi jeszcze kaplica w Stawie i w Sędzimirowicach. W miejscowości wyróżnia się ulice: - Plac Wolności, - ul. Ogrodowa, - ul. Spółdzielcza, - ul. | |
| Stolec – osada w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Dobra (Szczecińska). Leży w Puszczy Wkrzańskiej na granicy polsko-niemieckiej, ok. 24 km na północny zachód od centrum Szczecina. W pobliżu wsi znajdują się jeziora Stolsko i Świdwie oraz rzeka Gunica. Według danych urzędu gminy z 30 czerwca 2008 osada miała 242 zameldowanych mieszkańców. Sołectwo Stolec stanowi jedynie osada Stolec. Przez wieś przebiega szlak rowerowy czerwony Szlak Puszcza Wkrzańska. | |
| Strachocin – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard Szczeciński, nad rzeką Krąpiel. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1229, kiedy to była w posiadaniu joannitów, ale wykopy archeologiczne świadczą o wcześniejszym osadnictwie już w VI. Bardzo zniszczona podczas II wojny światowej. Tereny Strachocina są bezleśne o charakterze rolniczym. | |
| Strugi – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Teresin. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego. W miejscowości tej znajduje się dwór – siedziba rodowa Łuszczewskich. Był to jeden z najzamożniejszych rodów ziemi sochaczewskiej, posiadający szereg okolicznych wsi. Henryk Sienkiewicz, zaprzyjaźniony z jednym z przedstawicieli tego rodu, właśnie w Strugach umieścił jedną z akcji Potopu. | |
| Suchawa – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Wyryki. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie chełmskim. 22 sierpnia 2007 w Suchawie zmarł, w wyniku porażenia prądem, aktor Jacek Chmielnik, który miał tutaj dom letniskowy. W Suchawie znajduje się zabytkowy cmentarz prawosławny z dawną cerkwią, użytkowaną obecnie (2012) jako filialna kaplica katolicka. Obiekt ten uległ poważnym zniszczeniom wskutek pożaru w lipcu 2012. Zobacz też: | |
| Szarejki – (niem. Schareyken, Schareiken) wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Kowale Oleckie. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. Wieś założona na 40 włókach boru na prawie magdeburskim w 1566 przez Wawrzyńca Rulentza (lub według innych źródeł przez Wawrzyńca Rubentsa von Schareyko czyli Wawrzyńca Szarejko lub Wawrzyńca z Szarejk). Możliwe, ze zasadźca pochodził z Szarejk koło Ełku. | |
| Szczepankowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Dąbrowa. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie bydgoskim. Miejscowość należy do Parafii św. Bartłomieja w Szczepanowie. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii gnieźnieńskiej, archidiecezji gnieźnieńskiej, dekanatu barcińskiego. W pobliżu znajdują się pomniki przyrody: Aleja Modrzewiowa i Głaz narzutowy Kamienny Dom. | |
| Szczodrowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Skarszewy. Wieś jest siedzibą sołectwa w którego skład wchodzą również miejscowości Przerębska Huta i Szczodrowski Młyn. Prowadzi tędy szlak turystyczny zielony Szlak Skarszewski – zielony znakowany szlak turystyczny. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1198r. , kiedy to została nadana joannitom. W XV-XVI wieku we wsi zbudowano drewniany kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza. | |
| Szepietowo – miasto w Polsce położone w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim. Miejscowość jest siedzibą miejsko-wiejskiej gminy Szepietowo oraz stolicą dekanatu szepietowskiego. Prawa miejskie Szepietowo otrzymało z dniem 1 stycznia 2010 r. W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii NMP Matki Miłosierdzia. W administracji parafii znajduje się cmentarz parafialny. Obecnie istnieje możliwość skorzystania z wyszukiwarki osób zmarłych, pochowanych na cmentarzu. | |
| Szeszki (niem. Seesken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. Szymon von Drahe, wielki komtur i namiestnik pruski, pod nieobecność wielkiego mistrza Zakonu poświadcza w roku 1508, że Roman i Jan Bartudłowie (lub Bartołdowie) kupili od wielkiego mistrza 15 włók na prawie magdeburskim pod Zabielnem za 40 grzywien mniejszej wagi, 12 wołów i 2 kuny. | |
| Szewce – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego. Miejscowa ludność katolicka przynależy do Parafii św. Jana Chrzciciela w Skotnikach. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 79 z Krakowa do Sandomierza. Pierwotnie wieś założono jako osadę dla zakonu Duchaków, którzy opiekowali się kościołem i szpitalem Św. Ducha w Sandomierzu. | |
| Szklary – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Jerzmanowice-Przeginia. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krakowskim. Wieś ma ok. 3,5 km długości. Najwyższym szczytem Szklar jest Brodło (wapienna skała). Pod skałą położony jest niedawno wybudowany kościół rzymskokatolicki pw. Św. Maksymiliana Kolbe. W miejscowości znajduje się również szkoła podstawowa oraz cmentarz. Części wsi: Dół, Góra, Na Brodle i Pod Brodłem. | |
| Szymki – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. Dobra szlacheckie, wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. W XV i XVI w. wymieniane pod nazwami: Meruslauen, Mirβlawe, Myrβlawe, Maroslaw, Klüdene, Kluden, Cludden, Guty, Gutten, Nicolaer Gutter. Obszar wsi wymieniany w dokumentach już w 1424 r. | |
| Tarczyn – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Wleń. Wieś położona na górze Tarczynka (422 m n.p.m.). Pierwsze wzmianki na temat osady pojawiły się już we wczesnym średniowieczu, wówczas Tarczyn (Kleppelsdorf) stanowił część dóbr należących do władających dość znacznym wtedy majątkiem właścicieli Pałacu Książęcego. Obecnie zajmująca powierzchnię ok. 2,8 km² i licząca niespełna 15 gospodarstw wieś leży w granicach Parku Krajobrazowego Doliny Bobru. | |
| Targowisko – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Kłaj. Do 1954 roku istniała gmina Targowisko. Targowisko to wieś położona w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej, nad rzeką Raba. Przez Targowisko przepływa również niewielka rzeczka Tusznica. Pierwsze wzmianki o wsi Targowisko pochodzą z roku 1198. Jest to przywilej konfirmacyjny Monachusa, patryjarchy jerozolimskiego potwierdzający stan posiadania ziem należących do Bożogrobców. | |
| Terpentyna – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Dzierzkowice. Terpentyna była do 30 grudnia 1999 (jako odrębna jednostka) siedzibą gminy Dzierzkowice. Urząd gminy znajduje się nadal w Terepentynie, która obecnie jest częścią wsi Dzierzkowice (oficjalne określenie siedziby gminy). W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego. Miejscowość należy do Parafii pod wezwaniem św. Stanisława i św. | |
| Toki – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Nowy Żmigród. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim. Przez Toki przepływają dwie rzeki – Wisłoka oraz wpadająca do niej Iwielka. Zdecydowana większość mieszkańców pracuje w pobliskim Nowym Żmigrodzie i w powiatowym Jaśle oraz Krośnie. Toki ściśle związane są z Nowym Żmigrodem, gdzie do szkoły podstawowej uczęszczają dzieci, a miejscowość jest częścią parafii Nowy Żmigród. | |
| Trzebcz Szlachecki – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Kijewo Królewskie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Wieś położona ok. 17 km na południe od Chełmna (28 km na płn. od Torunia). W 1222 r. wraz wieloma innymi nadana biskupowi pruskiemu Chrystianowi przez Konrada Mazowieckiego. W 1293 r. dziedziczne dobra rycerskie. Gniazdo rodowe Trzebskich, w których posiadaniu pozostaje w XVI w. | |
| Trzebiechowo – (przed 1945 r. niem. Buchwalde) wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Szczecinek. Duże założenie dworskie z pałacem, budynkami gospodarczymi i parkiem, położone nad jeziorem Trzebiechowo. Pałac usytuowany nad samym jeziorem. Na zachód i południe od pałacu rozciąga się park naturalistyczny, przechodzący w las. W 2 połowie XIX w. właścicielami tego rycerskiego majątku była rodzina von Knause, dzięki której powstało to założenie. | |
| Trzebusz Trzebusz Państwo 22x20px Polska Województwo zachodniopomorskie Powiat gryficki Gmina Trzebiatów Liczba ludności (2009) 670 Strefa numeracyjna (+48) 91 Kod pocztowy 72-320 (Trzebiatów) Tablice rejestracyjne ZGY SIMC 0784792 Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiegoMapa lokalizacyjna województwa zachodniopomorskiegoTrzebuszTrzebusz Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiTrzebuszTrzebusz 20px 54°05′29″N 15°15′52″E / 54.091388888889, 15.264444444444Na mapach: 54°05′29″N 15°15′52″E / 54.091388888889, 15.264444444444{{#coordinates:54|05|29|N|15|15|52|E|type:city primary name= Trzebusz }} Trzebusz – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Trzebiatów. | |
| Tymawa (niem. Thymau) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Gniew. Wieś otoczona jest nadwiślańskimi wzgórzami które to oddzielają Tymawę od płynącej w odległości niecałych 2 km na wschód Wisły. Wieś jest siedzibą sołectwa Tymawa w którego skład wchodzą również: Tymawa Wybudowanie, Rzym, Betlejem, Osiedle Leśne, Abisynia i Księże Włóki. Na południe od miejscowości znajduje się Jezioro Tymawskie. Tymawa była siedzibą hiszpańskich cystersów. | |
| Warnice – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Warnice, przy drodze wojewódzkiej nr 106 Rzewnowo - Stargard Szczeciński - Pyrzyce. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Warnice. Na terenie wsi znajduje się Gimnazjum im. Noblistów Polskich oraz Szkoła Podstawowa im. Kawalerów Orderu Uśmiechu. Warnice to dawna posiadłość biskupów kamieńskich, wzmiankowana w 1305 r. | |
| Warnowo Warnowo Państwo 22x20px Polska Województwo zachodniopomorskie Powiat kamieński Gmina Wolin Liczba ludności (2006) 340 Strefa numeracyjna (+48) 91 Kod pocztowy 72-518 Ładzin Tablice rejestracyjne ZKA Położenie wsiPołożenie wsi Położenie na mapie PolskiMapa lokalizacyjna PolskiWarnowoWarnowo 20px 53°55′54″N 14°32′47″E / 53.931666666667, 14.546388888889Na mapach: 53°55′54″N 14°32′47″E / 53.931666666667, 14.546388888889{{#coordinates:53|55|54|N|14|32|47|E|type:city primary name= Warnowo (województwo zachodniopomorskie) }} Commons Multimedia w Wikimedia Commons [https://warnowo. | |
| Widacz - wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Miejsce Piastowe. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. Widacz został wydzielony ze wsi Targowiska. Na mocy uchwały Nr II/12/78 Gminnej Rady Narodowej w Miejscu Piastowym z dnia 29 marca 1978 r. został sołectwem. W 1992 r. obszar sołectwa został powiększony przez przyłączenie części obszaru wsi Wróblik Królewski z Gminy Rymanów (os. Kotówka). | |
| Wielewo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo w pobliżu trasy linii kolejowej Elbląg-Braniewo-Królewiec i przy drodze krajowej nr . W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wielewo jest jednym z kilku majątków, który został zlokalizowany w dolinie rzeki Baudy w latach dziewięćdziesiątych XIII wieku. Za datę lokacji lub pierwszej wzmianki o Wielewie uznaje się 1296 rok. | |
| Wieprz (niem. Weepers) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Wieś wzmiankowana w dokumentach z roku 1386, jako wieś pruska na 18 włókach. Pierwotna nazwa Wepren nosi slady wpływu języka polskiego. W roku 1782 we wsi odnotowano 20 domów (dymów), natomiast w 1858 w 31 gospodarstwach domowych było 252 mieszkańców. W latach 1937-39 było 252 mieszkańców. | |
| Wierzchlas (niem. do 1945 r. Falkenwalde) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Mieszkowice. Według danych z 2010 r. liczyła 109 mieszkańców. Miejscowość znajdowała się od ok. 1250 r. na terytorium powstałej Nowej Marchii. Pierwsza wzmianka z 1333 r. , od XIV w. do 1771 r. wieś należała do rodu von Sydow, który wybudował tu pałac w 1760 r. (obecnie nie istnieje), w późniejszych latach kilkukrotnie zmieniała właścicieli. Od 1945 r. | |
| Wierzchucice – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Ińsko, położona 4 km na północny wschód od Ińska (siedziby gminy) i 35 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu). W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Wierzchucice leżą na obszarze Ińskiego Parku Krajobrazowego. Wieś ulokowana jest pomiędzy jeziorem Ińsko, a wzgórzami morenowymi (Głowacz, Sarnikierz). | |
| Wilczkowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lubomino. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. We wsi znajduje się kościół pw. św. Jana Chrzciciela, obsługiwany przez księży Salezjanów. Kościół był zbudowany w latach 1786-87 a konsekrowany przez biskupa warmińskiego Ignacego Krasickiego w 1789 r. Wystrój wnętrza pochodzi z XIX w.. Ołtarze wykonano w pracowni Chrystiana Beniamina Schultza. | |
| Witkowice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Młodzieszyn. Wieś ciągnie się na dość długim odcinku drogi łączącej Kamion z Sochaczewem. Dzieli się na 4 części (Łaźnia, Wieś, Remiza i PGR). W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego. W 1939 r. w czasie kampanii wrześniowej miejsce przeprawy przez Bzurę Armii Poznań i Pomorze (w odwrocie do Warszawy) po przegranej bitwie nad Bzurą. | |
| Wojnowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Murowana Goślina. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. W 1325 r. arcybiskup poznański Jan Doliwa, fundując parafię Gać, zaliczył do niej Wojnowo. Wieś była w posiadaniu Trezerów, Korytowskich, ostatecznie Kolski sprzedał ją hrabiemu Tyszkiewiczowi. W 1580 r. współwłaścicielem Wojnowa był Jan Paprocki. Przed laty była tu gorzelnia parowa. | |
| Wojny – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni, ziemianie w język staropolskim), z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej). Wieś wzmiankowana już w 1452 r. | |
| Wola Ducka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego. Wola Ducka położona jest przy Szosie Lubelskiej. Niedaleko zabudowań ma swe źródła potok Stok, płynący głębokim korytem przez zalesione wydmy i uchodzący do Świdra. Wieś została założona w 1473 roku przez osadników z nieistniejącej już wsi Duda pod Karczewem. Początkowo zwolniona była z opłat czynszowych. | |
| Wola Przatowska – część wsi Piaski w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej Wieś istniała już w XVI w. i liczyła wtedy 13 zagrodników na 7 łanach. Wieś i folwark dawały dziesięcinę na stół arcyb. , a kolędę plebanowi w Szadku. W 1888 r. było tu 15 zagród i 68 mieszkańców, a na folwarku 2 zagrody i 12 mieszkańców. | |
| Wydra – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Wręczyca Wielka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Wieś położona jest na południowy wschód od Wręczycy Wielkiej. Podlega parafii NMP Królowej Aniołów w Kalei należy do obwodu szkolnego Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Kalei. Na terenie wsi zaobserwowano obecność wielu interesujących obiektów flory i fauny (na terenie wsi wielokrotnie obserwowano np. | |
| Zaborsko – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Warnice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. Wieś jest położona na styku wzniesień morenowych i pradoliny Miedwia. Na południe od niej linowo-szupakowe jezioro Zaborsko o pow. 44,6 ha. Kościół barokowy z 1721 r. (data na wschodniej ścianie) zbudowany ze średniowiecznej cegły. Posiada wysoką wieżę, barokowy ołtarz z 1725 r. | |
| Zacisze – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w wschodniej części gminy Leśna. Dzieci z Zacisza dowożone są do Szkoły Podstawowej w Stankowicach (klasy 0-3), a klasy od 4-6 do szkoły w Smolnikach, młodzież gimnazjalna dowożona jest do Gimnazjum w Leśnej. Mieszkańcy zaopatrują się w wodę ze studni przydomowych. Wieś Zacisze należy do parafii Gryfowskiej. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego. | |
| Zaduszniki – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Wielgie. Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Zaduszniki. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa włocławskiego. Wieś znana wcześniej jako Kuczyno. Nazwa Zaduszniki pojawia się po raz pierwszy w 1321 r. w akcie rozgraniczania diecezji płockiej i włocławskiej. W połowie XV w. dobra zadusznickie znalazły się w rękach Chodowskich i Orłowskich. | |
| Zaduszniki – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Padew Narodowa. Przez wieś przepływa Kanał Chorzelowski. Komunikację z Padwią Narodową umożliwiają jej drogi powiatowe nr 715 i 719. Obok wsi biegnie Linia Hutnicza Szerokotorowa. W Zadusznikach znajduje się rzymskokatolicka kaplica dojazdowa Matki Bożej Częstochowskiej należąca do parafii Przemienienia Pańskiego w Domacynach w dekanacie Baranów Sandomierski w diecezji sandomierskiej. | |
| Zawada – wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz. Położona w południowej części Wyżyny Olkuskiej, będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, około 10 km na południowy wschód od Olkusza, około 12 km na północ od Krzeszowic i około 35 km na północny zachód od Krakowa. Całość miejscowości leży w malowniczej dolinie na terenie Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego. | |
| Zawadka Rymanowska – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dukla. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim. Zawadkę założono 1583 roku. W 1587 r. biskup Jan z Targowiska nadał przywilej lokacyjny (na prawie wołoskim) Wołochowi Ladomirowi. Inna wersja przekazuje, że wieś założono już na początku XIV (byłoby to wtedy jedno ze starszych siół w okolicy), a w roku 1587 została jedynie przeniesiona na prawo wołoskie. | |
| Zawadzkiego-Klonowica – osiedle administracyjne w Szczecinie, będące jednostką pomocniczą miasta, położone w dzielnicy Zachód. Według danych na dzień 18 grudnia 2010 w osiedlu na pobyt stały zameldowanych było 12 806 osób. Osiedle wybudowano w technologii wielkiej płyty w latach 70. XX wieku w Szczecinie. Swoją nazwę wzięło od dwóch głównych ulic komunikacyjnych osiedla. W północno-wschodniej części osiedla - Puszcza Wkrzańska. Na terenie osiedla wznosi się kościół pw. Zwiastowania Pańskiego . | |
| Zawory – wieś kaszubska w Polsce na Pojezierzu Kaszubskim położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, przy Drodze Kaszubskiej i na szlaku wodnym Kółko Raduńskie nad jeziorami Małe Brodno i Kłodno u podnóża Tamowej Góry i sąsiedztwie Biskupiej Góry (na północy). Miejscowość jest placówką Ochotniczej Straży Pożarnej. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. | |
| Zawroty (niem. Schwenkendorf) – sołecka wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś wzmiankowana w dokumentach z roku 1402 i 1408 pod nazwa Swenkendorf, jako wieś czynszowa na 10 włókach. W roku 1782 we wsi odnotowano trzy domy, natomiast w 1858 w pięciu gospodarstwach domowych było 82 mieszkańców. W latach 1937-1939 było 287 mieszkańców. | |
| Zielonki – wieś w południowej Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zielonki. Według danych z 31 grudnia 2010 r. wieś miała 3835 mieszkańców. Miejscowość jest siedzibą gminy Zielonki. Przez Zielonki przebiega droga wojewódzka nr 794. Przez miejscowość przepływa rzeka Białucha (dolny bieg Prądnika) oraz jej dopływ Garliczka. Zielonki są położone na pograniczu Wyżyny Olkuskiej (północna część wsi) i Płaskowyżu Proszowickiego (południowa część). | |
| Jeziora i rzeki na mapie Polski |
|---|
| Barycz – rzeka w zachodniej Polsce, prawy dopływ Odry. Długość: 139 km Powierzchnia dorzecza: 5526 km² Obszar źródłowy znajduje się w bagnach na południe od Ostrowa Wielkopolskiego. Tworzy go zespół krzyżujących się, bifurkujących cieków – Baryczy, Leniwej Baryczy oraz Gnilnej (Gniłej) Baryczy. Płynie w kierunku zachodnim, uchodzi do Odry w okolicy Głogowa. Rzeka płynie zabagnioną doliną, z bardzo małym spadkiem (ok. 0,035%). W dolinie Baryczy znajdują się siedliska rzadkiego ptactwa wodnego. | |
| Brda – rzeka w północnej Polsce, lewy dopływ Wisły, największy w jej dolnym biegu. Dolny fragment Brdy jest fragmentem drogi wodnej Wisła-Odra, międzynarodowej drogi wodnej E70 oraz Bydgoskiego Węzła Wodnego. | |
| Brynica – rzeka w województwie śląskim, w przeszłości zwana także Brzennyczą, Braną, Brzeźnicą czy Brenicą. Stanowi prawy, przy tym główny dopływ Czarnej Przemszy. Bierze swój początek w Mysłowie, na wysokości 350 m n.p.m. , uchodzi w Mysłowicach przy granicy z Katowicami i Sosnowcem. Płynie przez Bobrowniki, Piekary Śląskie, Wojkowice, Czeladź, Siemianowice Śląskie, Świerklaniec, Katowice, Sosnowiec i Mysłowice. Brynica przeżywała parokroć pewne zmiany m. | |
| Bzura – rzeka na Nizinach Środkowopolskich, lewy dopływ Wisły o długości 166 km. Większa część jej biegu znajduje się wzdłuż północnego skraju Równiny Łowicko-Błońskiej. Maksymalna rozpiętość wahań stanów wody w dolnym biegu wynosi 4,5 m. | |
| Chwiszczej – struga w województwie podlaskim. Prawy dopływ Leśnej Prawej. Posiada dopływy: Czobutok, Łozica. W okolicach wsi Orzeszkowo dolina rzeczki uzyskuje malownicze barwy, rośnie tu unikalna bagienna roślinność łąkowa, która służy za ostoję dla ptaków wodno-błotnych. Przeprowadzona pod koniec lat 60. regulacja rzeki Chwiszczej, melioracja łąk i drenacja pól uprawnych doprowadziła do stopniowego obniżenia się poziomu wód gruntowych. W latach 80. | |
| Czarny Staw pod Rysami, nazywany także Czarnym Stawem nad Morskim Okiem – tatrzańskie jezioro położone w kotle polodowcowym w Dolinie Rybiego Potoku. Cienie rzucane przez szczyty oraz występująca w wodzie sinica Pleurocapsa polonica nadają jezioru ciemny, nieomal czarny kolor, co ma swoje odzwierciedlenie w jego nazwie. | |
| Drawsko – jezioro na Pojezierzu Drawskim, położone w woj. zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Czaplinek. Powierzchnia zwierciadła wody wynosi 1781,5 ha. Objętość wody w zbiorniku wynosi 331 443,5 tys. m³. Według publikacji z 1991 roku maksymalna głębokość wynosi 79,7 m, a średnia głębokość 17,7 m. Drawsko jest drugim jeziorem po Hańczy pod względem głębokości w Polsce. | |
| Elma – rzeka w woj. warmińsko-mazurskim, lewy dopływ Łyny, o długości ok. 31 km. Wypływa na północ od miejscowości Sigajny i kieruje się na południowy wschód. W miejscowości Gałajny przepływa pod drogą wojewódzką nr 511, mija wieś Nowa Wieś Iławecka i zmienia kierunek na południowy. Płynąc dalej mija miejscowości Wiewiórki, Deksyty, Weskajmy, Bądze, Piaseczno, Koniewo. Do Łyny wpada w miejscowości Wojdyty. | |
| Firlej – jezioro we wschodniej Polsce na Nizinie Południowopodlaskiej, a dokładniej Wysoczyźnie Lubartowskiej. Leży 12 km na północny zachód od Lubartowa oraz 11 km na południowy wschód od Kocka przy miejcowości Firlej. Wchodzi w skład Jezior Firlejowskich. Jezioro nie posiada dopływów i stałych odpływów. Okresowy ciek istnieje tylko po roztopach lub ulewnych deszczach. Wypływa z jego zachodniej strony i uchodzi do niżej położonego Jeziora Kunowskiego. | |
| Gardno (dawniej Jezioro Gardeńskie, kaszb. Gardno, niem. Garder See) – poligenetyczne jezioro przybrzeżne położone na Wybrzeżu Słowińskim w województwie pomorskim. Od Morza Bałtyckiego oddzielone jest piaszczystą mierzeją, przeciętą przepływającą przez Gardno rzeką Łupawą. Ma powierzchnie 2469 ha i maksymalną głębokość 2,6 m. W całości wchodzi w skład Słowińskiego Parku Narodowego. W obrębie akwenu jeziora znajduje się rezerwat Wyspa Kamienna. | |
| Gunica (do 1945 niem. Aalbach) – rzeka o długości ok. 32 km, lewy dopływ Odry, płynąca w powiecie polickim, jedna z głównych rzek Puszczy Wkrzańskiej. Augustianie – zakonnicy jasienickiego klasztoru – uregulowali w XIV wieku koryto rzeki. Rejon ujścia Gunicy do Odry wchodził w skład Enklawy Polickiej. Obecnie znajduje się na terenie miasta Police i części wiejskiej gminy Police. | |
| Jamno – jezioro przybrzeżne na Wybrzeżu Słowińskim, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, odcięte mierzeją od Morza Bałtyckiego. Powierzchnia lustra wody wynosi według różnych źródeł od 2205,2 ha do 2239,6 ha. Zajmuje 9. miejsce w Polsce pod względem powierzchni, a 3. w województwie. Jest jeziorem, gdzie intensywnie uprawia się sporty wodne. Nad akwenem znajdują się liczne przystanie żeglarskie, a w trakcie sezonu pływa tu statek turystyczny. | |
| Jezioro Czorsztyńskie (Zbiornik Czorsztyński) – zaporowy zbiornik wodny na rzece Dunajec, w Kotlinie Nowotarskiej, pomiędzy Pieninami i Gorcami. Powstał przez zbudowanie w Niedzicy zapory wodnej pomiędzy Pieninami Spiskimi i Właściwymi. | |
| Jezioro Dobczyckie (Zbiornik Dobczycki) - zbiornik zaporowy położony w województwie małopolskim pomiędzy Myślenicami a Dobczycami, utworzony w 1986 roku poprzez spiętrzenie wód Raby przez zaporę, która ma 30 m wysokości i 617 m długości. Zbiornik ma powierzchnię ok. 10,7 km² i pojemność całkowitą 127 mln m. Decyzja o budowie zbiornika zapadła w 1970 roku. Jego wypełnienie zostało poprzedzone wycięciem lasów (70 ha), przeniesieniem miejscowości, dróg, cmentarza, szkół, zakładów. | |
| Jezioro Lidzbarskie - jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. działdowskim, w gminie Lidzbark, leżące na terenie Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego. Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Lidzbarskie. W różnych publikacjach jezioro to występuje pod nazwą Lidzbarskie Wielkie. Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 121,8 ha do 131,0 ha. | |
| Jezioro Mokre (niem. Mucker See) – jezioro rynnowe na Pojezierzu Mrągowskim ww województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. Długość jeziora to ok. 7,7 km, szerokość do 1,6 km, powierzchnia 846 ha, maksymalna głębokość 51 m. Na jeziorze znajduje się 5 wysp. Leży na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego w pobliżu miejscowości Cierzpięty, Zgon, ok. 14 km na zachód od Ruciane-Nida i ok. | |
| Jezioro Ostrowskie - jezioro w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Jeziora Wielkie, położone na Wysoczyźnie Gnieźnieńskiej Jest to jezioro polodowcowe typu rynnowego. Głębokość jeziora wynosi 32,6 m, długość 6,6 km, a powierzchnia 349 ha. | |
| Jezioro Solińskie – zbiornik zaporowy położony w województwie podkarpackim w pobliżu miejscowości Solina. | |
| Jezioro Zegrzyńskie (pot. Zalew Zegrzyński, Zbiornik Zegrzyński, Zbiornik Dębe) – zbiornik retencyjny na Narwi, utworzony w 1963, położony w Kotlinie Warszawskiej, w powiecie legionowskim. Jezioro wykorzystywane jest jako akwen żeglugowy, energetyczny, rolniczy, rekreacyjny oraz do celów ochrony przeciwpowodziowej. Pełni również funkcję zbiornika wody pitnej. | |
| Kaczawa (niem. Katzbach, dawniej Kacbacha) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, na Śląsku, lewy dopływ Odry. Przepływa przez województwo dolnośląskie. Swoje źródła ma w Górach Kaczawskich, powyżej Kaczorowa. Kaczawa przepływa przez Góry Kaczawskie, Pogórze Kaczawskie oraz Nizinę Śląską. Pod względem geologicznym przecina metamorfik kaczawski (dwukrotnie), rów Świerzawy, będący odgałęzieniem niecki północnosudeckiej oraz blok przedsudecki. | |
| Kisielina – rzeka, prawobrzeżny dopływ Wisły, o całkowitej długości 35,0 km. Kisielina bierze swój początek na północnych stokach wzniesienia Dąbrowa w okolicach wsi Łysa Góra na Pogórzu Wiśnickim. W latach 2002–2005 na odcinku od Sufczyna po Biadoliny Szlacheckie rzeka przeszła częściową regulację koryta. Zlewnia Kisieliny wynosi 166,2 km². Do rzeki wpadają trzy większe cieki wodne: Pokrzywka, Upust i Zabawski Rów. | |
| Lednica – jezioro w Wielkopolsce oraz nazwa obszaru geograficznego w jego okolicach. Znajduje się na obszarze Lednickiego Parku Krajobrazowego, na zachód od Gniezna w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Kłecko. Jedno z przypuszczalnych miejsc, gdzie Mieszko I przyjął chrzest. Obecnie miejsce cyklicznie już obchodzonego chrześcijańskiego Ogólnopolskiego Spotkania Młodzieży Lednica 2000. Jezioro od północy obchodzi szlak pątniczy, Wielkopolska Droga św. | |
| Mamry (niem. Mauersee) – jezioro w północno-wschodniej Polsce, woj. warmińsko-mazurskim, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Mamry to jezioro polodowcowe morenowe. Jedno z największych jezior w Polsce. Dno jeziora jest zróżnicowane z licznymi zagłębieniami i wypłyceniami, przy czym część północna jest wyraźnie głębsza, dno porasta roślinność wynurzona i łąki podwodne złożone z ramienic. Brzegi jeziora przeważnie niskie i podmokłe, w części porośnięte lasem. | |
| Miedwie – jezioro w południowo-zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego na Równinie Pyrzyckiej. Powierzchnia zwierciadła wody obejmuje 35 km² (piąte co do wielkości w Polsce, drugie po jeziorze Dąbie, w województwie zachodniopomorskim). Jezioro leży na wysokości 14 m n.p.m. , a jego głębokość wynosi 43,8 m, co daje największą w Polsce kryptodepresję. Linia brzegowa ma długość ok. 39 km (maks. szerokość 3,2 km), brzegi są bezleśne, w południowej części bagniste. | |
| Morskie Oko – największe jezioro w Tatrach, położone w Dolinie Rybiego Potoku u stóp Mięguszowieckich Szczytów, na wysokości 1395 m n.p.m. | |
| Netta – rzeka w północno-wschodniej Polsce, prawy dopływ Biebrzy, dł. 102 km, dorzecze 1336 km², częściowo skanalizowana na odcinku 11 km, dzięki czemu tworzy połączenie dorzeczy Wisły i Niemna. Miejsce rozwijającej się turystyki wodnej i wędkarstwa rekreacyjnego. | |
| Nida to rzeka w południowej Polsce, lewy dopływ górnej Wisły. Długość rzeki wynosi 151 km, a powierzchnia dorzecza 3862 km. Rzeka ta powstaje z połączenia Białej i Czarnej Nidy w miejscowości Brzegi k. Chęcin. Jest to typowa rzeka nizinna o bardzo niskim spadku. Ma szeroką terasę zalewową pokrytą łąkami. W najwęższym miejscu koryto Nidy ma szerokość 6 m. W najszerszym punkcie, w okolicach Motkowic, 79 m. Głębokość rzeki waha się od 0,4 do 2,6 m. Jest to jedna z najcieplejszych polskich rzek. | |
| Niegocin (niem. Löwentinsee) – jezioro morenowe w Krainie Wielkich Jezior w województwie warmińsko-mazurskim, powierzchnia 2604 ha, głębokość do 39,7 m. Niegocin jest trzecim pod względem rozmiarów akwenem w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Jezioro Niegocin to jezioro wytopiskowe typu morenowego, sielawowego mające zróżnicowane dno z dużą liczbą zagłębień i rozległych płycizn śródjeziornych, brzegi jeziora są przeważnie niskie, północną część brzegu zajmuje zabudowania miasta Giżycka. | |
| Nogat – rzeka stanowiąca wschodnie ramię ujściowe Wisły, oddzielona od drugiego z ramion, Leniwki, śluzą w Białej Górze, żeglowna na całej długości. Uchodzi licznymi odnogami do Zalewu Wiślanego tworząc niewielką deltę. Częściowo występują wały przeciwpowodziowe będące pozostałością czasów przed budową kaskady w latach 1912-15. Długość rzeki wynosi 62 km, a jej powierzchnia zlewni 1330 km². Dopływy: Liwa, Młynówka Malborska. Oba dopływy prawobrzeżne. | |
| Nurzec, rzeka we wschodniej Polsce, prawy dopływ Buga o długości 100,2 km i powierzchni dorzecza 2 102 km². Odwadnia głównie Równinę Bielską oraz częściowo Wysoczyznę Wysokomazowiecką i Wysoczyznę Drohiczyńską. Wypływa z bagien koło miejscowości Stawiszcze, tuż przy granicy z Białorusią, na południowy wschód od Czeremchy na wysokości około 180 m n.p.m. , a do Buga uchodzi na południe od Ciechanowca na wysokości 105,4 m n.p.m. Górny odcinek jest wyprostowany i uregulowany. | |
| Olza – rzeka, będąca prawym dopływem Odry. Długość 86,2 km, powierzchnia zlewiska 1117,6 km², z tego 479 km² na terytorium Polski. 49 większych dopływów. Źródła w Istebnej, pod Gańczorką i Karolówką, na zachodnich stokach grzbietu Beskidu Śląskiego, na wysokości 840-880 m n.p.m. Uchodzi do Odry na północ od Bogumina, koło wsi Olza, na wysokości 191 m n.p.m. Średni spadek 0,67%, średni przepływ przy ujściu ok. 10 m³ na sekundę. Pierwsze 16 km biegu na terenie Istebnej, w granicach Polski. | |
| Pilica – rzeka w południowej i centralnej Polsce, najdłuższy lewy dopływ Wisły. Długość rzeki wynosi 319 km, a powierzchnia dorzecza 8341 km². Płynie przez Wyżynę Krakowsko-Częstochowską, Niziny Środkowopolskie oraz Nizinę Środkowomazowiecką i wpada do Wisły w okolicach wsi Ostrówek, w regionie geograficznym zwanym Doliną Środkowej Wisły. W 1974, przez wybudowanie tamy i spiętrzenie wód, w okolicy Sulejowa utworzono Zalew Sulejowski, długości ok. | |
| Pisa (niem. Pissek, Pisseck, 1936-1945 Galinde) – rzeka III rzędu w północno-wschodniej Polsce, dopływ Narwi. Pisa jest prawym dopływem Narwi, leżącym w dorzeczu Wisły. Jest drogą wodną łączącą Wielkie Jeziora Mazurskie z Narwią na jej 181 kilometrze. Długość całkowita rzeki wynosi ok. 80 km, a z częścią żeglowną jezior mazurskich 142 km. Powierzchnia całkowita dorzecza rzeki wynosi ok. 4 500 km². | |
| Radew – rzeka w północno-zachodniej Polsce, prawobrzeżny dopływ Parsęty (w górnym biegu Debrzyca). Płynie przez Pojezierze Pomorskie i Pobrzeże Koszalińskie. Długość rzeki – 83 km, powierzchnia dorzecza – 1091,5 km². | |
| Reda – rzeka pobrzeża Bałtyku położona w północnej Polsce w województwie pomorskim. Nad rzeką leżą Wejherowo i Reda. Uchodzi do Zatoki Puckiej. Ma długość 51 km. Średni spadek doliny rzecznej wynosi 0,98‰. Średni przepływ wody przy ujściu obliczono na 5,5 m³/s. Według badań dokonanych 2,6 km od ujścia rzeki w 2007 roku, wody Redy miały ocenę ogólną III klasy czystości i sanitarną także III klasy. | |
| Rega – rzeka w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, płynąca przez Pojezierze Zachodniopomorskie i Pobrzeże Szczecińskie, o długości według różnych publikacji od 167,8 km do 199 km. Jest czwartą pod względem długości rzeką w Polsce, spośród tych, które uchodzą bezpośrednio do Morza Bałtyckiego. Rega jest jedną z największych rzek przymorza i drugą rzeką woj. zachodniopomorskiego pod względem przepływów. | |
| Rospuda – rzeka w północno-wschodniej Polsce, górny bieg rzeki Netty. Przepływa przez Pojezierze Suwalskie i północno-zachodnią część Puszczy Augustowskiej. Długość rzeki wynosi ok. 102 km, powierzchnia jej zlewni ok. 900 km, a średni przepływ – 2,57 m/s. | |
| Sierpienica - rzeka, prawy dopływ Skrwy, przepływająca przez Sierpc, miasto północnego Mazowsza. Sierpienica o długości 52,4 km odwadnia obszar o powierzchni 395,8 km². Uchodzi do Skrwy na 62,6 km jej biegu. Jej źródła znajdują się w okolicach Bielska. Ciekami źródłowymi są Sierpienica Prawa i Lewa, przy czym za ciek główny przyjęto uznawać Sierpienicę Lewą. Płynie ona szeroką, miejscami zatorfioną doliną, a otaczająca ją wysoczyzna zbudowana jest z piasków i glin. | |
| Skawa (w górnym biegu Wsiowy Potok) – rzeka, prawy dopływ Wisły. Płynie na obszarze Beskidów Zachodnich: przez Beskid Żywiecki, dalej przez Beskid Makowski, między pogórzami Śląskim i Wielickim oraz Doliną Wisły. Jej bieg w całości znajduje się na terytorium województwa małopolskiego. | |
| Tanew – rzeka w południowo-wschodniej Polsce, w dorzeczu Wisły. Długość – 113 km, powierzchnia zlewni – 2.339 km. Tanew wypływa na południowym Roztoczu, z bagien między wsiami Huta Stara i Złomy Ruskie, w okolicy wsi Wola Wielka, a jedno ze źródeł znajduje się we wsi Łukawica w powiecie lubaczowskim województwa podkarpackiego. Dla ochrony obszaru źródliskowego utworzono Rezerwat przyrody Źródła Tanwi. Tanew płynie na północny wschód i przepływa przez Narol. | |
| Tywa (niem. Thue) – rzeka w północno-zachodniej Polsce, prawy dopływ Odry Wschodniej o długości 47,9 km i powierzchni dorzecza 264,5 km². Płynie z Pojezierza Myśliborskiego na Równinę Wełtyńską, w województwie zachodniopomorskim. | |
| Ujednoznacznienie Ten artykuł dotyczy rzeki w Polsce, dopływu Wisły. Zobacz też: Wda – wieś w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Lubichowo. | |
| Ukiel (lub Jezioro Krzywe – nazwa nieoficjalna) – jezioro położone na Pojezierzu Olsztyńskim, w północno-zachodniej części Olsztyna pomiędzy osiedlami Dajtki, Gutkowo i Likusy. Klasa czystości: II (2004 r. ) Kategoria podatności na degradację: II (2004 r. | |
| Ukleja – rzeka w północno-zachodniej Polsce, lewy dopływ rzeki Regi o długości 48 km i powierzchni zlewni 453 km². Rzeka bierze swoje źródło od jeziora Dłusko na Pojezierzu Ińskim, w gminie Węgorzyno. Ukleja częściowo o charakterze górskiego potoku, płynie na północny zachód przez kilka stawów rybnych, jeziora Woświn i Mielno. Następnie przechodzi przez jezioro Okrzeja na Wysoczyźnie Łobeskiej. Dalej łączy się rzeką Sępólną i uchodzi do Jeziora Lisowskiego, będącym częścią rzeki Regi. | |
| Warta – trzecia pod względem długości rzeka Polski, druga w pełni w jej granicach, główny, prawy dopływ Odry. | |
| Wieprz – rzeka we wschodniej Polsce, prawy dopływ Wisły. Długość rzeki wynosi 303 km, a powierzchnia jej dorzecza 10,4 tys. km². Swoje źródła bierze z okolic Wieprzowego Jeziora w pobliżu Tomaszowa Lubelskiego, a uchodzi do Wisły w okolicy Dęblina. Rzeka jest połączona z Krzną przez Kanał Wieprz-Krzna. | |
| Wierzyca (też Wierzysza, Werysa, łac. Verissa, kaszb. Wierzëca, niem. Ferse) – rzeka w północnej Polsce, lewy dopływ dolnej Wisły. Długość rzeki wynosi 151,4 km, a powierzchnia dorzecza 1603 km². Ma źródła na Pojezierzu Kaszubskim, na południowy wschód od Wieżycy. Płynie w kierunku południowo-wschodnim, miejscami przebieg meandrowaty. Stanowi szlak kajakowy. W jej biegu są liczne elektrownie wodne. Uchodzi do Wisły w okolicach miasta Gniew. | |
| Wigry – jezioro rynnowe położone w północno-wschodniej Polsce w województwie podlaskim na terenie Wigierskiego Parku Narodowego. | |
| Zatoka Pucka – płytka zatoka będąca częścią Morza Bałtyckiego, stanowiąca zachodnią część Zatoki Gdańskiej. Jest położona między Mierzeją Helską, a linią Hel-Gdynia morzem. Jej powierzchnia wynosi 364 km², głębokość maksymalna 55 m. Zatokę Pucką dzieli się na część wewnętrzną i zewnętrzną. Część wewnętrzna zatoki wchodzi w skład Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Zatoka jest wyśmienitym miejscem dla osób uprawiających sporty wodne, najpopularniejszy ośrodek do uprawiania kitesurfingu w Polsce. | |