| Regiony, miasta, wsie na mapie Pakistanu |
|---|
| Abbottabad – miasto w Pakistanie, kurort turystyczny położony około 60 km (w linii prostej) na północny wschód od Islamabadu. Znajduje się na wysokości 1260 m n.p.m. w zielonej dolinie Orāsh w północnej części kraju, reklamuje się hasłem The city of Pines („Miasto sosen”). Siedziba administracyjna dystryktu Abbottabad (dawniej określanego mianem tehsil Hazara, będącego częścią większego dystryktu Hazara). W 2010 roku miasto liczyło 148 587 mieszkańców. |  |
| Agencja Bajaur – agencja w zachodnim Pakistanie na obszarze Terytoriów Plemiennych Administrowanych Federalnie przy granicy z Afganistanem. W 1998 roku liczyła 595 227 mieszkańców. | |
| Agencja Mohmand – agencja w zachodnim Pakistanie na obszarze Terytoriów Plemiennych Administrowanych Federalnie przy granicy z Afganistanem. W 1998 roku liczyła 334 453 mieszkańców. | |
| Azad Dżammu i Kaszmir (urdu آزاد جموں و کشمیر - trl. Āzād Jammū̃ va Kaśmīr, trb. Azad Dźammun wa Kaśmir, ang. Azad Jammu and Kashmir) – jednostka podziału administracyjnego Pakistanu, obejmująca część Kaszmiru zajętą przez ten kraj. Obejmuje powierzchnię 13 297 km², populacja wynosi ponad 4 miliony. Stolicą terytorium jest Muzaffarabad. Region posiada dużą autonomię. Dystrykty Azad Dżammu i Kaszmiru: Bagh Bhimber Hattian Haveli Kotli Mirpur Muzaffarabad Neelum Poonch | |
| Bahawalpur - miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, nad rzeką Satledź. Około 403,4 tys. mieszkańców. Miasto było stolicą dawnego księstwa Bahawalpur. Ośrodek przemysłu włókienniczego i kosmetycznego. | |
| Chajber Pasztunchwa - jedna z prowincji pakistańskich położona w północnej części kraju z ośrodkiem administracyjnym w Peszawarze. | |
| Chiniot - miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, nad rzeką Ćenab. Około 206 tys. mieszkańców. | |
| Dalbandin - miasto w dystrykcie Nushki w prowincji Beludżystan w południowo-zachodnim Pakistanie, stolica taluku Dalbandin. Miasto jest znane z owocowych sadów. | |
| Dera Ghazi Khan - miasto w środkowym Pakistanie, w prowincji Pendżab, w dolinie Indusu. Około 243 tys. mieszkańców. | |
| Dystrykt Awaran – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 118 173 mieszkańców (z czego 52,56% stanowili mężczyźni) i obejmował 21 735 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Awaran. | |
| Dystrykt Badin – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 136 044 mieszkańców (z czego 52,6% stanowili mężczyźni) i obejmował 211 354 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Badin. | |
| Dystrykt Barkhan – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 103 545 mieszkańców (z czego 52,5% stanowili mężczyźni) i obejmował 14 625 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Barkhan. | |
| Dystrykt Bolan – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 288 056 mieszkańców (z czego 53,98% stanowili mężczyźni) i obejmował 38 727 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Dhadar. | |
| Dystrykt Buner – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 506 048 mieszkańców (z czego 50% stanowili mężczyźni) i obejmował 55 860 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Daggar. | |
| Dystrykt Chagai – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 202 564 mieszkańców (z czego 53,68% stanowili mężczyźni) i obejmował 29 746 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Chagai. | |
| Dystrykt Chitral – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 318 689 mieszkańców (z czego 50,86% stanowili mężczyźni) i obejmował 40 060 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Chitral. | |
| Dystrykt Dadu – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 688 811 mieszkańców (z czego 52,53% stanowili mężczyźni) i obejmował 305 116 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Dadu. | |
| Dystrykt Dera Bugti – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 181 310 mieszkańców (z czego 53,67% stanowili mężczyźni) i obejmował 28 673 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Dera Bugti. | |
| Dystrykt Dera Ismail Khan – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 852 995 mieszkańców (z czego 52,63% stanowili mężczyźni) i obejmował 112 784 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Dera Ismail Khan. | |
| Dystrykt Ghotki – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 970 549 mieszkańców (z czego 52,69% stanowili mężczyźni) i obejmował 177 432 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Ghotki. | |
| Dystrykt Gwadar – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 185 498 mieszkańców (z czego 53,6% stanowili mężczyźni) i obejmował 33 680 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Gwadar. | |
| Dystrykt Jaffarabad (także Jafarabad) – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 432 817 mieszkańców (z czego 51,99% stanowili mężczyźni) i obejmował 60 864 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Jaffarabad. | |
| Dystrykt Jakobabad (Jacobabad) – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 425 572 mieszkańców (z czego 52,19% stanowili mężczyźni) i obejmował 252 713 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Jakobabad. | |
| Dystrykt Kalat – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 237 834 mieszkańców (z czego 51,69% stanowili mężczyźni) i obejmował 34 410 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Kalat. | |
| Dystrykt Karak – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 430 796 mieszkańców (z czego 49,07% stanowili mężczyźni) i obejmował 43 170 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Karak. | |
| Dystrykt Kech – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 413 204 mieszkańców (z czego 52,41% stanowili mężczyźni) i obejmował 81 799 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Kech. | |
| Dystrykt Khairpur – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 546 587 mieszkańców (z czego 52,4% stanowili mężczyźni) i obejmował 255 261 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Khairpur. | |
| Dystrykt Kharan – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 206 909 mieszkańców (z czego 51,84% stanowili mężczyźni) i obejmował 35 630 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Kharan. | |
| Dystrykt Khuzdar – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 417 466 mieszkańców (z czego 52,7% stanowili mężczyźni) i obejmował 77 006 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Khuzdar. | |
| Dystrykt Kohat – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 562 644 mieszkańców (z czego 50,27% stanowili mężczyźni) i obejmował 74 695 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Kohat. | |
| Dystrykt Kohlu – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 99 846 mieszkańców (z czego 54,97% stanowili mężczyźni) i obejmował 15 400 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Kohlu. | |
| Dystrykt Kweta – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 759 941 mieszkańców (z czego 54,22% stanowili mężczyźni) i obejmował 87 091 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Kweta. | |
| Dystrykt Larkana – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 927 066 mieszkańców (z czego 51,56% stanowili mężczyźni) i obejmował 328 063 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Larkana. | |
| Dystrykt Lasbela – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 312 695 mieszkańców (z czego 53,56% stanowili mężczyźni) i obejmował 49 171 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Uthal. | |
| Dystrykt Loralai – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 297 555 mieszkańców (z czego 53,16% stanowili mężczyźni) i obejmował 40 073 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Loralai. | |
| Dystrykt Mardan – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 1 460 100 mieszkańców (z czego 51,6% stanowili mężczyźni) i obejmował 173 088 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Mardan. | |
| Dystrykt Mastung – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 164 645 mieszkańców (z czego 53,04% stanowili mężczyźni) i obejmował 20 447 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Mastung. | |
| Dystrykt Mirpur Khas – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 905 935 mieszkańców (z czego 52% stanowili mężczyźni) i obejmował 148 470 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Mirpur Khas. | |
| Dystrykt Muzaffarabad – dystrykt w północno-wschodnim Pakistanie w Azad Dżammu i Kaszmirze. W 1998 roku liczył ok. 454 000 mieszkańców. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Muzaffarabad. | |
| Dystrykt Nasirabad – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 245 894 mieszkańców (z czego 52,63% stanowili mężczyźni) i obejmował 38 605 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Nasirabad. | |
| Dystrykt Nowshera – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 874 373 mieszkańców (z czego 52,1% stanowili mężczyźni) i obejmował 112 042 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Nowshera. | |
| Dystrykt Nushki – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Nushki. Dystrykt został wydzielony z dystryktu Chagai. | |
| Dystrykt Peszawar (Peshawar) – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 2 026 851 mieszkańców (z czego 52.,55% stanowili mężczyźni) i obejmował 235 215 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Peszawar. | |
| Dystrykt Pishin – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 367 183 mieszkańców (z czego 53,47% stanowili mężczyźni) i obejmował 54 048 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Pishin. | |
| Dystrykt Sanghar – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 421 977 mieszkańców (z czego 52,47% stanowili mężczyźni) i obejmował 245 479 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Sanghar. | |
| Dystrykt Shaheed Benazir Abad (dawniej Nawabshah) – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 071 533 mieszkańców (z czego 51,86% stanowili mężczyźni) i obejmował 177 522 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Nawabshah. | |
| Dystrykt Shikarpur – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 880 438 mieszkańców (z czego 51,86% stanowili mężczyźni) i obejmował 149 758 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Shikarpur. | |
| Dystrykt Sukkur – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 908 373 mieszkańców (z czego 53,19% stanowili mężczyźni) i obejmował 138 553 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Sukkur. | |
| Dystrykt Swabi – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 1 026 804 mieszkańców (z czego 50,31% stanowili mężczyźni) i obejmował 133 234 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Swabi. | |
| Dystrykt Swat – dystrykt w północnym Pakistanie w prowincji Chajber Pasztunchwa. W 1998 roku liczył 1 257 602 mieszkańców (z czego 51,53% stanowili mężczyźni) i obejmował 142 311 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Saidu Sharif. | |
| Dystrykt Thatta – dystrykt w południowym Pakistanie w prowincji Sindh. W 1998 roku liczył 1 113 194 mieszkańców (z czego 52,94% stanowili mężczyźni) i obejmował 220 068 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Thatta. | |
| Dystrykt Washuk – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Washuk. Dystrykt został wydzielony w 2006 roku z dystryktu Kharan. | |
| Dystrykt Zhob – dystrykt w zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 275 142 mieszkańców (z czego 54,44% stanowili mężczyźni) i obejmował 34 294 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Zhob. | |
| Dystrykt Ziarat – dystrykt w południowo-zachodnim Pakistanie w prowincji Beludżystan. W 1998 roku liczył 33 340 mieszkańców (z czego 51,9% stanowili mężczyźni) i obejmował 4503 gospodarstw domowych. Siedzibą administracyjną dystryktu jest Ziarat. | |
| Dźhelam – miasto w Pakistanie, w prowincji Pendżab, nad rzeką Dźhelam. Około 293 tys. mieszkańców. | |
| Fajsalabad – miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, na Nizinie Pendżabu. Około 2 480 878 mieszkańców. Ośrodek przemysłu bawełnianego, odzieżowego i handlu zbożem. Założony w 1890, prawa miejskie posiada od 1898. Trzecie co do wielkości miasto kraju. | |
| Ghalanai - miasto położone w obrębie Terytoriów Plemiennych Administrowanych Federalnie na północnym zachodzie Pakistanu, stolica Agencji Mohmand. W grudniu 2010 r. doszło w tym mieście do zamachu terrorystycznego, w którym zginęły 43 osoby. | |
| Gilgit - miasto w Pakistanie. Leży nad rzeką Gilgit. Jest ośrodkiem administracyjnym jednostki Gilgit-Baltistan. Liczba mieszkańców w 2003 r. wynosiła ok. 10 tys. | |
| Gudźranwala - miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, na pogórzu Himalajów. Zamieszkuje je około 1,4 mln mieszkańców. | |
| Gujrat jest dystryktem w Pakistanie, położony w prowincji Pendżab. | |
| Gwadar — miasto portowe w południowo-zachodniej pakistańskiej prowincji Beludżystan. Gwadar ma lokalizację strategiczną: w Zatoce Omańskiej, w pobliżu Zatoki Perskiej. Przez miejscowy port przechodzi codziennie 13 mln baryłek ropy naftowej. W 1783 przyłączony do Omanu. W 1958 Pakistan odkupił miasto od sułtana Omanu. Przypisy | |
| Hajdarabad - miasto w południowym Pakistanie, w prowincji Sindh, nad dolnym biegiem Indusu. Miasto liczy około 1,35 mln mieszkańców. | |
| Islamabad – stolica Pakistanu. | |
| Jakobabad – miasto w Pakistanie, w prowincji Sindh. Według danych szacunkowych na rok 2008 liczyło 187 840 mieszkańców. | |
| Jhang - miasto w Pakistanie, w prowincji Pendżab, nad rzeką Ćenab. Około 387,4 tys. mieszkańców. | |
| Karaczi – największe miasto w Pakistanie, położone w południowej części kraju, nad Morzem Arabskim, na północnym skrawku delty Indusu. Stolica prowincji Sindh. Miasto w 1998 roku zamieszkiwało 9 339 023 osób. | |
| Karimabad (również Baltit) – miasto w Pakistanie. Według danych szacunkowych na rok 2008 liczy 10 955 mieszkańców Ośrodek przemysłowy. | |
| Kasur – miasto we wschodnim Pakistanie w pobliżu granicy z Indiami. Miasto jest ośrodkiem handlu wełną i skórami. Liczba ludności w 2003 roku wynosiła 286 tys. , a w 2007 była równa 288 181 mieszkańców. | |
| Khuzdar – miasto w Pakistanie, w prowincji Beludżystan. Według danych szacunkowych na rok 2012 liczy 138 718 mieszkańców Ośrodek przemysłowy. | |
| Kohat – miasto w północnym Pakistanie, w prowincji Chajber Pasztunchwa, stolica Dystryktu Kohat. Liczba mieszkańców w 2003 roku wyniosiła ok. 146 tys. | |
| Kotla Arab Ali Khan - miasto w tehsilu Kharian, w okręgu Gujrat, w Pendżabie w Pakistanie. | |
| Kweta – miasto w zachodnim Pakistanie, w dystrykcie Kweta, stolica prowincji Beludżystan, w kotlinie, w północnej części gór Brahui. Około 650 tys. mieszkańców. Literowanie Quetta jest błędem pochodzenia angielskiego od kwatta znaczącego fort w języku paszto. | |
| Lahaur – miasto we wschodnim Pakistanie, stolica prowincji Pendżab, na zachodnim przedgórzu Himalajów, nad rzeką Ravi, w pobliżu granicy z Indiami na 31°35' N oraz 74°21' E. Jego powierzchnia wynosi 1 772 km², ma około 5,15 mln mieszkańców. W roku 1990 odbyły się tutaj VII Mistrzostwa Świata w hokeju na trawie. | |
| Larkana - miasto w środkowym Pakistanie, w prowincji Sindh, w dolinie Indusu, nad Kanałem Ghar. Około 379 tys. mieszkańców. W Larkanie urodził się Zulfikar Ali Bhutto, prezydent Pakistanu w latach 1971-1973 i premier w latach 1973-1977. | |
| Mardan – miasto w północnym Pakistanie, w Chajber Pasztunchwa, na północny wschód od Peszawaru. Około 308 tys. mieszkańców. | |
| Mingora – miasto w północnym Pakistanie, w Chajber Pasztunchwa, w Hindukuszu, na północny wschód od Peszawaru. Około 236 tys. mieszkańców. | |
| Mirpur (میر پور) – miasto we wschodnim Pakistanie, 295 km na południe od Muzaffarabadu, stolicy Azad Dżammu i Kaszmiru oraz 125 km Grand Trunk Road na południowy wschód od Islamabadu. Miasto znane jest także jako Little Britain. Jest największym miastem Azad Dżammu i Kaszmiru i stolicą Dystryktu Mirpur. | |
| Mirpur Khas - miasto w południowym Pakistanie, w prowincji Sindh, na zachodnim skraju pustyni Thar, nad kanałem Let Wah. Około 220 tys. mieszkańców. | |
| Multan - miasto w środkowej części Pakistanu, w prowincji Pendżab, w dolinie rzeki Ćenab. Około 3,8 mln mieszkańców. | |
| Muzaffarabad - miasto w Pakistanie, stolica prowincji Azad Dżammu i Kaszmir. Znajduje się u zbiegu rzek Dżelum i Neelum. Nazwa miasta pochodzi od sułtana Muzaffara Khana, przywódcy dynastii Bomba. | |
| Parachinar – miasto położone w obrębie Terytoriów Plemiennych Administrowanych Federalnie na północnym zachodzie Pakistanu, stolica Agencji Kurram. Znajduje sie tuż przy granicy z Afganistanem. Domniemane miejsce przebywania Osamy bin Ladena w 2009 r. | |
| Peszawar – miasto w północnym Pakistanie liczące około 1 439 205 mieszkańców (2010). Stolica Chajber Pasztunchwa (d. Północno-Zachodniej Prowincji Pogranicznej). Będąc miastem starożytnym, od wieków Peszawar był centrum handlu pomiędzy subkontynentem indyjskim, Afganistanem i Azją Centralną. Przemysł tekstylny, obuwniczy i garncarski. | |
| Rahimjar Khan - miasto w środkowym Pakistanie, w prowincji Pendżab, w dolinie Indusu, w pobliżu granicy z Indiami. W 2007 roku liczył 320,5 tys. mieszkańców. | |
| Rawalpindi - miasto w północnym Pakistanie, w prowincji Pendżab, 275 km na północny zachód od miasta Lahaur. Ludność: 1,8 mln mieszkańców - czwarte co do wielkości miasto kraju. | |
| Sahiwal - miasto we wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, na Nizinie Indusu, w międzyrzeczu rzeki Rawi i Satledź. Około 239 tys. mieszkańców. | |
| Sijalkot - miasto w północno-wschodnim Pakistanie, w prowincji Pendżab, na przedgórzu Himalajów. Populacja szacowana jest na 502 721 mieszkańców. Stolica dystryktu Sijalkot. | |
| Sindh – prowincja Pakistanu o powierzchni 140 914 km². , położona w dolnym biegu Indusu. Zamieszkana przez 33 038 773 ludzi, w zdecydowanej większości muzułmanów posługujących się zbliżonym do urdu językiem sindhi. Od zachodu i północy graniczy kolejno z Beludżystanem i Pendżabem, od strony wschodniej terytorium styka się poprzez pustynię Thar z Indiami. W większości jest to spalona słońcem pustynna równina, której uprawy uzależnione są od regularnego nawadniania. | |
| Sui - miasto w środkowym Pakistanie, w Beludżystanie. Liczba mieszkańców wynosi ok. 5 tys. | |
| Sukkur – miasto w południowym Pakistanie, w prowincji Sindh, położone na lewym brzegu rzeki Indus. W 2010 roku miasto liczyło 493 438 mieszkańców. | |
| Śekhupura, urdu شيخوپورہ Shekhūpura, ang. Shekhupura – miasto w północnym Pakistanie, w prowincji Pendżab, nad rzeką Dźhelam. Według danych szacunkowych na 2007 r. liczy 386 913 mieszkańców. Ośrodek przemysłowy. | |
| Ten artykuł dotyczy miasta w Pakistanie. Zobacz artykuł o stanie Gujarat w Indiach. Gujrat miasto w Pakistanie położone w dystrykcie Gujrat w pakistańskiej prowicji Pendżab. Ludzie tam mieszkający nazywani są Gujrati. 21 lutego 1849 pod Gujratem odbyła się bitwa pomiędzy Brytyjczykami pod dowództwem Lorda Gougha i pokonaną w tej bitwie armią Sikhów dowodzoną przez generała Shere Singha. | |
| Terytoria Plemienne Administrowane Federalnie (ang. Federally Administered Tribal Areas, FATA, urdu Wafak ke Zar-e Intizam Kabaili Ilakadźat) - jednostka podziału administracyjnego Pakistanu formalnie bezpośrednio administrowana przez pakistańskie władze centralne, faktycznie jednak posiadają bardzo dużą autonomię. Terytoria mają powierzchnię 27 220 km². Formalną stolicą jest, znajdujący się poza obszarem Terytoriów Peszawar. Faktyczną stolicą jest jednak Miran Shah. | |
| Thatta, historyczne miasto w Pakistanie, w prowincji Sindh, położone ok. 100 km na wschód od Karachi. Znajdująca się tu nekropolia, położona na wzgórzu Makli, została w roku 1981 wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. | |
| Góry i łańcuchy górskie na mapie Pakistanu |
|---|
| Baintha Brakk (Ogre - Ludożerca) - najwyższy szczyt pasma Panmah Muztagh w górach Karakorum. Jest to 87 szczyt Ziemi. Góra wyjątkowo trudno dostępna i trudna technicznie. Zdobyta po raz pierwszy przez wyprawę brytyjską w 1977. Powrót zdobywców z wierzchołka miał wyjątkowo dramatyczny przebieg. Na skutek upadków Douglas Scott złamał obie nogi w kostkach a Christian Bonington dwa żebra. Na dodatek nastąpiło długotrwałe załamanie pogody. | |
| Baltoro Kangri (znany też jako Złoty Tron) - szczyt w grupie Masherbrum Range, części Karakorum. Leży w północnym Pakistanie, na południe od Gaszerbrum, a na wschód od Chogolisy. Jest to 82 szczyt Ziemi. | |
| Batura Sar (Batura I) – szczyt w Karakorum w rejonie Batura Muztagh na terenie Pakistanu. To najwyższy szczyt grupy Batura Muztagh, najbardziej wysuniętego na zachód wysuniętego pasma Karakorum. Jest dwudziestym piątym szczytem Ziemi pod względem wysokości. Pierwszego wejścia dokonali 30 czerwca 1976 Hubert Bleicher i Herbert Oberhofer. | |
| Bolan – przełęcz w Pakistanie, w górach Brahui, na wysokości 1792 m. Przez przełęcz przechodzi do granicy z Afganistanem linia kolejowa i szosa. | |
| Broad Peak, Falchan Kangri – 12. pod względem wysokości góra na świecie, ośmiotysięcznik zlokalizowany na granicy Chin i Pakistanu. W pierwszej klasyfikacji Karakorum dostała nazwę K3. Zbudowana jest z prekambryjskich gnejsów i granitów. | |
| Chogolisa lub Bride Peak – szczyt w pakistańskiej części Karakorum o wysokości 7665 m n.p.m. Leży w pobliżu lodowca Baltoro, w rejonie, w którym leżą jedne z najwyższych szczytów świata. Chogolisa ma kilka wierzchołków, z których najwyższe to: południowo-zachodni (Chogolisa I) - 7665 m, północno-wschodni (Chogolisa II) - 7654 m. Pierwszego wejścia dokonali dwaj austriaccy wspinacze: Fred Pressl i Gustav Ammerer 2 sierpnia 1957 r. W 1958 r. członkowie japońskiej wyprawy: M. Fujihira i K. | |
| Distaghil Sar lub Disteghil Sar, 7885 m n.p.m. – wybitny szczyt w północnym Pakistanie, siódmy pod względem wysokości z samodzielnych szczytów w Pakistanie i 19. na świecie. Jest kulminacją pasma Hispar Muztagh (drugiej co do wysokości części Karakorum – najwyższą jest Baltoro Muztagh) i najwyższym szczytem Azji na zachód od K2. | |
| Gaszerbrum I, Hidden Peak lub K5 – ośmiotysięcznik, jest najwyższym z grupy siedmiu Gaszerbrumów, gór leżących w paśmie Karakorum. Jest drugim co do wysokości szczytem Karakorum. W pierwszej klasyfikacji Karakorum określany był jako K5. Z wierzchołka odchodzi kilka grani, z których do najważniejszych wspinaczkowo należą grań północna, biegnąca ku Przełęczy Gaszerbrum i dalej skręcająca na zachód w kierunku Gaszerbruma II, oraz grań południowo-wschodnia, ku Urdok Peak (7300 m n.p.m.). | |
| Gaszerbrum II (chiń. 加舒尔布鲁木II峰 – Jiāshū'ěrbùlǔmù II Fēng) – najniższy ośmiotysięcznik Karakorum o sylwetce regularnej piramidy. Leży na północ od Gaszerbruma I, od którego oddzielony jest przełęczą Gaszerbrum. Nazwa wszystkich szczytów pochodzi od słów rgasha brum w języku balti, co oznacza Piękną Górę lub Świecącą Ścianę. W pierwszej klasyfikacji Karakorum określany był jako K4. | |
| Gaszerbrum III – szczyt w masywie Gaszerbrumów w Karakorum. Leży na granicy między Chinami a Pakistanem i należy do grupy Baltoro Muztagh, najwyższej grupy Karakorum. Jest to najwyższy siedmiotysięcznik, piętnasta co do wysokości góra świata (ex aequo z Gyachung Kang) i szósta Pakistanu. Sąsiaduje bezpośrednio z Gaszerbrum II i Gaszerbrum IV. | |
| Gaszerbrum IV – siedmiotysięcznik na granicy Chin i Pakistanu w masywie Gaszerbrumów w paśmie Karakorum. Siedemnasty szczyt Ziemi i szósty Pakistanu pod względem wysokości n.p.m. Jest uważany za jeden z najtrudniejszych szczytów do zdobycia w Karakorum. Dlatego też jest to jeden z najrzadziej zdobywanych szczytów. Pierwszego wejścia dokonali Walter Bonatti i Carlo Mauri 6 sierpnia 1958 r. | |
| Haramosh lub Haramosh Peak albo Peak 58 to szczyt w łańcuchu Karakorum w północnym Pakistanie. Jego wysokość, w zależności od źródeł, wynosi od 7397 do 7409 m. 65 km na wschód leży Gilgit. Haramosh góruje nad północnym brzegiem Indusu. Masyw ma dwa wierzchołki: Haramosh oraz Haramosh Kutwal Laila Peak. Pierwsze wejście na Haramosh miało miejsce 4 sierpnia 1958. Dokonali tego austriacy Heinrich Roiss, Stefan Pauer i Franz Mandl. Zanotowano później tylko 3 wejścia: 1978 r. | |
| K2 – ośmiotysięcznik, najwyższy szczyt Karakorum, drugi co do wysokości szczyt Ziemi. Znajduje się na granicy Chin i Pakistanu, jednak Indie wciąż zgłaszają pretensje do całego Kaszmiru, uważając się tym samym również za administratora K2. Jest to jeden z dwóch ośmiotysięczników niezdobytych zimą. Zbudowany ze skał krystalicznych, głównie gnejsów i granitów. W 1856 Brytyjczyk T. G. | |
| Kanjut Sar - szczyt w Karakorum w rejonie Hispar Muztagh na terenie Pakistanu. Jest dwudziestym ósmym szczytem Ziemi pod względem wysokości. Kanjut Sar ma dwa wierzchołki: Kanjut Sar I Kanjut Sar II Pierwszego wejścia dokonał włoski wspinacz Guido Monzino 19 lipca 1959 r. | |
| Kunyang Chhish – dwudziesty pierwszy szczyt Ziemi pod względem wysokości nad poziomem morza i dwudziesty szósty pod względem wybitności. Zdobyty przez polską wyprawę pod kierownictwem Andrzeja Zawady i do chwili obecnej zdobyty tylko dwukrotnie – przy sześciu podejmowanych próbach. Dzieje polskiej wyprawy z 1971 roku, podczas której zginął Jan Franczuk opisuje książka Ostatni atak na Kunyang Chhish. | |
| Lupghar Sar - szczyt w grupie Hispar Muztagh, części Karakorum. Leży w północnym Pakistanie, blisko granicy z Chinami. Jest to 109 szczyt Ziemi. Pierwsze wejście miało miejsce w 1979 r. , autorami byli T. Nazuka, H. Shimizu i Y. Watanabe. | |
| Malubiting to drugi pod względem wysokości szczyt grupy Rakaposhi Range, części Karakorum, w północnym Pakistanie. Leży na północnym brzegu Indusu między rzekami Hunza i Shigar. Jest oddalony ok. 40 km na południowy wschód od Rakaposhi i 50 km na wschód od miasta Gilgit. Nieudane próby zdobycia tego szczytu miały miejsce w 1955, 1959, 1968, 1969, 1970 i 1971. Pierwsze wejście nastąpiło w 1971 r. Autorami są członkowie austriackiej ekspedycji: K. Pirker, H. Schell, H. Schindlbacher, H. Sturm. | |
| Maszerbrum, Masherbrum (dawniej K1) – szczyt w paśmie Masherbrum Range, części Karakorum w Pakistanie. Jest dwudziestym drugim szczytem Ziemi pod względem wysokości oraz najwyższym szczytem swojego pasma. Leży na południe od lodowca Baltoro, przez który prowadzi najczęściej używany szlak na szczyt. W 1856 r. Brytyjczyk Thomas George Montgomerie podczas pomiarów geodezyjnych ponumerował najwyższe szczyty Karakorum. | |
| Muztagh Tower lub Muztagh (Lodowa Wieża) - szczyt o wysokości 7273 m n.p.m. w pasmie Baltoro Muztagh w łańcuchu Karakorum. Leży w północnym Pakistanie. Muztagh Tower stał się sławny po tym jak Vittorio Sella sfotografował go w 1909 r. w czasie wyprawy na K2. Zdjęcie to było mylące, gdyż Sella stał w miejscu, z którego K2 i Muztagh nałożyły się na siebie, przez co Muztagh Tower wydawał się znacznie wyższy. Jednak to zdjęcie zainspirowało, prawie 50 lat później, w 1956 r. | |
| Nanga Parbat – ośmiotysięcznik, dziewiąty co do wysokości szczyt świata. Nazwa góry jest mianem kaszmirskim, wywodzi się z sanskrytu i znaczy Naga Góra. | |
| Rakaposhi – szczyt w Pakistanie w paśmie Rakaposhi Range, w łańcuchu Karakorum. Leży około 100 km na północ od miasta Gilgit. | |
| Saltoro Kangri to najwyższy szczyt łańcucha Saltoro Range, który jest częścią Karakorum. Saltoro Kangri leży w regionie kontrolowanym przez Indie na południowy zachód od lodowca Siachen. Pierwszego wejścia dokonali uczestnicy japońsko-pakistańskiego: A. Saito, Y. Takamura i R.A. Bashir 24 lipca 1962. Odnotowano tylko jedno późniejsze wejście w 1981 r. i żadnych innych prób. | |
| Sherpi Kangri to szczyt w grupie Saltoro Range, w Karakorum. Leży 5 km na południe od Ghent Kangri i ok. 10 km na południowy zachód od Saltoro Kangri, na terenie kontrolowanym przez Indie. | |
| Shispare (lub Shispare Sar albo Shisparé Sar) – jeden wyższych szczytów grupy Batura Muztagh, najbardziej na zachód wysuniętej części Karakorum. Shispare leży na wschód od Batura Sar, najwyższego szczytu Batura Muztagh. Rzeka Hunza otacza masyw od południowego zachodu, zachodu i północnego zachodu. Dolina Hunzy leży w dystrykcie Gilgit w północnym Pakistanie. Pierwszego wejścia dokonała ekspedycja polsko-niemiecka pod przewodnictwem Janusza Kurczaba. Członkami ekspedycji byli: H. Bleicher, L. | |
| Tiricz Mir (Tirać Mir) – położony w pn. -wsch. części Pakistanu długi grzbiet o kilkunastu wierzchołkach o wysokości powyżej 7000 m, najwyższy masyw Hindukuszu. | |
| Trivor to jeden ze szczytów grupy Hispar Muztagh w Karakorum. Leży w północnym Pakistanie. Jego wysokość, w zależności do źródeł wynosi 7577 lub nawet 7728 m. Odnotowano tylko dwa udane wejścia, pierwsze miało miejsce w 1960 r. , autorami byli Wilfrid Noyce, Jack Sadler, członkowie brytyjsko-amerykańskiej ekspedycji. | |
| Yukshin Gardan Sar - jeden ze szczytów grupy Hispar Muztagh w Karakorum. Leży w północnym Pakistanie, ok 15 km na północny wschód od Kunyang Chhish. Jest to 55 szczyt Ziemi. Wysokość szczytu podawana jest też czasami jako 7530 lub 7641 m. Pierwszego wejścia dokonali Austriacy: Willi Bauer, Walter Bergmayr, Willi Brandecker, Reinhard Streif 26 czerwca 1984 r. | |